Oʻzbek tilshunosligi” kafedrasi “tasdiqlayman” O‘quv ishlari bo‘yicha prorektor

ADABIYOTLAR RO‘YXATI:
1. Rajabov N. O‘zbek shevashunosligi. – Toshkent: O‘qituvchi, 1996.
2. Reshetov V. V., Shoabdurahmonov Sh. O‘zbek dialektologiyasi. – Toshkent: O‘qituvchi, 1978.
3. To‘ychiboyev B., Hasanov B. O‘zbek dialektologiyasi. – Toshkent: Abdulla Qodiriy nomidagi xalq merosi nashriyoti, 2004.
4. Ashirboyev S.O‘zbek dialektologiyasi. – T:.”Navro‘z”, 2016.
5. Ashirboyev S. O‘zbek dialektologiyasi. – Toshkent: TDPU, 2011, 2013.
6. Enazarov T., Karimjonova V. va boshqalar. O‘zbek dialektologiyasi. – Toshkent: Universitet, 2012.


2-ma’ruza
Mavzu: Transkripsiya
REJA:

1. 
   Transkripsiya haqida umumiy ma’lumot.
   
2. 
   Transliteratsiya.
   
3. 
   Fonetik va fonologik transkripsiya.
   
4. 
   Transkripsiyaning tuzilishi.
   
5. 
   Unlilar uchun transkripsion belgilar.
   
6. 
   Undoshlar uchun transkripsion belgilar.
   
7. 
   Diakritik belgilar.
   

Tayanch tushunchalar


Velyarizatsiya - undoshlarning qattiqlashishi.
Diakritik belgi –hariflarga qo`shimcha ravishda qo`yiladigan bel gilar, ishoralar.
Dialektolog – shevashunos, shevani o`rganuvchi olim.
Indifferent – oraliq tovush.
Palatalizatsiya – undoshlarning yumshoqlashishi.
Transkriptsiya – yozuvning maxsus turi.
Transliteratsiya – matnni bir yozuv tizimidan ikkinchisiga ko`chirish, masalan,
kirildan lotinga.
Transkriptsion belgi – har bir nutq tovushi uchun qo`llanadigan harf.
Fonetik transkriptsiya – konkret nutq tovushlarini ifodalaydigan ishoralar tizimi.
Fonematik transkriptsiya – tildagi fonemalar talaffuzini belgilab beruvchi yozuv

Transkripsiya dialekt va shevalarda uchraydigan tovushlarning turli ko‘rinishlarini yozuvda ifodalash uchun qo‘llanadigan ma’lum belgilar sistemasidir. Til tovushlarini aniq ifodalash uchun xizmat qiladigan yozuv transkripsiya (lotincha transcrirtio—qayta yozish) deb ataladi.

Shunday qilib, biror narsaning ilmiy asosda yozib olinishiga transkripsiya deyiladi. Bu holat transkripsiya atamasining keng ma’noda qo‘llanishiga misol bo‘ladi.
Mazkur atama tor ma’noda ham qo‘llaniladi. Ya’ni, faqat lahja va shevalarning o‘ziga xos tomonlarini, xususiyatlarini talaffuzga moslab yozib olish tushuniladi. Bunda u yoki bu tilga mansub alfavitlardagi belgilar tizimi yetarli bo‘lmaydi. Shunda biror matnni talaffuzga moslab yozib olish uchun lotin grafikasidagi alfavitlar bo‘lsin, kirill alifbosidagi harflar tizimi bo‘lsin ularga muayyan o‘zgartishlar kiritish zarur bo‘ladi. Bunda mavjud alifbodagi harflar ostiga yoki ustiga ma’lum belgilar qo‘yish lozim bo‘ladi. Natijada ilmiy yozuvda belgilar soni odatdagidan ancha ko‘p bo‘ladi. Shu tariqa ilmiy yozuv – transkripsiya shakllanadi.
O‘zbek tili va shevalarini yozib olish uchun ko‘pgina olimlar transkripsiyalar ishlab chiqqanlar. Jumladan, G‘ozi Olim Yunusov, Baskakov, Reshetov kabilarning tuzgan transkripsiyalari boshqalariga nisbatan mukammal sanaladi. Bundan tashqari Xalqaro transkripsiya (XT) ham mavjud bo‘lib, ularni dunyoda barcha tillarga moslab yozish uchun foydalanish ko‘zda tutilgan. Shunday qilib transkripsiyalarning fonetik transkripsiya va xalqaro transkripsiya degan turlari mavjud.
O‘zbek shevalari uchun tayyorlangan transripsiylar ichida eng ko‘p qo‘llanilgan transkripsiya – V.V.Reshetov transkripsiyasi hisoblanadi. Mazkur transkripsiya fonetik transkripsiya hisoblanadi. U kirill alifbosi asosida shakllantirilgan bo‘lib, ko‘pgina sheva materiallari ana shu transkripsiyada yozib olingan. Keyingi paytlarda lotin grafikasi asosidagi transkripsiyalar ham keng ommalashib bormoqda. Bunday transkripsiyalardan Nasimxon Rahmonov tomonidan tuzilgan transkripsiya diqqatga sazovordir.
Transkripsiya uchun u yoki bu xalq iste’molidagi (lotin, rus, o‘zbek, alfaviti kabi) an’anaviy alfavitdan o‘rni bilan ma’lum bir o‘zgarishlar kiritish orqali foydalaniladi. Shuning uchun ham transkripsiyada belgilar soni o‘ziga asos bo‘lgan alfavitdagi harflar sonidan ko‘p bo‘ladi.
Transkripsiya tamoyillari o‘ziga xos xususiyatlari bilan orfografiya va uning tamoyillaridan (fonetik, morfologik, tarixiy-an’anaviy kabi) farq qiladi. Transkripsiyaning asosiy tamoyiliga ko‘ra so‘zlar qanday eshitilsa, shunday yozib olinadi. Orfografiyada , odatda, bir tovush bir harf bilan ifodalansa ham, lekin ba’zan bir tovush ikki harf (belgi) bilan yoki, aksincha, ikki tovush bir harf bilan berilishi mumkin. Transkripsiyada esa, hamma vaqt bir tovush bir harf (belgi) bilan beriladi.
Transkripsiyada asosiy belgilar bilan bir qatorda diakritik belgilar ham ishlatiladi.
Asosiy belgiga qo‘shilgan qo‘shimcha belgi diakritik belgi deyiladi. Masalan, til oldi o‘(o)ni til orqa o‘(o)dan farqlash uchun asosiy belgining ustiga ikkita nuqta qo‘yiladi. Ana shu qo‘yilgan ikkita nuqta diakritik belgi sanaladi.
Transkripsiyada orfografiyada qabul qilingan bayon alomatlari, nuqtalar ko‘pincha boshqa ma’nolarda qo‘llanadi. Masalan, bahor so‘zi transkripsiyada ba:ar deb yoziladi. Bu so‘zdagi a dan keyingi ikki nuqta a ning cho‘ziq talaffuz qilinishini bildiradi.
Transkripsiyaning fonetik transkripsiya, fonematik yoki fonologik transkripsiya kabi turlari bor.
Transliteratsiya. Biror tilning yozma yodgorliklarini yoki ma’lum bir matnni (masalan, arab alifbosida yozilgan eski o‘zbek tili yodgorliklari) nashr etishda shu yodgorliklarning yozuv sistemasini boshqa til yoki yodgorlik bosilayotgan xalqning mavjud yozuv sistemasi orqali ifodalash transliteratsiya deb ataladi. Demak, transliteratsiya –biror yozuv harflarini boshqa bir yozuv harflari bilan almashtirib ifodalash usulidir.
Bu terminni transkripsiya termini bilan adashtirib yubormaslik lozim bo‘ladi. Dеmak transkriptsiya birоr yozuv harflarini bоshqa bir yozuv harflari bilan almashtirib ifоdalash usulidir. Lingvistik asarlar (qiyosiy va tariхiy grammatikalar, etimоlоgik lug‘atlar, turli til tеkstlarining namunalar)ni nashr etganda translitеratsiyadan fоydalanilsa, ham qardоsh tillar fоnеtikasi qiyos qilinganda, dialеktоlоgik ishlarda va dialеktоlоgiya fanida fоnеtik translitеratsiyadan fоydalaniladi. Hоzirgi оlimlar ilmiy asarlarini nashr etganda mavjud alfavitdan fоydalanilsa, bu yodgоrliklar dialеktal qimmatini yo‘qоtadi. Shuning uchun ularni talaffuz хususiyatini saqlash maqsadida fоnеtik translitеratsiyadan fоydalaniladi.
Translitеratsiya chеt tili va оna tili оrfоepiyasiga оid ishlarda ham kеng qo‘llaniladi. Mоhiyat jihatdan eng aniq translitеratsiya fоnеtik translitеratsiyadir. Bu translitеratsiya umumiy va хususiy fоnеtika shu qatоri ekspеrimеntal fоnеtika yutuqlariga asоslanadi. Nutq tоvushlarini fоnеtik translitеratsiya uchun tanlangan alfavit оrqali ifоdalab bo‘lmasa, bоshqa tillar alfavitidan harflar оlinadi. Fоnеtik translitеratsiyaning vazifasi tilda mavjud bo‘lgan hamma tоvushlarni aks ettirishidir.