Bularni amaliy jixatdan amalga oshirish kiyin, chunki aralashmalar ko’pdir.
Kuydirilgan misni ustidan xavoni o’tkazsak:
Cu +(0,5O
2
+N
2
)
XAVO
= CuO +N
2
(21.3).
Bu usulni amalga oshirish uchun energiya ko’p sarflanadi.
Piragollol orqali
xavo aralashmasi utkazilsa, O
2
yutib qolinib, N
2
toza xolda
chikadi;bu kimmat usuldir.
Fizik usulga kuyidagilar kiradi:
Xavoni komponentlarga
ajratishni paramagnit usuli,
Markazdan kochma kuch asosida ajratish. Komponentlar zichligi:
N
2
= 1,25 g/l; O
2
= 1,44 g/l;
Markazda azot, chetda O
2
ajralishi mumkin.
Lekin bu usul xam qimmat,
qo’llanilmaydi.
Suyuq xavoni fraktsion bug’latish yoki kondensatsiyalash usuli. Buning uchun
havoni
deyarli suyultirish kerak; buni istib bug’latsak, temperaturasi pastrok bulgan
komponent bug xolida ajralib chikadi, bunda birinchi bulib azot uchadi, chunki azot va
kislorodning kaynash temperaturalari xar xil, azotniki -195,8
o
S bo’lsa, kislorodniki esa
- 183
o
S atrofida (bosim bir atmosfera bo’lgan sharoitda).
Bunda deyarli ikkala
komponennt xam ajralib chikadi, chunki kaynash temperaturalari
bir-biriga yakin
bulgani uchun. SHu munosabat bilan texnikada xavoni ajratib,
toza azot va kislorod
olish uchun rektifikatsiya usuli kullaniladi. Rektifikatsiya - bu suyuk moddalarni kup
marotaba buglatish vam suyultirish jaraenidir. Lekin rektifikatsiyani
amalga oshirish
uchun esa xavoni avvalom bor sovutib, suyuklikka utkazish kerak.
Do'stlaringiz bilan baham: