o'ldirib etini yeydigan mayda yirtqich hayvonlar rnavjud, keyin uning
qondoshlarini o'ldirib yeydigan yoki o'zlari ularga o'lja bo'ladigan
dushman toifa bor. Mana shu asosda qonuniyat yuzaga kelgan. H ayotning
m oh iyati — ov! H ayotdan m aqsad ham — ov! H ayot hayot bilan
ozuqalanadi. D unyoda tirik jon borki yeydigan va yo yeyiladigan bo'ladi.
M ana shu qonun aytadiki, ol y e, aks holda o'zin gni yeyishadi. Bo'ri
b ola si bu q on u n n i aniq-ravshan ajratib berolm as va u ndan xu losa
chiqarib olishga urinmasdi ham . U hatto qonun haqida o ‘ylam asdi,
u nin g izm i-ixtiyoriga itoat etgan holda yashayverardi.
U sh b u qonun ijrosini b o ‘ri bolasi ham m a yerda ko'rardi. U kaklik
j o ‘jalarini yedi. Lochin ularning onasini yedi va uni ham yem o q ch i
bo'ld i. K eyinchalik b o ‘ri bolasi ulg'aygach loch inn i tutib yem o q ch i
b o ‘ldi. U kichkina silovsin bolasini yedi. O na silovsin b o ‘ri bolasini
paqqos tushirgan b o ‘lardi, m adom iki o ‘zini o'ldirib yeyishm aganda.
H am m asi shu tahlit davom etadi.
Bo'ri bolasining atrofida yashayotgan tirik jon borki shu qonun
asosida umr kechiradi. H olbuki uyam shu hayotning kichkina bir qism i.
U vahshiy. U faqat va faqat o'zidan qochgan, parr etib uchib ketgan,
daraxtlarga tirmashib chiqqan, yer ostiga kirib yashirina olgan yoki u
bilan jangga kirgan, gohida g'olib kelgan nim aiki mavjud, o'shan in g
go'shtin i yer, qonini ichar — shu bilan tirikligini saqlar edi.
M aboda bo'ri bolasi od am zod ga o'xshab fikrlay olganda ed i, u
eh tim o l, hayot bu hech qachon to'ym aydigan nafsni qondirishga inti-
lishdan, dunyo esa, nafsini qondirish ishtiyoqida bir-birlarini ta ’qib
Do'stlaringiz bilan baham: |