Tomas Edison
66
S
X ‘
– Mana hozir sizlar bilan
tajriba o‘tkazamiz, – debdi.
Keyin
xaltadan
yirik
toshlarni olib shisha idish-
ning ichiga ustma-ust joy-
lash ribdi. Boshqa tosh
sig‘maydigan darajaga kelganida, o‘qituvchi:
«Idish to‘ldimi?», deb so‘rabdi. Hamma talaba-
lar «Ha, to‘ldi», de yishibdi. «To‘ldi deb o‘ylaysiz,
shundaymi?» deb o‘qituvchi idish ichiga mayda
shag‘al tosh larni solib idishning eng tepasiga-
cha to‘ldiribdi. Idishni chayqatgan ekan, tosh-
lar joy-joyiga tushibdi. O‘qituvchi yana so‘rabdi:
«To‘ldimi?» Talabalar bu safar ikkilanib: «Yo‘q,
to‘lmaganga o‘xshaydi», deyishibdi. O‘qituvchi:
«To‘g‘ri», deb bir qop qumni olib idishning ichiga
solibdi. Qum idishning hamma bo‘sh qismini egal-
labdi. O‘qituvchi yana so‘rabdi: «To‘ldimi endi?»
Talabalar yana bir ovozdan: «To‘lmadi», de-
yishibdi. O‘qituvchi: «To‘ppa-to‘g‘ri», deb chelak-
da turgan suv bilan idishning ichini to‘ldiribdi.
Shundan keyin o‘qituvchi: «Mana endi to‘ldi. Bu
taj ribamizdan siz qanday xulosa oldingiz?» deb
talabalarga yuzlanibdi.
Bir talaba:
– Kundalik rejamiz qanchalik to‘la bo‘lsa ham,
har doim foydali boshqa ishlar uchun vaqt topsa
bo‘ladi, – debdi.
Har qanday in-
son o‘rganishni, izla-
nishni to‘xtatganida
qarishni boshlaydi.
Do'stlaringiz bilan baham: |