Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi

unga tish qayramas, aksincha, unga xohish-rag'bati kuchli ekan shekilli, 
har daqiqa u bilan y o n m a-yo n borishga tirishardi. U rg'ochi bo'riga bu 
yoqm as va shunday lahzalarda yoniga yo'latm ay irillar, tishlarini taqillatar 
edi. Hatto gohi-gohi kulrang bo'rini tishlab olishdan ham o'zini tiyolmay 
qolardi. Shunday paytda Sardor zarracha g'azablanm as, balki o'sal 
bo'lgan to'pori xotinbozga o'xshab kelishmagan alfozda o 'zin i chetga 
olar va irg'ishlab-irg'ishlab qo'yar edi.
Sardorga to'dani boshqarishga birdan-bir m onelik qilayotgan narsa 
shu edi. U rg'ochi bo'rini esa boshqa ko'ngilsizliklar bezor qilardi. U ning 
o'n g tarafida urishaverib sog' joyi qolm agan, oriq, qari bo'ri borardi. 
Q achon qarasang, urg'ochi bo'rining o'n g tarafida bo'lardi. Bunga bir 
ko'zi — o'ng ko'zining ojiz ekani sabab edi. Keksa bo'ri dam -badam  
yara-chaqa tum shug'i bilan uning goh biqini, goh yelkasi, goh bo'yniga 
turtib holi-joniga qo'ym as edi. U rg'ochi bo'ri so'l tarafida borayotgan 
sardorning shilqim ligiga qanday bo'lsa, uning xiraligiga xuddi shunday 
tarzda, tishlarini taqillatib javob qaytarardi. M abodo, ikkovi ikki yog'idan 
baravar tixirlik qilishga o'tishsa unga qiyin bo'lar edi — bir vaqtning 
o'zid a ham bu shilqimlarga qarshilik ko'rsatishi, ham to'dadan orqada 
qolib ketmay, bir 
m
e
’ y o r d a
yugurib borishi kerak edi. Shunday daqi-

---

qalarda ikkala b o ‘ri tahdidona irillab bir-birlariga tishlarini qayrashardi. 
Boshqa payt b o ‘lganda ular olishib ketishardi, am m o hozir hatto kuyikish 
bilan qizg'anish tu yg‘usi ham , butun t o ‘daga azob berayotgan ochlik 
tuyg'usi oldida h ech narsa b o ‘lm ay qolgan edi.