4. Xalq og’zaki adabiyoti. Og’zaki adabiyot madaniyatning eng qadimgi
sohalaridan bo’lib, uning ildizi qadim-qadim zamonlarga borib taqaladi. Og’zaki
adabiyotning ayrim namunalari qadimgi yunon tarixchilari (ularga sal quyiroqda
alohida to’xtab o’tamiz), shuningdek, Tabariy, Mas’udiy, Beruniy, Firdavsiy, ibn al-
Asir kabi Sharq olimlarining asarlari orqali bizgacha yetib kelgan. Kayyumars,
Jamshid va Siyovush haqidagi afsonalar, Amort va Sparetra, To’maris va Shiroq
haqidagi qissalar shular jumlasidandir. Bu davr tarixini, ayniqsa o’sha zamonlardagi
ijtimoiy munosabatlarni o’rganishda «Alpomish», «Go’r o’g’li» kabi dostonlar,
shuningdek, xalq ertaklari, marosim qo’shiqlari, matal va topishmoqlarning roli
benihoyat kattadir. Yozma adabiyotdan avval paydo bo’lgan bu xalq durdonalari
turli ijtimoiy tabaqaga mansub kishilarning turmushi, ma’naviy qiyofasi, urf-odati,
ayniqsa uzoq o’tmishda hukm surgan ijtimoiy munosabatlar haqida qiziqarli
ma’lumotlar beradi. Tarixiy manbalarning bu turi bilan folklor (nem. fol’k — xalq, lore
— bilim» donishmandlik, xalq donoligi) fani shug’ullanadi.
Do'stlaringiz bilan baham: |