Нарсада мазкур шароитда намоён бўлмайдиган, лекин бошқа шароитда намоён бўлиши мумкин бўлган хоссалар диспозиционал (лот. dispositio – жойлашув) хоссалар деб аталади. - Нарсанинг таркиби, унинг
- «тузилиши» ана шундай субстрат
- ҳисобланади. Масалан, шакар
- хоссаларининг манбаи бўлиб хизмат
- қилувчи субстрат – унинг кимёвий
- таркиби; жонли организмларда ирсият
- субстрати – генлар; шахс руҳий
- хоссаларининг физиологик
- субстрати – нерв системаси
- ва ш.к.
- нарса ёки жараённи тавсифловчи
- тўпламлар ва катталиклар йиғиндиси.
- Миқдор – предмет муайян хоссасининг намоён бўлиши, интенсивлиги
- даражаси. У сифат жиҳатидан ўхшаш хоссалар ёки бутуннинг
- қисмларини таққослаш йўли билан аниқланади.
- Миқдор сифат жиҳатидан бир жинсли ҳодисаларнинг муайян
- объектив кўрсаткичи бўлиб, у мазкур ҳодисаларнинг катталигини,
- мавжудлик муддатини ва умуман ҳодиса ёки унинг айрим томонлари
- ривожланишининг фаоллик даражасини
- тавсифлайди.
- Сифат ва миқдорнинг диалектик
- синтези меъёр категорияси
- билан ифодаланади. Бу категориянинг мазмуни ҳодисаларнинг
- сифат ва миқдор томони ўртасидаги ўзаро алоқани тавсифлайди.
- Ҳар қандай ҳодиса ўз миқдор кўрсаткичларининг катта ёки кичик
- қийматларида ўзининг сифат кўрсаткичларини сақлаб қолиши
- мумкин. Аммо мазкур сифат йўл қўювчи уларнинг ўзгаришлари
- маълум чегарага эга. Миқдор
- ўзгаришларининг бу чегарадан четга
- чиқиши мазкур сифат йўқ бўлиши ва унинг
- ўрнида бошқа сифат пайдо бўлишига олиб
- келиши мумкин.
Do'stlaringiz bilan baham: |
