O’z taqdirimiz o’z qo’limizda Cho’pon yigit Santyagoning sayohatlari haqida hikoya qiluvchi

So’z boshi

“Alkimyogar”–ramziy roman ekanligini,birorta ham so’zi to’qib yozilmagan |”Sehrgarning kundaligi”asaridan shhunisi bilan farq qilishini o’quvchilarga aytib qo’yishni o’z burchim ,deb bilaman .

Men hayotimning o’n bir yilini alkimyogarni o’raganishga bag’ishladim .Sehrgarlik dunyosiga ilk qadam qo’ygan odam uchun birgina hohlagan madanni oltinga aylantira olish yoki Boqiylik al-iliksirini toppish orzusining o’zigina naqadar jozibali.To’g’risini aytish kerak,al-Iliksir fikru hayolimni butunlay egallab olgan edi,chunki men hali Xudoning mavjudligini to’la his qilmas edim,qachondirt hamma narsa butunlay intihosiga etishgi mumkunligini aqlimga sig;’dirolmasdim.Shu asnoda men yerdagi umrguzoronlikni uzoq yilarga cho’za oladigan suyuqlik tayyorlash mumkunligi haqda eshitib qoldim va o’shani tayyorlashga o’zimni butunlay bag’ishlashga qaror qildim.

Bu yetmishimnchi yillarniung boishidagi,hali g’ayriilmiy fanlar jiddiy fanlar borasida ammo kata o’zgarishlar arafasidagi gap.Ushbu kitobdagi qahramonlarning biriga o’xshab men ham alkimyo haqida butun dunyoda hozirga qadar yozilmagan kitoblarni sotib olishga bor-budimni sarfladim, maqsadim-ularning murakkab ramziy tilini o’rganisah edi.Rio de-Janeroda Buyuk Yaratuvchanlik bilan jiddiy shug’ullanayotgan bir necha olimlarni izlab topdim ammo ularning men bilan uchrashishni istashmadilar.O’zlarini alkimyogar deb elon qilgan ,maxsus tajribahonalari bo’lgan va hohlaganlarga afsonaviy pullar evaziga sirlarini ochishga tayyor turgan “xalq |”bilan ham tanishdim;o’zlarini bilimdon deb biladigan sohalarda ularning g’irt savodsiz ekanliklari bugun menga kunday ravshan.