Rivojlantirish instituti

Tibbiyot hujjatlari va deontologiya
Odatda, bemorlarga ulardagi kasallik to‘g‘risida turli tibbiyot hujjatlari
beriladi. Deontologiya qoidalariga rioya qilgan holda, bemor qo‘liga
beriladigan hujjatlarda og‘ir, oqibati (prognoz) yaxshi tugamaydigan yoki

---

2 8 2
uzoq muddat davolanishni talab etiladigan kasalliklar nomlari ma’lum
kodlar-faqat tibbiyot xodimlariga tanish belgilar bilan ifodalanishi kerak.
Chunki, og‘ir tashxisni ko‘rgach, bemor ruxan qiynalishidan tortib, o‘ziga
suiqasd qilishgacha borishi mumkin. Masalan, zaxm bilan og‘rigan
bemor. Bunda, ba’zi bemorlar or-nomusdan uyalib, birinchi kasalxonaga
o‘z xohishlari bilan bormasliklari juda ko‘p uchraydi. Ikkinchidan bunday
bemor, o‘z kasalligini ko‘proq tarqatgisi, shu bilan boshqalardan go‘yoki
qasd olish yoki o‘ziga suiqasd qilishi mumkin. Shuning uchun, tibbiyot
hujjatlarida sifilis-zaxm emas, balki "L" deb yozilishi maqsadga
muvofiqdir.
Yana bir misol: odatda og‘ir kasalliklar rentgenologik tekshiruvdan
o‘tkazilgach, topilgan kasallik nomi yozilgan xulosanomani shifokorlar
bemor qo‘liga berishadi. Bemor o‘qib ko‘rgach, turli ko‘ngilsiz xodisalar
ro‘y berishi mumkin. Stomatologiyada ham, uning turli soxalarida,
xususan terapevt, jarrohlar yuz-jag‘, tish-milk, shilliq qavatlarda saraton
(rak), zaxm (sifilis), sil (tuberkulez), SPID kabi og‘ir kasalliklarni
tashxislaganda, bemorga beriladigan yo‘llanmalar, taxlilnomalarda
ko‘rsatilgan kasallik nomalari yashiringan bo‘lishi kerak.
Demak, bemor ko‘zi tushishi mumkin bo‘lgan tibbiyot hujjatlari
bemor ruxiyatiga salbiy ta’sir ko‘rsatmasligi, undagi kasllikni og‘ir-
lashtirmasligi deontologiya talablariga kiradi.