Rivoyat -nega yugurasan? Qaerga shoshyapsan buncha?-so’rabdi donishmand yuguraverib, harsillab qolgan bir odamdan

Quvg’inga uchragan yosh sichqonlar ruhan sinib, tajovuzkorligi yo’qoldi, ko’payish arafasidagi urg’ochilarini himoya qilmay qo’ydi.
Ko’payish arafasidagi sichqonlar esa ancha asabiy bo’lib qoldi. Erkak sichqonlarning sustkashligi natijasida urg’ochi sichqonlar tajovuz qila boshladi. O’z avlodlarini himoya qilish uchun tez-tez jang qilishiga to’g’ri keldi. Eng yomoni ularning tajovuzi paradoksal tarzda faqat atrofdagi dushmanlarga emas, o’z bolalariga ham qaratildi. Ular bolalarini o’ldirib , yuqoridagi uyalarga chiqa boshladi. Oqibatda ular tajovuzkor qotilga aylandi va nasl berishdan bosh tortishdi. Axiyri tug’ilish sezilarli darajada kamaydi va yosh kemiruvchilarning o’lim darajasi ortdi.
Ko’p o’tmay sichqon jannatining so’nggi “D” bosqichi yoki Jon Kelxun ta’riflaganidek, “o’lim” bosqichi boshlandi. Bu sichqonlar faqat ovqatlanish, terisini tozalash va uxlashga o’rganib qolishdi. Ko’payishdan qochib, urg’ochi sichqon va yangi tug’ilgan sichqonchalarni himoya qilmay qo’yishdi. “Chiroyli” sichqonlar faqat o’z g’amini o’ylab yashashga o’rganib, ko’payishdan bosh tortishdi. Ular urg’ochi sichqonlardan uzoqroq yuradigan bo’lishdi. Urg’ochi sichqonni talashib, urishmay qo’yishdi. Aksincha, ikkita “chiroyli” erkak sichqon bir bo’lib yashay boshladi. Olimlarni sichqonlarning yuqori uyalarga qochib borib yashashi va ko’payishni istamayotganlari soni tobora ortib borayotgani hayratga solardi.
Qari urg’ochilar tug’ishdan to’xtagani bois sichqonlar makonida faqat o’lim kuzatildi.
Sichqoncha jannatning oxirgi bosqichida. Kemiruvchilarning o’rtacha Yoshi 776 kunni tashkil etdi. Bu reproduktiv yoshdagi yuqori chegaradan 200 kungacha oshadi.
Yoshlarning o’lim darajasi 100 foizni tashkil etdi. Homiladorlik soni miqdori sezilarli emasdi. Tez orada u nolga teng bo’ldi.
Qirilib borayotgan sichqonlar hayotiy resurslar keragidan ortiq bo’lgan sharoitda gomoseksualizm, axloq me’yorlaridan chetga chiqish va tushunarsiz tajovuzkor xatti-harakatlar bilan mashg’ul bo’la boshladi. Oziq -ovqat mo’l ko’l bo’lishiga qaramay kannibalizm rivojlandi, urg’ochilari bola tarbiyalashdan qochib, ularni o’ldira boshladi.