| | |
|
| |
Bosh vazir, ayni paytda moliya va xo`jalik iahlarini ham boshqargan. Lekin shayboniylar davrida Temuriylar davridagidek nufuzga ega emasdi.
|
| |
Xon siyosatining viloyatlardagi ta’siri otaliq mansabiga tayinlanganlarning nufuzi bilan belgilangan. Xon viloyatlami shahzodalarga taqsimlab berar ekan, ularga rahnamo etib o‘z nazoratcliisini, ishongan kishisini tayinlagan. Bunday nazoratchi, ishonchli shaxs otaliq deb atalgan.
Ashtarxoniylar davrida devonbegi lavozimidagi shaxs martabasiga tenglashtirildi. Bora-bora u amirlar amiriga aylandi.
|
| | |
| |
Bu mansabga xon sulolasiga eng yaqin shaxslardangina tayinlangan. Ko‘kaldosh xon siyosatiga fuqarolaming munosabatini o‘rgangan va bu siyosatning daxlsizligini ta ’minlagan. Bugunki kun voqeligi bilan aytganda, ko`kaldosh davlat xavfsizlik xizmati idorasi rahbari bo`lgan. U nafaqat oddiy kishilarning, balki davlat amaldorlarining va hatto valiahdlarning ham hukmdorga nisbatan qiladigan munosabatiga ham javobgar bo`lgan.
|
| |
Xon va shahzodalar o‘rtasidagi ichki munosabatlar masalasi bilan shug`ullangan
|
| |
U dargoh xavfsizligi, undagi tartib hamda kelgan ketganlardan xabardor bo‘lib turish masalalari bilan shug‘ullangan.
|
| |
Yuqori davlat lavozimlari ichida katta mavqega ega bo‘lgan lavozimlardan biri bo`lib, shariat qonunlari bajarilishi ustidan nazoratni amalga oshirgan
|
| |
