171
ma’lumotlarni 1980-yillarda bir qancha mamlakatlarda milliy innovatsion tizimlar
ishlab chiqqan olimlarning asarlaridan olish mumkin. Bu yo’nalishning eng asosiy
namoyondalari sifatida Shvetsiyalik professor B. Lundvallni,
Britaniya ilmiy
siyosatni o’rganish markazi professori K. Frimanni va AQSH Kolumbiya
Universiteti professori R. Nelsonni ko’rsatib o’tish mumkin. Ular, umumiy
metodologik tamoyillardan foydalangan holda, bu sohaning yirik namoyondasi Y.
Shumpeter kabi, yangiliklar kiritish va zamonaviy
amaliy-ilmiy innovatsion
ishlanmalar rivojlanishning va raqobatda g’olib chiqishning asosiy faktori
ekanligini tan olganlar. Bu olimlarning barchasi iqtisodiy rivojlanishda zamonaviy
bilimlardan foydalanishga alohida diqqat qaratganlar. Milliy innovatsion tizimlarni
rivojlantirish kontseptsiyasi professor D. Nortning ilmiy ishlarida eng mukammal
holda tadqiq qilingan. Uning ilmiy ishlaridagi asosiy g’oya
- institutsionalizm
bo’lib, uningcha, jamiyatdagi ilg’or ilmiy-texnologik institutlar (
tashkilotlar)
undagi bilimlar va texnologiyaga bevosita yoki bilvosita ta’sir qiladilar. Nortning
ko’rsatishicha, rivojlangan mamlakatlarda ilmiy-texnologik institutlarning
rivojlanishi, ular orasidagi
aloqalarning kengayishi, ilm-fanning amaliyotga
tadbiqiga alohida ahamiyat berilishi orqali ular tarixiy qisqa muddatlarda “
uchinchi
dunyo”ga qaraganda iqtisodiy rivojlanishda kattaroq imkoniyatlarga ega
bo’lganlar. Bu fundamental ilmiy kontseptsiyalar
va tushunchalarga asoslanib,
bilimlarga asoslangan raqamli iqtisodiyot yoki raqamli innovatsion tizimga
quyidagi ta’rifni berishimiz mumkin:
Raqamli innovatsion tizim –
jamiyatdagi
institutsional tuzilmalarning majmui bo’lib, ularnimng faoliyati bilimlar, ilmiy
informatsiya va yangiliklar yaratishga (
yoki rivojlangan mamlakatlardagi ilg’or
innovatsion yangiliklarni ijobiy ravishda o’zlashtirishga) qaratilgan bo’lib, u
davlat
tuzilmalari, biznes, ilm-fan va ta’limning birgalikdagi o’zaro foydali
Do'stlaringiz bilan baham: