Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi

uloqtirardi. Agar p alyon birorta b o 'rig a tegsa b orm i, h am m alari 
g'azabdan o'kirib, sarosim a ichida o'sh a zahoti orqaga chekinishardi.
Tongga yaqin uyqusizlikdan G en rin in g ko'zlari kirtayib qoldi. T ong 
qorong'usida u nonushta hozirlab, tam addi qilib oldi, soat to'qqizlarda 
kun yoyilib bo'rilar nari-beri bo'lish gach , kechasi mo'ljallab qo'ygan

---

ishiga kirishdi. U bir nechta yosh-yosh qarag‘aylardan kesib, ularni 
daraxt yuqorisiga b og'lab, shohsupa tayyorladi, so 'n g shohsupadan 
oshirib arqon tashladi-da, itlar k o‘magida tobutni ko'tarib uni o'sha 
yerga joyladi.
— 
Billning boshiga yetishdi, ehtim ol men ham ularga yem bo'larman, 
lekin sizga tegisholm aydi, yaxshi yigit, — dedi u o 'zich a murdaga qarata. 
Shundan so'nggina, G enri yo'lga tushdi. T o M ak-G erri fortiga yetib 
olm a g u n ch a falok atd an q u tu lolm asligin i sezgan itlar ham yukdan 
bo'shagan chanani g'izillatib sudrab ketishdi.
Bora-bora bo'rilar h ech narsadan tap tortmay qo'yishdi, ular tillarini 
osiltirib, halloslab, chana bilan yon m a-yon lo'killab kelishardi. Bo'rilar 
shunchalik oriq ediki, qovurg'alari sanalib turardi, G enri ularning yiqilib 
qolm asdan yugurib kelayotganlarini ko'rib h ang-m an g bo'lardi.
U y o 'ld a q o r o n g 'ig a q o lib k etish d an q o'rq a rd i. T ush c h o g 'i 
osm onning janubiy qism ini yoritgan quyosh nurlari ufq uzra ham zaifgina 
qizg'ish nur sochdi. G enri buni o'zich a yaxshilikka yo'ydi. Holbuki 
kunlar u zayay otga n ed i. Bu o'lkalarga yan a haroratbaxsh kunlar 
kelayotgan edi. Lekin quyosh botishi bilanoq G enri dam olgani to'xtadi. 
Q osh qoraya boshlagan, hali borliq uzra tun pardasini yoym agan edi.