Shifokorlik siri — tibbiyotda sir saqlash Shifokorlar va boshqa tibbiyot xodimlari bemorlar kasalliklari, oilaviy
sirlari to‘g‘risidagi ma’lumotlarni sir saqlashlari kerak. Undan tashqari,
bemorlar kasallanib, o‘tkazgan kasalliklari to‘g‘risida ham shunday qilish
kerak. Undan tashqari ilmiy ishlarda, ma’ruzalarda bemorlar suratlarini
ko‘rsatishga to‘g‘ri kelsa, ularni ko‘zlari berkitilgan bo‘lishi kerak.
Lekin, bemorda o‘tkir yuqumli (atrofdagi odamlar uchun xavfli)
kasalliklar aniqlanganda yoki kasalxonaga tez yordam orqali turli
zaxarlanishlar, jarohatlar, suiqasdlar, odam o‘ldirish kabi yoki er-
xotinning biridagi yuqumli kasallik to‘g‘risida turli tegishli organlar
(militsiya, prokuror, sanitariya bo‘limlari va h.k.) ga yoki er yoki xotiniga
aytish talab etiladi. Shuningdek, ma’lum korxonada ishlab turgan
xodimlar orasidagi bir yoki bir necha kishi yuqumli kasallikka duchor
bo‘lgan bo‘lsa, masalan bog‘chasida ishlaydigan bir tarbiyachi shunday
xavfli kasallik (zaxm, sil, moxov va h.k.) borligi aniqlansa, unda shu
korxona raxbariga shifokor bu xaqda ma’lumot berishi shart.
Demak, ma’lum bir vaziyatlarda tibbiyot sirlarini saqlash o‘ta muxim
hol bo‘lsa, ba’zi vaziyatlarda bo‘lsa "sir" deb aytilmagan kasalliklar turli
og‘ir holatlar keltirib chiqarishi mumkin.
Shifokor va tibbiyot xodimlarining bemor bilan muloqati davridagi
har bir aytilgan so‘z, imo-ishora, xarakatlari shifokorlik deontologiya
2 8 3
talablariga javob beradigan — bemor nafsoniyatiga, ruxiga, qarindoshlari,
boshliqlari hamkasblari, maxalladagi tanish-bilishlari orasidagi obro‘-
e’tiboriga salbiy ta’sir etmaydigan bulishi maqsadga muvofiqdir.