Reja: Kirish. I bob. Aksiyadorlik jamiyati. Aksiyadorlik jamiyatlarining qisqa tarixi

2.3. Korporativ boshqaruvning me’yorlari.

Maqomiy huquqning me’yor va qoidalari – davlat tomonidan ishlab chiqarilib, aksiyadorlik jamiyatlari faoliyatini tartibga soladi (markazlashgan me’yorlar).Ularga kompaniyalar haqida qonunlar, qimmatli qog’ozlar haqidagi qonunchilik, aksiyadorlar huquqlarini va investitsiyalarni ximoya qilish qonunlari, iqtisodiy nochorlik, soliq qonunchiligi va boshqalar kiradi.

Aksiyadorlik jamiyatlar tomonidan kuchga kiritiladigan va uning ichki hayotini tartiblashtiradigan me’yorlar (aksiyadorlik korporativ me’yorlar): korporativ boshqaruvning ixtiyoriy qabul qilingan andozalari haqidagi o’zaro kelishuv va kompaniya darajasida ularni amalga oshirilish tartibini belgilaydigan ichki me’yorlar (korporativ qimmatli qog’ozlar listingiga talablar, kodekslar va korporativ boshqaruv bo’yicha tavsiyalar).
Tashkiliy deb nomlanuvchi shartnomalarda, ya’ni boshqa tomonlar bilan ish aloqalarini o’rnatish, davom ettirish, to’xtatish (bir so’z bilan aytganda tashkil qilishga) qaratilgan kelishuvlarda berilgan me’yorlar.
Korporativ huquq bu – korxonada ishlab chiqilgan qoidalar tizimi bo’lib, manfaatdor tomonlarning irodasini ifodalaydi va tashkilot faoliyatining turli tomonlarini tartibga soladi.
Aksiyadorlar qoldiq mulk egalari sifatida o’z zimmalariga olayotgan tavakkalchilik xatari evaziga muayyan kafolatlangan haq-huquqlarga ega bo’lishlari shart. Mulkka daxldorlik, aksiyalarni o’tkazib berish huquqi, foydadan o’z ulushini olish va muhim korporativ qarorlar qabul qilinishida ishtirok etish huquqlarini shu jumlaga kiritish mumkin. Agarda aksiyadorlarga erkin huquq berilmasa, ular tez orada jamiyatga bo’lgan ishonchini yo’qotadi. Bu jamiyatga investitsiya jalb etish imkoniyatini mushkullashtiradi hamda butun faoliyat barqarorligini xavf ostiga qo’yadi.
Korporativ boshqaruvning murakkab va ziddiyatli tabiatini e’tiborga olib, mamlakatimizda aksiyadorlik jamiyati aksiyadorlari uchun korporativ hamjamiyatining har xil qatnashchilari bilan uning faoliyatini boshqaruvchi turli organlari o’rtasidagi kelishuvlar va ziddiyatlarni hal etish mexanizmini shakllantirish muammosi alohida ahamiyat kasb etadi. Shu munosabat bilan korporativ xatti-harakat mexanizmini tartibga soluvchi turli ko’rinishdagi kodekslar, xususan, aksiyadorlar manfaatlarini ta‟minlash masalalari, boshqaruvchining aksiyadorlik jamiyatining umumiy yig’ilishi oldida hisob berishi masalalarini ifodalovchi qoidalar ishlab chiqilishi zarur.
Aksiyadorlik jamiyati faoliyatiga ana shunday kodekslarning tatbiq etilishi xorijda keng yo’lga qo’yilgan bo’lib, davlat organlari hamda nohukumat tashkilotlar tomonidan korporativ xatti-harakat kodekslari, korporativ axloq va ishchanlik aloqalari masalalari yuzasidan uslubiy qo’llanmalar va tavsiyalar ishlab chiqilgan.
Korporativ boshqaruv kodeksi – ixtiyoriy belgilanuvchi andozalar va ichki me’yorlar yig’indisi bo’lib, korporativ munosabatlarning tartibini o’rnatadi va tartibga soladi. Kodeks korporatsiyadagi korporativ boshqaruvning barcha muhim elementlariga taaluqli bo’lgan asosiy me’yorlardan va tavsiyalardan tarkib topishi kerak. Emitentlarning Kodeks qoidalariga rioya qilishidan asosiy manfaatdorligi qimmatli qog’ozlar bozori orqali ularning investitsiyalarni jalb qilishga intilishidir. Korporativ boshqaruv tizimi amal qilayotgan xar bir davlatda o’ziga xos hususiyatlaridan kelib chiqqan holda ,ijtimoiy – iqtisodiy holatiga mos ravishda turlicha bo’ladi. Mamlakatda korporativ boshqaruvning rivojlanganlik darajasi aksiyadorlarning huquqlari ,ularning kapitali va aksiyadorlik jamiyatlarining rivojlanganlik holati bilan bevosita bog’liqdir.
Hozirgi davrda jahon amaliyotida korporativ boshqaruvning Amerika Germaniya va Yaponiya modellarini ko’rish mumkin. Bu modellarga mamlakatimizda korporativ boshqaruvni rivojlantirishga o’z hissasini qo’shayotgan yosh olimlaridan D.Suyunov o’z fikr – mulohazalarini berib o’tgan.
Jumladan, Amerika modelining asosida har bir fuqaroni shaxsiy boylikka ega bo’lishini ta‟minlash yotadigan bo’lsa, Germaniya modelining asosida esa har bir fuqaroning iqtisodiy xavfsizligini ta’minlash masalasi yotadi.
Yaponiyada korporativ boshqaruv modeli Germaniya va Amerika modellari orasidagi model bo’lib, bunda ikkala mamlakat boshqaruv modelining elementlari ishtirok etadi. Bu modellarning qiyosiy tahlil quyidagicha aks ettirilgan. Korporativ boshqaruvning Amerika modeli bevosita AQShda aksiyadorlik mulkining tizim xususiyatlariga bog’liqdi.
Korporativ boshqaruvning Amerika modeli. Korporativ boshqaruvning amerika tizimi xususiyatlari AQShda aksiyadorlik mulkchilikning xususiyatlariga bevosita bog’liqdir. Xususan, amerika korporatsiyalariga boshqa investorlardan ko’ra o’z ta’sirini kuchliroq o’tkaza oladigan yirik investorlarning yo’qligi xosdir.
Bu investorlar qo’llarida 50%dan oshiq kapitalni jamlar ekan, ko’proq moliyaviy menejer sifatida qatnashishga moyilroq bo’lib, direktorlar kengashi ishida qatnashishga intilmaydilar va odatda o’zlari yirik paketga egalik qilgan kompaniyalar uchun mulkchilik huquqidan kelib chiqadigan mas’uliyatni o’z zimmalariga olishdan o’zlarini olib qochadilar.
Korporativ boshqaruvning tarmoq (yapon) modeli mazmuniga ko’ra Amerika modeliga ham, Germaniya modeliga ham o’xshamaydi, biroq ikkala modelning ayrim xususiyatlarini o’z ichiga olgan:
Direktorlar kengashi tarkibida mustaqil Direktorlar bo’lmasdan, Kengashning barcha a’zolari yuqori boshqaruv organi vakillari yoki eski boshqaruvchilardir;
- aksiyadorlik sarmoyasini asosan yirik investorlar tashkil qilib, yagona sanoat guruhiga a’zo bo’lgan kompaniyalarning o’zaro aksiyalariga egalik qilish holati muhim o’rin tutadi.
Korporativ boshqaruvning nemis modeli AQShdan farqli o’laroq, Germaniyada aksiyadorlik kapitalining katta qismi boshqa kompaniyalar egaligida turadi: barcha aksiyadorlik kapitalining yarmidan ko’pini bir-birining aksiyalariga egalik qilish tizimi o’z ichiga oladi. Shaxsiy investorlar Germaniyada ikkinchi yirik investorlar guruhini tashkil qilsa ham (nemis kompaniyalarining taxminan 16% aksiyasiga egalik qiladilar) ular aksiyalarining ko’p qismi taqdim etuvchiga sertifikati ko’rinishiga ega bo’lib, bu sertifikatlar ularning egalari topshirig’iga ko’ra, xususiy aksiyadorlar aksiyalarining juda katta qismi jamlangan banklar tomonidan boshqariladi. Shuning uchun, Germaniya kompaniyalarini erkin sotuvda bo’lgan aksiyalarining juda katta ulushi (90%dan ortig’i) tashkilot-investorlar tomonidan boshqariladi (o’zlari aksiya egalari bo’lmasa ham).
Nemis kompaniyalarining aksiyadorlik kapitali yirik aksiyadorlar qo’lida kuchli darajada jamlangan. Natijada, amerikalik kasbdoshlariga nisbatan nemis mulkdorlari va ular kapitalini boshqaruvchi moliya institutlari o’z kompaniyalari bilan ancha yaqin ish munosabatlarida bo’ladilar.
Har bir modelning asosiy belgilari yoki unsurlari - bu aksiyadorlik jamiyati yoki korporatsiyaning asosiy ishtirokchilari, muayyan modelda aksiyalarga egalik qilish tartibi, kuzatuv kengashining tarkibi, qonunchilik doiralari, listinga kiritilgan korporatsiyalar uchun axborotning oshkor etilishiga nisbatan qo’yiladigan talablar,aksiyadorlarning ma’qullashini talab qiluvchi korporativ xarajatlar;
O’zbekistonda korporativ boshqaruv tamoyillarini joriy etish jarayoniga ta’sir etuvchi omillar ichida millat mentaliteti muhim ahamaiyatga egadir.
Millat mentalitetini tashkil etuvchi elementlar (bilim salohiyati,ilmiy tafakkuri maqsad salohiyati, ijtimoiy muhit, qadriyat, an‟analar, madaniyat, siyosiy muhit, iqtisodiy psixologiya, huquqiy ong va h.k.) iqtisodiy tizim va uni boshqarishga bevosita bog’liq omillar majmui hisoblanadi. Millatning mentaliteti, millatning shakillanish tarixi , uning qadriyatlari va bilim salohiyati kabilar asosida vujudga keladi.
Boshqaruv organlari tuzilmalari va ular faoliyatini tashkil qilishning turli modellarini baholashda, har bir model o’zining kuchli va zaif tomonlariga ega ekanligini tushunish muhimdir. Ushbu tizimlarning har biri ham samarali bo’lishi mumkin, agar ular mos ravishdagi boshqaruvi bilan o’zlari joylashgan ayni bir ijtimoiy tizimning huquqiy, madaniy va ijtimoiy-iqtisodiy mohiyatiga monand bo’ladi .
Shunday tizimni tanlash kerakki, mazkur tizim aynan O’zbekiston uchun o’ziga xos echimni ifodalashi va boshqa davlatlarda ishlatilayotgan modellarning shunchaki nusxasi bo’lmasligi kerak. Boshqaruvga nozik yondashuvni qo’llab- quvvatlash kerak bo’lib, mos ravishdagi boshqaruv modeli nafaqat har bir kompaniyada turlicha bo’ladi, balki ayni bir kompaniyaning turli yashash davrlarida ham o’zgartirib boradi.
Yangi korporativ boshqaruv tizimni qo’lagan xolda texnologiyalar rivoji va iqtisodiyotning globallashuvini kompaniyalarning qayta tashkil qilinish sur’atlari o’sishiga va korporativ tuzilmalarning tubdan o’zgarishlariga ta’sirini inobatga olganda yanada to’g’riroq bo’ladi.
Kompaniyalar o’z holatiga eng mos keladigan, biroq investorlar tomonidan samarali qaror qabul qilinishiga olib boradigan va axborotlarning muvofiq oshkora qilinishini ta’minlaydigan samarali tamoyillar asosida qurilgan korporativ amaliyotni qabul qilish mas’uliyatini o’z zimmalariga olishlari kerak.


Xulosa

Boshqaruv muammolari murakkablashuvidagi sifat bosqichi ko’p sonli aksiyadorlarga va murakab tarkibga ega bo’lgan yirik kompaniyalar (aksiyadorlik jamiyatlari, xoldinglar, moliya-sanoat guruhlari)ning shakllanishi natijasida yuz berdi.

Birinchidan, Jamiyatni ta’sis etish, uning ustavini tasdiqlash to’g’risidagi va muassis tomonidan jamiyatning aksiyalari haqini to’lash uchun kiritilayotgan qimmatli qog’ozlarning, o’zga mulkiy huquqlarning yoki pulda ifodalanadigan bahoga ega bo’lgan boshqa huquqlarning pulda ifodalangan bahosini tasdiqlash haqidagi qarorlar muassislar tomonidan bir ovozdan qabul qilinadi.
Kompaniya mulkdorlari sifatida mulkni joriy boshqarishda bevosita shaxsiy ishtirok etishdan voz kechgan ipvestitsiya va pensiya fondlari, sug’urta kompaniyalari singari yirik sarmoyadorlar paydo bo’ldi. Shuning uchun professional yollanma boshqaruvchilar kompaniyalarni boshqarishda muhim rol o’ynay boshladi.
Ikkinchidan, korporativ boshqaruvning asosiy mazmuni aksiyadorlik jamiyatining faoliyatga jalb etilgan turli shaxslar mafaatlari muvozanatini o’rnatishdan iborat. Korporativ boshqaruvning murakkab va ziddiyatli tabiatini e’tiborga olib, mamlakatimizda aksiyadorlik jamiyati aksiyadorlari uchun korporativ hamjamiyatining har xil qatnashchilari bilan uning faoliyatini boshqaruvchi turli organlari o’rtasidagi kelishuvlar va ziddiyatlarni hal etish mexanizmini shakllantirish muammosi alohida ahamiyat kasb etadi. Zamonaviy korporatsiyalarda aksiyadorlar aksiyalarni xarid qilib, mablag’larini korporatsiya ixtiyoriga topshiradigan va ushbu sarmoyadan foydalanish samaradorligi bilan bog’liq xatarni o’z zimmasiga oladigan vaziyat yuzaga keldi. Ayni paytda, aksiyadorlar kompaniya faoliyatini joriy boshqarish vazifalarini hal etishda qatnashmaydilar va tashqi tashkilotlar bilan o’zaro munosabatlarda uni namoyon qilmaydilar. Korporatsiyani joriy boshqarish bo’yicha qarorlarni qabul qilish huquqi aksiyadorlar tomonidan yollanma menejerlarga topshiriladi.