O’zbekiston aloqa, axborotlashtirish va telekommunikatsiya texnologiyalari davlat qomitasi toshkent axborot tehnologiyalari universiteti

Sangviniklar tuyg’u (jo’shqin) xususiyatlari bilan ajralib turadi. Ular: 
• 
yangi kishilar bilan tez til topishadigan;
• 
bir ish turidan ikkinchi ish turiga tezda ko’nikadigan;
• 
bir turda bajariladigan ishlarni yoqtirmaydigan;
• 
yangi sharoitga osonlik bilan o’rganadigan;
• 
xushchaqchaq;
• 
harakatlari shiddatli;
• 
nutqi tez;
• 
kelajakka ishonch bilan qaraydigan;
• 
so’zini aniq va ma'noli qilib, imo-ishoralar bilan gapiradigan kishilardir.
Sangviniklar  ish  jarayonida  kechgan  ko’ngilsiz  hodisalarni  tezda  unutadilar.  Ular  o’z  kuchi
hamda qobiliyatlariga ortiqcha baho berish xususiyatiga ega bo’ladilar.
Rahbarlar  sangviniklarning  ishini  salbiy  baholashdan  ko’ra  ularga  nisbatan  qattiqqo’l  va
talabchan bo’lsalar, ijobiy natijaga erishishlari mumkin.
Sangviniklar yuqori lavozimga intiladigan kishilar bo’ladi.
Agar kishida shilliq hukmron o’rin tutsa, unday kishilar og’ir, tepsa tebranmas, kayfiyatlari va
intilishlari ancha barqaror, voqealar va hayot taassurotlariga loqayd qaraydigan bo’ladilar. Bunday
xil kishilar flegmatiklar deb atalgan. Qadimgi shilliqni "flegma" deyishgan.

Flegmatiklar:
• 
 ta'sirchanligi sust bo’ladi;
• 
 bir turdagi ishdan ikkinchi turdagi ishga sekinlik bilan ko’chadilar;
• 
 faolliklari kam;
• 
 yangi sharoitga qiyinchilik bilan moslashadilar;
• 
 harakatlari va nutqlari sust;
• 
 ko’ngilsiz hodisa yuz berganda osoyishtaliklarini buzmaydilar;
• 
  sabr-toqatli,  chidamli  bo’lib,  so’zlaganda  xotirjam,  o’zga  shaxslar  bilan
hayajonlanmay gaplashadilar.
Flegmatiklar chidamliligi, matonati, o’zini tuta bilishi bilan ajralib turadi.
Gippokratning  fikricha,  agar  kishida  za'faron  safro  ustun  tursa,  bunday  kishi  tezkor,  qat'iy,
harakatchan  bo’ladi.  Bu  toifa  kishilarni  Gippokrat  xoleriklar  (qoni  qiziq  kishilar)  deb  atagan.
Qadimgi yunonlar safroni "xoley" deyishgan. 
Xoleriklar  -  ko’tarinki  ruhda  ishlay  oladigan,  qarshiliklarni  enga  oladigan  kishilar  bo’lib,
ularning  ishlash  zavqi  kayfiyatining  buzilishi  bilanoq  tez  o’zgarishi  mumkin.  Ular  serjahl,  o’zini
yaxshi ko’radigan, tez gapiradigan odamlar bo’lib, boshqalardan gapining ohangi o’zgaruvchanligi
bilan ajralib turadi. Xoleriklarning vazminlik darajasi xuddi sangviniklarnikidek bo’ladi. Rahbar va
boshqa kishilarga nisbatan o’zini to’g’ri tutadi.
Nihoyat,  Gippokrat  yana  bir  tur  kishilarni  ajratadiki,  bundaylarning  ahvoli,  ruhiyati  bir  xilda
turmaydi.  Ular  yomon  kayfiyatga  ko’proq  moyil  bo’ladilar,  arzir-arzimas  narsalardan  qattiq
kuyunaveradilar. Bunday kishilarni ulug’ shifokor melanxoliklar deb atagan. Qadimgi yunonlarda
"melanxolik" so’zi "qora safro" degan ma'noni birdirgan.
Melanxoliklar:
• 
o’ta ta'sirlanuvchi xususiyatga ega;
• 
tez toliqadigan va o’ziga ishonmaydigan;
• 
tashvishsiz, lekin juda sezuvchan;
• 
nihoyatda arazchan;
• 
juda oz kuladigan;
• 
faolligi sust, tortinchoq, kamg’ayrat;
• 
arzimagan sabablarga ko’zidan yosh oqib ketaveradigan;
• 
yangi xodimlar bilan qiyinchilik bilan til topishadigan kishilardir.
Melanxoliklar qulay sharoitda oldiga qo’yilgan masalalarni muvaffaqiyatli bajaradi. Agar ishda
sharoit, ya'ni vaziyat o’zgarsa, qiyinchilik tug’ilsa, ular o’zlarini olib turishadi.