Qadimgi hindiston miflari

GANJLARNING YERGA TUSHISHI²⁷⁸

Xudolar Brahmaga Agastya tomonidan mast bo'lgan dengizni yana suv bilan to'ldirish bo'yicha maslahat so'rash uchun kelganlarida, Ajdod ularga shunday javob berdi: "Ey donishmandlar, quyoshdan suveren Bhagiratha kelguncha uzoq vaqt kutishingiz kerak bo'ladi. Ikshvaku klani Ayodhya shahrida tug'ilgan. Faqat uning taqdiri yo'qolgan suvlarni okeanga qaytarishdir.
O'sha paytda Ayodxiyada Sagara ismli Quyosh oilasidan kuchli va dono podshoh hukmronlik qilgan. U Xarishchandraning o'g'li Rohitaning nabirasi edi. Sagaraning otasi o'g'li tug'ilishidan oldin vafot etdi va beva qolgan malika o'lgan erining ortidan dafn marosimiga borishni xohladi, lekin oliy ruhoniy Aurva²⁷⁹uni ushlab turdi: “Siz qorningizda bolani ko'tarib yuribsiz. Tug'ilmagan o'g'ilni yo'q qilish gunohdir. Uning taqdiri buyuk jangchi, ko‘plab qabila va elatlarning zabt etuvchisi bo‘ladi.
Так случилось, что Сагара родился после смерти отца. Он вырос в лесной обители мудрого Аурвы, ибо оставшееся без правителя царство Айодхьи захватили племена варваров. Когда Сагара вырос, он пошел на варваров войною, разгромил их в жестокой битве и вернул себе владения своих предков. И он покорил варварские племена и подчинил своей власти многие чужие народы: яванов и скифов, камбоджей и пехлевийцев²⁸⁰. Завоевав чужие страны, он заставил их жителей либо обрить себе головы, либо отпустить бороды, чтобы они отучались от его исконных подданных, населяющих его родную страну. Он запретил побежденным изучение Вед и исполнение брахманских священных обрядов; тогда-то яваны, пехлевийцы, скифы и другие покоренные им племена из кшатриев стали презренными млеччхами — варварами.
Sagara shohining ikkita xotini bor edi - Keshini va Sumati. Kesini Vidarbhalar shohining singlisi, Sumati Kasyapa va Vinataning qizi, qushlar shohi Garudaning singlisi edi. Ammo Keshini ham, Sumati ham qirol Sagaraga nasl bermagan. Va bir kuni podshoh o'g'il ko'rishni orzu qilib, ikkala xotini bilan Himoloy tog'lariga bordi va u erda qattiq zohidlik bilan shug'ullanadi. Yuz yillik tana shafqatsiz o'limidan so'ng, ilohiy donishmand Bhrigu qirol Sagaraga zohir bo'ldi.²⁸¹, Brahmaning o'g'li va unga sovg'a taklif qildi. “Ey shoh, sen kuchli avlodlar olasan va buyuk shon-sharafga erishasan”, dedi Bhrigu. - Xotinlaringizdan biri oilangizni davom ettiradigan o'g'il tug'adi; ikkinchisi esa oltmish ming o‘g‘lingni jonlantiradi”.
Togda obradovannye tsaritsy sprosili mudretsa: «Kto je iz nas, o brahman, rodit odnogo sin, a kto — stol mnogix?» — «Vybirayte sami», — otvetil im Bxrigu. Togda v prisutstvii qarya Keshni vybrala odnogo sina, prodoljatelya roda, a Sumati, sestra Garudi, — shestdesyat tysyach moguchix va slavnyx sinovey.
Va buyuk avliyoga ta'zim qilib, Sagara o'z xotinlari bilan birga poytaxtlariga qaytishdi. Ko'p o'tmay, ikkala malika ham azob chekib, o'z vaqtida og'irlikdan xalos bo'lishdi. Keshini tashqi ko'rinishi samoviylarga o'xshash o'g'il tug'di va Sumati qornidan ulkan qovoq tug'ildi. Shoh Sagara uni ko'rgach, g'azablandi va xizmatkorlarga Sumatidan tug'ilgan mevalarni o'z zallaridan tashlashni buyurdi. Ammo podshoh xizmatkorlari o‘sha qovoqqa tegishi bilanoq osmondan bir ovoz eshitildi: “Ey Sagar podshosi! Gunoh qilmang, farzandlaringizdan voz kechmang! Oltmish ming bankani xavfsiz joyga qo'ying, ularni tozalangan yog 'bilan to'ldiring va ehtiyotkorlik bilan har bir idishga bu qovoqdan bitta urug'ni joylashtiring. Har bir ko'zadan bir mard o'g'il keladi quvonchingizga.
Ovoz jim bo'ldi va Sagara o'rnidan turib, osmon buyurganini qildi.
Biroz vaqt o‘tgach, ko‘zalarga botirilgan qovoq urug‘lari unib chiqdi va ulardan oltmish ming yosh shahzoda, Sagara o‘g‘illari paydo bo‘ldi. Ular beqiyos kuchga ega edilar va ularning dahshatli ko'rinishi hammani dahshatga soldi. Biroq, ular yosh bo'lganlarida, o'gay ukasi Asamanja tomonidan tez-tez xafa bo'lishdi.²⁸², Keshinining o'g'li. Bolaligidan u yomon xulq-atvori bilan ajralib turardi va u ulg'ayganida, undan halol odamlar umuman yashamadi; Ayodiya xalqi uning yovuz nayranglari va fitnalaridan qattiq azob chekdi. Uning sevimli mashg'uloti bolalarni o'g'irlab ketish va ularni shahar yaqinida oqadigan daryo suviga cho'ktirish edi. Nihoyat, katta o‘g‘lining noto‘g‘ri xatti-harakatidan g‘azablangan Sagara uni yurtdan haydab yubordi. Lekin o‘g‘li Asamanjini, nevarasi Anshumanni yonida olib yurdi. Anshuman yovuz otasiga umuman o'xshamas edi; u taqvodor va muloyim edi va hamma uni sevar edi.
Sumatidan tug'ilgan oltmish ming o'g'il ulg'aygach, ular Asamanja kabi yomon kayfiyatni ko'rsata boshladilar. Ularning soni shunchalik ko'p ediki, ularning kuchi shunchalik katta ediki, ular hech kimdan qo'rqmas, hech kimni, hatto xudolarni ham hurmat qilmas edilar. Ular xudolarni ham, Gandxarvalarni ham, Rakshasalarni ham, odamlarni ham xafa qildilar, hammaning oldida o'zlarining kuchlari va jasorati bilan maqtandilar va hamma bilan janjal boshlashga harakat qildilar. Va Ayodhya shohining yovuz o'g'illarining zulmi shunchalik chidab bo'lmas bo'ldiki, xudolar ham, odamlar ham himoya so'rab, Brahmaga murojaat qilishdi.
Brahma unga ibodat qilganlarga tasalli berib, Sagara o'g'illarining haqoratlariga uzoq vaqt chidashlari kerak emasligini bashorat qildi - tez orada yovuz knyazlar o'lib, o'zlarining qilmishlari ularning o'limiga olib keladi. Umid bilan xudolar o'zlarining samoviy shohligiga, odamlar esa erga qaytib, Sagara o'g'illarining taqdirini kutishni boshladilar.
Va keyin atrofdagi barcha hukmronlarni zabt etgan Sagara o'zining g'alabalarini xotirlash uchun katta ot qurbonlik qilishga qaror qilgan kun keldi.²⁸³. Odatga ko'ra, qurbonlik uchun mo'ljallangan ot dastlab tabiatga qo'yib yuborilgan. Va u qayerga bormasin, oltmish ming bolaning o'g'illari unga ergashib, ot oyog'i bosgan o'lkalarda Sagarning qudratini e'lon qildilar.
Ammo Agastyaning buyuk jasoratidan beri suvdan mahrum bo'lgan ot dengizga kelib, dengiz tubiga qadam qo'yganida, u ko'z ochib yumguncha shahzodalarning ko'zidan g'oyib bo'ldi.²⁸⁴xuddi yerga botgandek. Sagara o'g'illari uni hamma joyda qidirishga shoshilishdi; ular atrofni aylanib chiqishdi, lekin ot hech qaerda yo'q edi.
Sagara o'g'illari ularning otini xudolar xo'jayini Indradan boshqa hech kim o'g'irlab ketganidan bexabar edi. Er yuzidagi shohlarning haddan tashqari yuksalishlari har doim Indraning noroziligiga sabab bo'lgan. Yuzta ot qurbonlik qilgan suveren Indra bilan teng kuchga ko'tarildi²⁸⁵, va samoviy shohlikning hukmdori raqiblarga toqat qilmadi. Shuning uchun, u doimo shuhratparast yerdagi xo'jayinlarning bu qurbonlik qilishiga yo'l qo'ymaslikka harakat qildi; shuning uchun bu safar u Sagaraning otini o'g'irlab yashirdi.
Ammo Sagara o'g'illari qurbonlik otining yo'q bo'lib ketishi suverenga uning barcha tashabbuslari va hatto o'lim bilan tahdid soladigan eng yomon alomat ekanligini bilishardi. Katta g'ayrat bilan ular qidirishga shoshilishdi; ular butun yer yuzini aylanib chiqdilar, o'rmonlar va tog'larni qidirdilar, ammo otni topolmadilar.
Ular boshlarini egib Ayodiyaga qaytib kelishdi va otalariga qurbonlik otini qutqarmaganliklarini tan olishdi. Sagara podshosi qattiq g‘azabga tushib, o‘g‘illarini qayta-qayta izlashga jo‘natib, otsiz qaytmaslikni buyuribdi. Va yana ular butun dunyo bo'ylab ketishdi, lekin ularning izlanishlari behuda edi.
Hamma joyda sarson-sargardon bo‘lib, quruq dengiz tubida chuqur yoriqga duch kelishdi. Ular yo'qolgan narsalarni topish umidida uni chuqurroq qazishga qaror qilishdi. Sagara o'g'illari dengizning butun tubini qazishdi va u erda yashovchi Rakshasalar va Nagaslardan qo'rqib, yo'lda ularga duch kelganlarning hammasini o'ldirib, er osti dunyosi - Patalagacha chuqur kirib borishdi. Ko'p kunlar va tunlar davomida ular qazishdi, yerga borgan sari chuqurroq kirib borishdi va nihoyat, yer osmonini qo'llab-quvvatlovchi dunyo fillari - sharqda Airavata, janubda Maxapadma, g'arbda Vamana va shimolda Sarvabhaumaga etib borishdi.
Yerni boshlarida ushlab turgan ilohiy fillarni hurmat qilgandan so'ng, Sagaraning oltmish ming o'g'illari izlanishlarini davom ettirdilar. Va endi, yer osti dunyosining shimoli-sharqiy chekkasida, ular otlarini ochiq joylarda tinchgina o'tlayotganini ko'rdilar. Va uning yonida xudojo'y mulohazalarga botib, erga bir zohid o'tirdi.
Bu buyuk donishmand va asket Kapilaning qiyofasida Vishnuning o'zi edi²⁸⁶. Sagarning ahmoq o'g'illari yaxshi odatni mensimay, donishmandga munosib hurmat ko'rsatmadilar; katta shovqin va faryodlar bilan ular yer qazgan qoziqlar va toshlarni silkitib, to'g'ri otga yugurdilar. Va ular Kapilaga tahdid qilishdi: “Siz, yovuz odam, bizning qurbonlik otimizni o'g'irlagansiz; qo‘limizga tushishdan ehtiyot bo‘ling!”
Shunda Kapila o'zining taqvodor mulohazalarida ulardan bezovtalanib, shahzodalarga g'azablangan nigohini qaratdi. Va o'zining nigohi bilan o't ochib, Sagarning oltmish ming o'g'lini bir zumda kulga aylantirdi.
Kapila monastirining dindorlari Ayodhyaga Sagara va Sumati o'g'illarining taqdiri haqidagi xabarni olib kelishdi. Uzoq vaqt davomida Sagara shohi tinchlanmasdi, lekin xudolarning irodasi oldida o'zini kamtar qildi.
O‘lganlarni xotirlash odatiga ko‘ra belgilangan vaqt o‘tib ketganda, Ayodiya shohi nabirasi Anshumanni huzuriga chaqirib: “Ey solih Anshuman, boshimga katta baxtsizliklar keldi. Men hamma o'g'limdan ayrildim; faqat sen meni tashlab ketding. Otangizning oltmish ming aka-ukalari buyuk Vishnuning g‘azabidan yonib, kullari bilan o‘ldilar; yer osti dunyosida yotadi va unga dafn marosimlari o'tkazilmagan. Men sizning otangiz Asamanjani xalqning xohish-irodasiga bo‘ysunib, yomon ishlari uchun Ayodiya chegarasidan haydab yubordim. Shiddatli janglarda men dushmanlarimni mag'lub etdim, yer yuzidagi barcha hukmronlarni bo'ysundirdim, lekin baribir otni qurbon qilib, g'alabalarimni nishonlay olmayman. Anshuman, otangning akalari qilolmagan ishni senga topshiraman. O‘g‘illarim qutqarmagan otni topib, Ayodiyaga olib keling!”
Anshuman bobosi oldida ehtirom bilan ta’zim qilib, Ayodya podshosining o‘lgan o‘g‘illari izidan ot izlashga bordi. Yo‘l uni suvsiz ummonga yetakladi. Okeanning shimoliy chekkasida u chuqur yoriqni ko'rdi va unda qarindoshlari tomonidan qazilgan keng yo'lak bo'ylab Anshuman yer osti olamiga tushdi va Kapila o'tirgan jarlikka chiqdi va eng yuqori haqiqat haqida o'ylardi. Anshuman esa hurmat belgisi sifatida kaftlarini yuziga bukib, sokin qadamlar bilan ulug‘vor zohidning oldiga kelib, uning oyog‘iga ta’zim qilib, kelgan maqsadini aytdi.
Kapilaga Anshumanning muloyimligi va hurmatli muomalasi yoqdi va u Sagaraning nabirasiga uning har bir istagini bajarishga va'da berdi. Anshuman, avvalo, qurbonlik uchun mo‘ljallangan otni olib ketishga ruxsat so‘radi; Keyin u dedi: "Ayting-chi, ey buyuk donishmand, podshohning oltmish ming o'lgan o'g'illarini gunohdan tozalashning yo'li bormi, ular Osmon Shohligida tinchlik topishlari mumkin?" Kapila unga javob berdi: “Ey Anshuman, sen rostgo‘y va rostgo‘ysan. Sizning yordamingiz bilan qirol Sagara o'z xohishlariga erishadi. Siz bu otni unga qaytarib berasiz va o'zingizga yarasha qurbonlik qilsin. Va o'g'lingizning o'g'li o'z vaqtida buyuk Shivaning marhamatiga sazovor bo'ladi va uning inoyati bilan samoviy Gang daryosini yerga tushiradi.²⁸⁷. Воды ее вновь наполнят пересохшее море и омоют прах погибших сыновей царя Айодхьи. Как только священные воды Ганги коснутся их праха, они очистятся от грехов и обретут небесное царство».
Благодарный Аншуман склонился перед добрым подвижником и, взяв с собою коня, вернулся тем же путем в Айодхью. Он рассказал царю Сагаре обо всем, что с ним приключилось, рассказал ему и о предсказании Капилы. Обрадованный счастливым возвращением Аншумана и добрыми предсказаниями, царь Айодхьи совершил торжественное жертвоприношение коня. И боги были довольны Сагарой, и он еще долго правил царством, охраняя мир и благополучие своих подданных. Но пришел день, когда силы покинули государя Айодхьи и жизнь его склонилась к закату. Тогда он передал царство Аншуману и оставил землю ради небесного блаженства.
Anshumanning oʻrniga Ayodxiya taxtiga uning oʻgʻli Dilipa, Dilipaga esa Anshumanning nabirasi Bhagiratha oʻtirdi. Qirol Bhagiratha tashqi ko'rinishida go'zal, qudratli va qonunga sodiq edi. Butun dunyoda kuch va jasoratda unga teng keladigani yo'q edi; uning taxti unga bo'ysunuvchi olomon hukmdorlari bilan o'ralgan edi; Brahminlar uning fazilati va donoligini maqtashdi, lekin ota-bobolarining qayg'uli taqdiri xotirasi Bhagirathi qalbiga og'ir yuk bo'ldi. U bobosi bilan gaplashganda Kapilaning bashorat qilganini esladi; va bir kuni shohlikni maslahatchilariga topshirib, Himoloy etaklariga borib, o'ziga qattiq qasamyod qildi.
Bhagiratha ming yil davomida ulug'vor cho'qqilari osmonga ko'tarilgan, qimmatbaho toshlar bilan porlab turgan Himoloy yonbag'irlarida buyuk zohidlik bilan shug'ullangan. U yerdagi tog‘ yonbag‘irlarini ajoyib bog‘lar bezab turardi, ular bo‘ylab tiniq daryolar vodiylarga oqardi; dahshatli sherlar va yo'lbarslar chuqur g'orlarda yashiringan; g'alati qushlar havoni faryodga to'ldirdi; chuqur ko'llar yuzasida lotuslar gulladi va ularning tepasida ajoyib turna qo'shig'i yangradi; go'zal apsaralar tosh qoyalarda o'tirishdi va kinnarlar o'zlarining samoviy musiqalari bilan quloqlarini quvontirdilar; Osmon yer bilan qo‘shilgan olisda qudratli bahaybat fillar kezib yurardi; Himoloyning keng yelkalarini kumushrang nur o‘rab oldi.
Ming yil o'tgach, buyuk Himavatning qizi Ganga Bhagirathaga go'zal qiz qiyofasida paydo bo'ldi. O'sha paytda osmonda Gang daryosi oqardi va uning suvlari hali yerdagi daryolarning suvlari bilan aralashmagan.
Ganga skazala: «O velikiy qar, chego ty xochesh ot menya? Radi chego ty predavalsya tysyachu let jetokim istyazaniyam plotiti? Nazovi mne tvo jelaniya, o blagochestivyy podvijnik, i ya vse sdelau dlya tebya!» Bhagiratxa skazal bogine: «O velikaya Ganga! Nekogda moi predki durnym povedeniem razgnevali pravednogo Kapilu, i on obratil ix v pepel svoim vzglyadom. I net dlya nix donine mesta v nebesnom qarstve. Tolko tvoi svyashchennye vody mumkin smyt grexi moix predkov, esli kosnutsya ularni praxa. Chtoby isprosit u tebya etu milost, ya obryok sebya na tysyachu let surovyx pokayaniy». Blagosklonnaya Ganga otvetila Bxagirathe: «Ya gotova pomoch tebe, o blagochestivyy sin Dilipy, no to, o chem ty prosish, ispolnit trudno. Esli ya napravly technie moix vod s nebes na zemly, zemlya ne vyderjit ix padeniya. Vo vsey vselennoy odin tolko Shiva mag by uberech zemly ot sokrushayushchego udara moix vod va nizvesti ix na nee, ne prichiniv ey ushcherba. Prosi Shivu ob etoy milosti, i, esli on siglasitsya, ya ispolnyu tvoyu prosbu».
Va Bhagiratha minnatdor bo'lib, Gangga ta'zim qildi va Kailash tog'ining etagiga bordi. U erda, buyuk Shivaning qarorgohi yaqinida, u kuchli xo'jayinning rahm-shafqatini qozonish uchun yana shafqatsiz tana qiynoqlariga berilib ketdi. Va yana ko'p yillar o'tdi va nihoyat Shiva Anshumanning nabirasi oldida paydo bo'ldi va unga Gang daryosining osmondan tushishiga yordam berishini va'da qildi. Bhagiratha bilan tog'larga ko'tarilib, Shiva unga ma'budani chaqirishni buyurdi. Va Bhagirathi chaqirig'iga javoban, Ganga qorli tog' tepasida paydo bo'ldi. U suvlarini osmondan yerga yo'naltirdi; lekin ularning qulashi yerga zarar bermasligi uchun Shiva boshini ko'tarib, to'lib-toshgan suvlarning butun og'irligini peshonasiga oldi. Va uning tanasida ular yerga oqib, okeanga ketishdi.
Va Bhagiratha Gang daryosi suvlariga ergashdi va uning orqasidan xudolar va samoviy donishmandlar, Gandharvalar va Apsaralar, yerdagi shohlar va asketlar Gang daryosi quruq okeanni yana qanday suv bilan to'ldirishini ko'rishni xohlashdi.
Ammo Gang daryosi buyuk astset Yahnu qarorgohi yonidan oqib o'tganda²⁸⁸, Kaushika oilasidan bo'lgan donishmand, Vishvamitraning bobosi, u uni bezovta qildi va uni taqvodorlarning ijrosidan chalg'itdi.
qasam; g‘azablangan donishmand esa muqaddas daryoni bir qultumda ichdi. Endi Bhagiratha dono Jahnani yangi tavbalar bilan tavba qilishiga to'g'ri keldi, toki u tavba qilib, Gang daryosini qornidan ozodlikka chiqardi. Ammo o'shandan beri Ganga Jahnavi, Yahnuning qizi deb ataldi, chunki u uni o'zidan quvib chiqardi va shu tariqa unga ikkinchi tug'ildi.
Va Gang daryosining suvlari yanada oqib, quruq okeanga quyilib, uni to'ldirdi. Ular yer osti olamiga kirib, Sagara o‘g‘illarining kuliga tegishdi. Darhol halok bo'lgan shahzodalar gunohdan poklanib, samoviy saodatni topdilar. Va Bhagiratha bularning barchasiga o'zining buyuk zohidligi va taqvodorligi bilan erishib, shohligiga xursand bo'lib qaytdi va abadiy baxtli hukmronlik qildi.
O'shandan beri muqaddas Ganga daryosi er yuzida oqadi va u suv bilan to'ldirilgan okeanga quyiladi.

55.