Psixologiyasi akademik litsey va kasb-hunar kollejlari

Yigit ertasiga kechqurun uyiga kelib, dasturxon oldiga 
o'tirdi. Xotini qiyma solib tayyorlangan sh o‘rva olib keldi. U l 
xotiniga jerkib:
— M en kartoshka bilan qiyma yeyishni xohlayman, — dedi.
— Qiyma ham bor, — dedi xonimi.
— M en tok bargiga o'ralgan qiyma xohlardim.
— U ham bor.
Xojasining odatlarini juda yaxshi bilgan odobli xotin eri 
xush ko‘radigan barcha narsani qo‘lidan kelgancha harakat 
qilib, tayyorlagan va uning ko‘nglini olgan.
Yigit ertasiga 
yana do'stlari oldiga chiqdi. Ular darhol 
qiziqib so ‘radilar:
174

---

— N im a b o ‘ldi? Xotiningni kaltakladingmi?
Yigit bo'lgan voqeani aytgan ekan, d o ‘stlari:
— Sen baxtli ekansan, xotining aqhi, chaqqon ayol ekan— 
debdilar.
M ahkam ada xotinining yuzini ochishni istam agan odam
Bir vaqtlar uylangan bir odam , oylar o ‘tdi, yillar o ‘tdi, xo­
tinining mahrini bermadi, shu burchini ado eta olmadi.
Bir kuni xotini bilan kelisha olm ay qoldilar. Xotini o ‘sha 
zamon mahkamasiga shikoyat qilib, qozining huzuriga bordi 
va eridan mahrini talab qildi. Ayol yuzida ch im m at (parda) 
bor edi.
Qozi ul ayolga:
— Ikki shohid lozim , — dedi.
Ayol:
— Shohidlarim bor, ular shu yerdalar, — dedi.
Qozi:
— Juda yaxshi, yuzingizni oching, so‘ng hukm chiqaza- 
man, — dedi.
Shu yerda b o ‘lgan eri darhol o ‘m idan turib:
— Bunga (ya’ni yuzini ochishga) hojat y o ‘q. M en zavjam 
(xotinim )ning m ahrini berishga so ‘z beram an, oz-ozd an  
bo‘lsa ham beraman, — dedi.
Qozi:
— Yaxshi, lekin shu kungacha nega bermagan eding, —