Boshlang‘ich maktab pedagogikasi ko‘pchilik o‘quvchi bolalarning tafakkuri
o‘sishi, o‘quv faoliyatiga tayyorligi, o‘qish istagi, fikrning aniqligi va ravshanligi,
abstrakt fikrlashning yuzaga kelishi, aqliy va jismoniy rivojlanishini o‘rganadi.
O‘qishga kirishish bola ruhining bundan keyingi o‘sishini belgilaydi, shaxsning
yo‘nalishi va xususiyatlarini o‘zgartiradi. Shu payt bolaning diqqati barqaror
bo‘lmaydi, u bir narsaga uzoq diqqat berib turolmaydi, diqqati tez chalg‘iydi,
yetarlicha o‘smagan bo‘ladi. Shunda o‘qituvchi bolani o‘ylash, fikrni to‘plashga
o‘rgatadi. O‘quvchi hidlash, sezish, eshitish, ko‘rish sezgi a'zolari qabul etadigan
narsalarni idrok etadi. Idrokni o‘stirish yo‘lida o‘qituvchi sezgi a'zolarini har xil
usullar bilan tarbiyalashni talab etadi. Bu o‘z navbatida, bolalarning bilim olish
qobiliyatini o‘stiradi, o‘quvchilar aqliy ish usullarini egallaydilar, o‘quv faoliyatlarini
to‘g‘ri bajarishga undaydilar. Boshlang‘ich sinf o‘quvchilarida mushak kuchi o‘sadi,
ular harakatchan bo‘ladilar. O‘qituvchilar esa ushbu harakatchanlikka to‘g‘ri
yo‘nalish berib, jismoniy darslarida, boshqa darsda 1-2 daqiqa yoki tanaffus vaqtida
gimnastika qilish, jismoniy o‘yinlar o‘tkazish, ochiq havoda yugurish, sakrash,
o‘ynashlarni tashkil qilish shart bo‘ladi. Chunki aqliy va jismoniy rivojlanishga,
chaqqonlik va epchillikka, kuch va chidamlilikka olib keladi. Kichik yoshidagi
o‘quvchi bolalar o‘z o‘qituvchilari va ota-onalariga ishonganliklari uchun ularga
taqlid qiladilar. Shuni bilib, o‘qituvchi o‘z kiyinishi, xatti-harakati, yurish-turishi,
nutqi va atrofdagi kishilar bilan muloqot va munosabatlariga alohida e'tibor berishi
zarur.
63
Do'stlaringiz bilan baham: |