125
Отырыў—бул шайыр ушын ҳәлекдур.
Ақтарғаным Шоқан менен Диваев,
Ҳәр қайсысы бир папкада бөлек тур.
"Бола бер" деп буйырсаңыз, маған не?
Институт "суточныйын" төлеп тур.
Бирақ меннен шығармекен кандидат?
Шайырлықтың жолы "совсем" бөлекдур.
Қосық десе, дүбир сезген қаназат,
Көкирегимде жарқ етер бир электр.
"Бағ ишинде бүлбил қустай сайра" деп,
Кеўил йошым суңқар қустай түлеп тур.
"Поэзия дөрдиянын ойна" деп,
Музам алтын сақаларын үлеп тур.
Қасыңызда Гүлайшаңыз, Ладаңыз.
Дастанаман десең, аппақ билек тур.
Ал узақта қалды бизиң Задамыз,
Шайыр жаны сәўер ярын тилеп тур...
Алма ата, 1953-жыл.
Сабыр-Досжан директор — Сабыр Камалов—сол гезде
пединституттын
директоры, ал Досжан Насыров—
оның орынбасары.
ДУЎАЙ СӘЛЕМ БОЛСЫН БИЗДЕН…
Дуўай сәлем
болсын бизден,
Петекең ҳәм Сабырбайға
4
4
Қосықта
"Петекең" деп отырғанымыз пединститут дирек-
торының орынбасары Петр Игнатьевич Сенин, пақыр жақсы адам
еди. Сабыр Камалович ҳәм баска да жигитлер оған бул қосықты
оқып берип, "ал енди атың елге жайылатуғын болды" деп
ойнапты. Ол маған дәрҳал телеграмма берген. "Алағада болма,
айлығың журип турыпты. Тез саўалғайсаң. Сизиң Сениң"
деген
телеграммасы менде еле сақлаўлы.
126
Телеграммаңыз алты сөзден,
Салды бизди "япырмай" ға.
Айтқаныңыз емес жөнсиз,
Айлық жүрмес бюллетенсиз.
Мен—айлықсыз, айлық—менсиз,
Илая бир қапылғай-дә.
Тәўир-аў месткомның бары,
Ең болмаса төлер жары.
"Қарақалпақтың шайырлары
Бюллетенсиз аўырмай-ма...
Жүрсек
аман елге барып,
Күнелтермиз қалем алып.
Ибрайым жумыссыз қалып,
Ккязлит
5
жабылғай-дә.
Айлыққа қараған күним
Күн емес ол, айтсам шынын.
Бир ВУЗ да бир жазыўшының
Кем-кетиги жабылмай-ма...
1960-жыл. Киев.
Do'stlaringiz bilan baham: