Oq so‘yloq qissa g ‘afurG‘ulom nomidagi nashriyot-matbaa ijodiy uyi

silovsin tilka-tilka qilgan gardanini yalab-yulqam oqchi b o'ld i-yu , ko'p 
qon yo'qotgani tufayli h olsiz-bem ajol edi, kuchi yetm adi, aloha bir 
kecha-yu bir kunduz qimir etm ay o'lgan dushm anning jasadi oldida 
yotdi. Oradan bir hafta o'tgach tashnaligini qondirish uchun g'ordan 
chiqqanda urg'ochi bo'ri oyog'ini arang bosar. chunki har bitta harakat- 
dan jon i og'rirdi. Aloha silovsinni yeb bitirishgach uning jarohatlari 
bitib, yana ov qilishga chiqa boshladi.
Bo'ri bolasining yelkasi ham on og'rirdi va u ancha paytgacha oqsoq- 
lanib yurdi. Shu vaqt ichida hayot haqidagi tushunchalari o'zgardi. U 
endi mag'rur yurar, o'ziga bo'lgan ishonchi xiyla oshgandi. Silovsin 
bilan bo'lgan om on siz jangga qadar bunday tuyg'ular unga n o m a ’lum 
edi. U hayot o'ta shafqatsiz ekanligiga ishonch hosil qildi. Og'ir jangda 
ishtirok etdi, dushmanning badaniga tishlarini botirib om on qoldi. Mana 
shular unga kuch bag'ishlar, dadillik baxsh etar, tabiatida xatto ilgari 
sezilm agan jo'shqinlik paydo bo'lgandi. U huda-behuda hadiksiramay- 
digan, kichkina yirtqich hayvonlardan esa mutlaqo qo'rqmaydigan bo'ldi, 
biroq sir-asror hamda vahim aga boy n om a’lum lik ham on uni band 
qilib olgan va ham on qiynar, ezar edi.
Bo'ri bolasi onasi bilan ovga birga boradigan bo'ldi. U n in g o'ljasini 
qay yo'l bilan tutishi, o'ldirishini bir necha bor o 'z ko'zi bilan ko'rdi, 
o'ziyam ishtirok etdi. U ov qonunlari nim adan iborat ekanini g'ira- 
shira tushunib borardi. H ayotda ikki toifa bor — o'ziga o'xshaganlar va 
begonalar. Birinchisiga onasi bilan o 'zi mansub, ikkinchisiga — qimirlash 
qobiliyati bor tirik jon mansub. O 'z navbatida ular ham beistisno em as. 
Ularning orasida vahshiy bo'lm aganlari ham bor hamda o 'z qondoshlari