Samarqand davlat universiteti I. T. Ergashev, B. M. Eshonkulov,D. S. Normurodov, F. A. Oblokulov
Download 32.28 Kb. Pdf ko'rish
|
25063 (2)
- Bu sahifa navigatsiya:
- Muhokama uchun savollar
- KARTOSHKA VIRUS KASALLIKLARINING TARQALISHI VA ZARARIGA AGROBIOLOGIK OMILLARNING TA’SIRI Darsning maqsadi
Oddiy rangdorlik. Kasallik belgilari oʻsimlik bargida och yashil va sariq
dog`lar yoki tarqalgan rangdorlik sifatida namoyon bo`ladi. Ba‘zan barg plastinkasini deformasiyaga uchragan boʻladi. Havo harorati past boʻlganda, kasallik belgilari kamayadi yoki umuman yo`qolishi mumkin. Kasallikni X va S viruslari qo`zg`atadi. Bu viruslar tuganaklarda saqlanadi, avloddan – avlodga beriladi, xashoratlar yordamida va kontakt yo`li bilan tarqaladi. Stolbur – barglarning maydalashib qolishi, barg plastinkasining balandga qarab egilishi, poya bo`g`in oraliqlarining qisqarishi bu kasallikning belgilaridir. O`suv davrining o`rtalariga kelib barglar pastdan boshlab so`lib, shalpayib qoladi, oʻsimlik asta – sekin quriydi. Bunday oʻsimliklardan mayda, burishgan tuganaklar olinadi. Bu tuganaklar ingichka ipsimon o`simtalar xosil qiladi. Kasallikni mikoplazmalar koʻzg`atadi. Qoʻzgʻatuvchi oʻsimliklar va sikadalar bilan tarqaladi. Muhokama uchun savollar: 1. Kartoshka kasalliklarining qanday oldini olish yoki qarshi kurashish choralarini bilasiz? 2. Qanday asosiy kasalliklar va ularning belgilarini bilasiz? 3. Qanday virusli va mikoplazma kasalliklarni bilasiz? 81 KARTOSHKA VIRUS KASALLIKLARINING TARQALISHI VA ZARARIGA AGROBIOLOGIK OMILLARNING TA’SIRI Darsning maqsadi: Kartoshka urug`chiligining aynishiga olib keluvchi virusli kasalliklarga agrobiologik omillarning ta‘sirini oʻrganish. Topshiriq: 1. Agrobilogik omillar va ularni kasalliklarning koʻpayishiga ta‘sir darajasini oʻrganish. 2. Tuproq, harorat va xashorotlarning kartoshka virus kasalliklarining rivojlanishiga ta‘siri bilan tanishish. Ma‘lumki qishloq xoʻjalik ekinlari, ayniqsa kartoshka hosildorligi muayyan tuproq iqlim sharoitini hisobga olgan holda yaratilgan navlarni toʻgʻri tanlanishi, ularning samarali urugʻchiligini tashkil etilganligi va har bir navning biologik xususiyatlarini hisobga olgan holda ishlab chiqilgan samarali yetishtirish texnologiyasini qoʻllanilishiga bogʻliq. Kartoshka moʻtadil iqlim ekini boʻlib, 29 0 C dan yuqori havo harorati oʻsimliklarning oʻsishi va rivojlanishi uchun salbiy ta‘sir koʻrsatadi. Bundan tashqari virus kasalliklarining keng tarqalganligi toʻgʻrisidagi yuqorida keltirilgan ma‘lumotlar O‘zbekistonda kartoshka seleksiyasining asosiy yoʻnalishlaridan biri virus kasalliklariga chidamlilik boʻlib xizmat qilish lozimligidan dalolat beradi. Chunki bunday kasalliklar ekin urugʻchiligini qiyinlashtiruvchi asosiy omillardan biri hisoblanadi. Shuning uchun ham respublika sharoiti uchun mos navlarni yaratish va urugʻchilik tizimini ishlab chiqish sohaning dolzarb masalalardan boʻlib hisoblanadi. O‘zbekistonda kartoshkani tezpishar navlari uchun urugʻchilik tizimi ishlab chiqilgan. Lekin nav assortimentining doimiy oʻzgarib turishi, ularning biologik xususiyatlarini har xilligi bu tizimga alohida yondoshuvni, ulardan yuqori va sifatli urugʻlik va tovar hosil olishni ta‘minlovchi agrotexnologiyalarni ishlab chiqish va qoʻllashni talab etadi. Bu esa oʻz navbatida birlamchi urugʻchilik tizimidagi 82 texnologiyalarning ayrim elementlarini samaradorligini aniqlash asosida amalga oshirilishi lozim. Kartoshka virussiz urugʻchiligini tashkil etishning asosiy vazifalaridan biri– yuqori hosildor, mahalliy sharoitlarga mos, zamburugʻ, bakteriya va virus kasalliklariga chidamli navlarni tanlash va rayonlashtirilgan navlarni sogʻlomlashtirish asosida sifatli urugʻlik material yetishtirishdan iborat. Kartoshkaning virus, viroid va mikoplazma kasalliklari bu ekin ekilayotgan barcha yerlarda uchraydi. Lekin, O‘zbekiston sharoitida bunday kasalliklar keng tarqalgan. Bu yerda kartoshkaning barg buralish, rangdorlik kasalliklari va stolbur keng tarqalgan. Virus kasalliklari urugʻlikning zararlanish darajasi, nav xususiyatlari, virus turi va tuproq–iqlim sharoitlariga qarab hosilni 70% va undan ziyod kamayishga, mahsulot sifatini pasayishiga olib kelishi mumkin. Bu holat oʻsimlikning turli fiziologik jarayonlari bilan bogʻliq ravishda yuz beradi. Bunday ta‘sirni oʻsimlikdagi fotosintez jarayonining, suv balansining buzilishi, transpirasiyasining buzilishi jarayonlari bilan izohlash mumkin. Bundan tashqari, zararlangan oʻsimlik barglarida quruq modda va xlorofill miqdorining oʻzgarishi, transpirasiya va nafas olish intinsivligining susayishi kuzatiladi. Zararlangan oʻsimlik tuganagida ham quruq modda, kraxmal, S vitamini kamayib boradi va tuganaklar yumshoq, shaklining oʻzgarishi kuzatiladi. Tuproq-iqlim sharoitlari, ekining entomofitopatologik holati, xoʻjaliklarni yuqori reproduksiya urugʻliklar bilan ta‘minlanganligi, ekiladigan navlari kabi omillar Zarafshon vohasining togʻ oldi mintaqasida asosan yengil holdagi virus kasalliklari tarqalganligini, tekislik mintaqasida esa barg buralish va rangdorlik kasalligining ogʻir formalari tarqalganligini koʻrsatadi. Shuni ham ta‘kidlash kerakki, viruslar va ular bilan zaralanish oʻsimliklarda ikki turda bulishi mumkin: yashirin va yaqqol formada. Birinchi holda kasallangan oʻsimliklarning tashqi koʻrinishi sogʻlom boʻlsada, lekin ularda virus viroid va mikoplazmalar infeksiyalari boʻlishi mumkin. 83 Ba‘zi mualliflar bu oʻsimliklarning virus kasalliklari bilan zararlanishining yashirin (yaqqol belgilari paydo boʻlmasdan) holdagi shaklini oʻsimliklarning infeksiya tushgan dastlabki bosqichi bilan bogʻlashsa, boshqalari kasallik belgilarining paydo boʻlmasligini navning chidamlilik xususiyati bilan bogʻlashadi. Lekin har ikki holda ham bunday shakldagi kasallanish kartoshka uchun xavfli hisoblanadi. Ya‘ni, birinchidan, latent holdagi zararlanishda ham hosildorlikning pasayishi kuzatilsa, ikkinchidan viruslarning keyingi tarqalishi uchun «oʻchoq» boʻlib hisoblanadi. Tajribalarning koʻrsatishicha, yashirin shakldagi viruslar bilan oʻsimliklarning zararlanish darajasi va keltiradigan zarari tuproq iqlim sharoiti, nav xususiyatlari va qoʻllaniladigan agrotexnik tadbirlarga bogʻliq boʻladi. Tekislik zonasida entomofil sanaladigan U virusi (43,8–63,4%) togʻ-oldi (24,6–47,2) va togʻ zonalariga (17,7– 32,3%) nisbatan keng tarqalganligi aniqlangan boʻlsa, kontakt usulda tarqaladigan viruslarning tarqalishi esa ekinni yetishtirish zonasiga bogʻliq emas. Bu tekislik zonasida virus tashuvchi hashoratlarning keng tarqalganligi bilan bogʻliq. Yashirin shakldagi viruslarning kartoshka hosildorligiga ta‘sirini oʻrganish natijalaridan ma‘lum boʻlishicha, keltiradigan zarari boʻyicha ular yaqqol holdagi kasalliklardan qolishmasligi aniqlangan. Viruslar turi, nav xususiyati, tuproq iqlim sharoiti va agrotexnikaga bogʻliq ravishda kartoshka hosildorligini 4–67 % pasaytirishi aniqlangan. Agrotexnik tadbirlar va ekologik sharoitlar ham viruslar keltiradigan zarar miqdoriga (16–23%) ta‘sir koʻrsatadi. Yaqqol formadagi kasallanishda esa oʻsimliklarning tashqi koʻrinishida kasallik belgilari namoyon boʻladi. Kasallik simptomlari infeksiya turiga, shtammiga va tashqi sharoitlariga qarab turlicha boʻlishi mumkin. Ba‘zi tadqiqotchilar bir xil viruslar bir xil sharoitda turlicha kasallik belgilarini namoyon qilishini ta‘kidlaydilar. Shuning uchun ham bu kasalliklarni aniqlash va unga qarshi kurashish ancha murakkab va maxsus malakani talab etadi. 84 Togʻ oldi mintaqalari oʻsimliklar burishgan rangdorlik, chiziqli rangdorlik va barg buralish kasalliklari bilan kam zararlanadi. Lekin, Serologik analizlarning tasdiqlashicha, yetishtirish mintakasidan qat‘iy nazar oʻsimliklar yashirin holdagi viruslar bilan deyarli bir xil zararlangan. Bundan xulosa qilish mumkinki, togʻ oldi sharoitlari kartoshkaning oʻsishi va rivojlanishi uchun qulay imkoniyat boʻlganligi sababli kasallik belgilari yashirin holga oʻtadi. Shuni ta‘kidlash kerakki, viruslarning kasallangan oʻsimliklardan sogʻlomlariga oʻtish usullari ham xilma-xil boʻlib, ular orasida hashoratlarning oʻsimlik shiralarining transmission xususiyatlari infeksion kasalliklarning keng tarqalishini belgilovchi omillardan boʻlib hisoblanadi. Bu esa oʻz navbatida ularning kuchli migrasion qobiliyati, tez koʻpayishi, intensiv harakati va boshqa biologik xususiyatlari bilan bogʻliq. Shuning uchun ham muayyan sharoitda oʻsimlik shiralarining tarqalishi, tur tarkibi va uchish dinamikasi toʻgʻrisidagi ma‘lumotlar qishloq xoʻjalik ekinlarini havfli virus kasalliklaridan himoya qilishda hisobga olinishi kerak boʻlgan muhim biologik ma‘lumotlardan boʻlib hisoblanadi. Hashoratlarning ogʻiz apparati kemiruvchi tipda boʻlgan vakillari esa, kuchli virus tashuvchi boʻlib hisoblanmaydi, ya‘ni ular oʻsimlik toʻqimalari bilan oziqlanishi mobaynida toʻqimani chuqur zararlaydi, natijada oʻsimlikning zararlangan qismlari virus infeksiyasi bilan birgalikda nobud boʻlishiga olib keladi. Ma‘lumotlarga koʻra mavjud 300 dan ortiq oʻsimlik viruslaridan 90 tasi oʻsimlik shiralari orqali, qolganlari esa boshqa hashoratlar yordamida tarqaladi. O‘simlik shiralari viruslarni mexanik va biologik usullarda tarqatishi mumkin. Mexanik usulda virus tarqatilganda hashorat kasallangan ogʻiz apparati- stiletini oʻsimlik toʻqimasiga suqadi va va uning stiletida virus komponentlari (virionlar) oʻrnashib qoladi va navbatdagi sogʻlom oʻsimlikda oziqlanishi orqali infeksiyalar yuqtiriladi. Biologik usulda viruslarni tarqalishida esa kasallangan oʻsimlik bilan oziqlangandan keyin hashorat virofor holatga oʻtadi va u umrbod virus tashuvchiga aylanadi. Bunday uzatish orqali orqali (persistent) barg buralishi kasalligi tarqaladi. 85 Ma‘lumotlarga koʻra, kartoshka viruslarini 30 ga yaqin oʻsimlik shiralari tarqatadi, shaftoli shirasi esa 70 xil virusni tarqatishi mumkin. O‘simlik shiralarining koʻp turlari uchun ular oziqlanadigan oʻsimliklarning va oʻz xayotida partenogenetik va jinsiy koʻpayish kabi prosesslarining almashinib turish xususiyatlari bor. Yozda shiralar turli xil oʻsimliklarda oziqlanadi va jinssiz (partenogenetik) usulda koʻpayadi. Kuzda ular turli xil daraxtlarga uchib oʻtadi, qishlaydigan tuxumlarini qoʻyadi. Shiralarning xar bir turi alohida daraxtlarda qishlaydi. Masalan, shaftoli shirasi tuxumlari faqat shaftoli va olxoʻrida qishlay oladi, krushina shirasi–jumriut (Rhamnus cathartica),itjumrutda (Frangula alnus Mill), lavlagi shirasi esa normushk (Evonymus semlnovii), Chingiz (Viburnum opulus), jasminda (Jasminium truticans L.) qishlaydi. Bundan tashqari, toʻliq rivojlanish siklini oʻtmagan ba‘zi shiralar ikki yillik oʻsimliklar barglari oralarida ham qishlash davrini oʻtashlari mumkin. Shuning uchun ham bu oʻsimliklar kartoshka viruslarining ―oʻchoqlari boʻlib xizmat qilishi mumkin. Bu oʻsimliklardan viruslar kartoshkaga oʻtishi mumkin va aksincha. ―Izlab uchish‖ vaqtida qanotli shiralar uncha katta boʻlmagan (2 m. gacha) balandlikda uchadi. Kartoshkaning seleksion navlari shiralarning qanotli va qanotsiz shakllari uchun ozuqa manbai hisoblanadi. Ekologik iqlim sharoitlari, nav xususiyatlari va qoʻllaniladigan agrotexnik tadbirlarga qarab kartoshka paykallarida oʻsimlik shiralarning miqdori har xil boʻlishi mumkin. Kartoshkaning hali nozik barra barglarini, yosh va kasallanganlarini oʻsimlik shiralari xush koʻradi. Bundan tashqari, yaxshi tuproq unumdorligiga ega boʻlgan va mineral oʻgʻitlar yuqori normada berilgan uchastkalarda shiralarning miqdori koʻproq boʻladi. Chunki bu sharoitlar ularning koʻpayishi va rivojlanishi uchun qulay hisoblanadi. O‘simlik shiralari taraqqiyotida tashqi muhit oʻrin tutadi. Ularning miqdori va harakatchanligi tashqi muhitga bogʻliq boʻlgan kompleks faktorlarga jumladan, havo harorati, namligi, yogʻingarchiliklar miqdori, shamol kuchi va yoʻnalishiga bogʻliq. 86 Havo harorati 23 0 C va namligining 70% boʻlishi oʻsimlik shiralari uchun eng qulay hisoblanadi. Agar havo harorati 13 0 C dan pasaysa va 30 0 C dan oshsa ular uchishi toʻxtaydi O‘simlik shiralari uchun dengiz sathidan baland boʻlgan togʻ va togʻ oldi hududlar noqulay sharoit boʻlib hisoblanadi. Shuning uchun ham bunday sharoitlarda shiralar populyasiyasi kam uchraydi. Olimlar tashkiliy tadbirlar sifatida, birlamchi urugʻchilik pitomniklari uchun virus kasalliklari va ularni tashuvchilar kam tarqalgan joyni tanlashni tavsiya qiladilar. O‘zbekistonning ekologik va tuproq-iqlim sharoiti yuqori yozgi harorat va namlikning nisbatan pastligi bilan xarakterlanadi, shu bilan birga kartoshkaning virus kasalliklarini keng tarqalganligi bu savolga alohida yondashishni, muayyan sharoitda viruslarning ―uchoqlari‖, ularni tashuvchi oʻsimlik shiralarining tarqalishi, rivojlanish dinamikasi, tur tarkibi kabi ma‘lumotlar asosida birlamchi urugʻchilikning tashkil etilishi ekinning virussiz asosdagi urugʻchiligining samaradorligini belgilovchi muhim agrobiologik omillar boʻlib hisoblanadi. Ya‘ni, kartoshka urugʻchiligi uchun dastlabki material sifatida sogʻlomlashtirilgan yoki toʻliq sogʻlom tuganaklardan foydalanib, ularni kupaytirish esa ekinning oʻsishi va rivojlanishi uchun qulay boʻlgan va infeksiya tashuvchi hashoratlar kam tarqalgan zonalarda olib borish kerak. Kartoshkaning virussiz asosdagi urugʻchiligini tashkil etishning asosiy vazifalaridan biri–yuqori hosildor, mahalliy sharoitlarga mos, zamburugʻ, bakteriya va virus kasalliklariga chidamli navlarini tanlash va rayonlashtirilgan navlarni sogʻlomlashtirish asosida sifatli urugʻlik material yetishtirishdan iborat. Sogʻlomlashtirishning eng oddiy va amalda qoʻllanib kelinayotgan usuli boʻlib, sogʻlom oʻsimliklarni vizual kuzatish va serologik analizlarga asoslanib tanlash hisoblanadi. Tanlashning samaradorligini oshirish maqsadida tanlab olingan oʻsimliklarni qayta tekshirib koʻrish kerak. Tanlovlar iloji boricha oʻsimliklar kasallanmagan uchastkalarda (birinchi va ikkinchi yil klonlarini sinash, superelita pitomniklarida) oʻtkazilgani ma‘qul. 87 Ma‘lumotlarga qaraganda tanlash asosida urugʻlik materialning viruslar bilan kasallanishi 76% dan 6,7% gacha pasayishiga erishilgan va bu tabiiy holda hosildorlikning oshishiga olib keladi. Masalan, 4 yil mobaynida tanlash oʻtkazilgan urugʻlikning hosildorligi oʻrtacha 34,2% oshgan. O‘zbekiston sharoitida esa Samarqand qishloq xoʻjalik instituti olimlari tomonidan olib borilgan ishlar natijasida esa bu koʻrsatkich 30-45% ga yetgan. Ba‘zi olimlarning fikricha, ishning samaradorligi tanlashda qoʻlanadigan tadbirlarning yigʻindisi bilan ham aniqlanadi. Masalan, ba‘zi mualliflarning ma‘lumotlariga koʻra tanlashda serologik analizlarning qoʻllanilishi natijasida faqat chamalab (vizual usulda) tanlanganga nisbatan sogʻlom oʻsimliklarning chiqimi koʻproq boʻlgan. Tajribalarning koʻrsatishicha, har doim ham serologik analizlar 100% aniqlikda sogʻlom oʻsimliklarni tanlab olish imkonini bermaydi. Ya‘ni tanlab olingan oʻsimliklar orasida serologik analizlar aniqlash mumkin boʻlgan darajadagi viruslar konsentrasiyasidan kam boʻlgan kasallangan oʻsimliklar oʻtib ketishi mumkin. Bundan tashqari, tanlash aniqligiga mutaxassislarning tayyorgarligi, texnik va metodik kamchiliklar ham ta‘sir qilishi mumkin. Shuning uchun ham tanlangan material qish vaqtida indeksasiya usulida vizual kuzatish va serologik analizlar orqali virus va mikoplazma kasalliklari bilan zararlanganligi aniqlanadi. Agar nav virus, mikoplazmalar bilan kuchli zararlangan boʻlsa, vizual kuzatish va serologik analizlarga asoslangan tanlovlar yaxshi samara bermaydi. Keyingi paytlarda ilgʻor mamlakatlarda kartoshkani virus, mikoplazma va bakterial kasalliklaridan sogʻlomlashtirishning termoterapiya, ximeoterapiya va uchki (apikal) meristema usullaridan keng foydalanilmoqda. Termoterapiya usuli kartoshkani sogʻlomlashtirishda tuganaklarni ma‘lum harorat ostida saqlashga asoslangan. Bunda ham yuqori, ham past haroratlardan foydalanish mumkin. Hozir tuganaklarni sutkasiga 2-3 soat davomida 40 0 C va 16-20 soat mobaynida esa 20 0 C haroratda 50 kun davomida saqlanib sogʻlomlashtirish usuli qoʻllanilmoqda. 88 Olimlar bunday usulda harorat darajasiga e‘tibor berishni tavsiya etishadi. Masalan, tuganaklarni bir xil 37,5 0 C haroratda 25 kun mobaynida saqlash 70% tuganaklarning nobud boʻlishiga olib kelgan. Ximeoterapiya usulining viruslardan sogʻlomlashtirishning mexanizmini mualliflar, viruslar yopishgan oqsil molekulalarini sintez boʻlishining sekinlashuviga ta‘sir etishi bilan tushuntiradilar. Kartoshkachilikda bu usul keng tarqalmagan. Kartoshkani viruslardan sogʻlomlashtirishning uchki meristema usuli undirilgan tuganaklar oʻsimtasining eng uchki 0,1-0,3mm qismining ajratib olinishi va uni maxsus oziqa muhitida oʻstirib sogʻlom oʻsimliklar olishga asoslangan. Uchki (apikal) meristemadan olingan oʻsimliklarning sogʻlom boʻlishining sababini ba‘zi mualliflar uchki toʻqimalarning tez boʻlinishi natijasida viruslarning bu qismiga yetib ulgurmasligi bilan bogʻlab tushuntiradilar, ba‘zilari esa ajratib olingan meristema toʻqimalarining maxsus ozuqa muhitida oʻstirilganligi sababli infeksiya inektivasiyaga uchrashi mumkinligi bilan izohlashadi. Uchki meristema usulida sogʻlom oʻsimliklar olishning muvaffaqiyati ajratib olingan toʻqimalarning kattaligi bilan bogʻliq boʻlib u qancha kichik boʻlsa, sogʻlom oʻsimliklarning chiqish imkoniyati shuncha yuqori boʻladi. Bunday usulda sogʻlomlashtirilgan oʻsimliklar virus, bakteriya va mikoplazma, zamburugʻ kasalliklaridan toʻla ozod boʻlgani uchun ham hosildor boʻladi. O‘zbekiston sharoitida ham bunday tuganaklardan yetishtirilgan elitaning hosildorligi odatdagi usulda yetishtirilganga nisbatan 25-30% yuqori boʻladi. Dunyo boʻyicha keyingi yillarda kartoshkani vegetativ koʻpaytirish bilan birga botanik usulda yetishtirish usuli joriy etilmoqda. Bu usul Rossiya AQSh, Xalqaro kartoshkachilik ilmiy tadqiqot markazida (Peru, Lima) va Xitoyda sifatli urugʻlik tuganaklar olish usuli sifatida qoʻllanilmoqda. Ekinning Janubiy Amerikadan introduksiyasi davrida botanik urugʻlaridan kartoshka yetishtirish Yevropa davlatlarida dehqonlarning tomorqalarida qoʻllanilgan. Bu navlar shu davrda yuqori fertillikka boʻlib genotipi va gomozigota 89 holida boʻlgani sababli ham olingan avlod bir xil boʻlgan. Lekin keyinchalik seleksiya ishlarining olib borilishi bilan navlarda fertillik kamayib geterozigotalik kuchayganligi sababli ham bu usulda kartoshka yetishtirish katta maydonlarga kengaymadi. Kartoshkani urugʻidan yetishtirish muammosi koʻp tadqiqotchilar shugʻullanganlar. O‘zbekistonda botanik urugʻlardan kartoshka yetishtirish asosan seleksiya maqsadlarda foydalanilmoqda. Bunda duragaylar va duragay populyasiyalari yaratib, ular orasidan kerakli belgi va xususiyatlarga ega boʻlgan klonlarni tanlash imkoniyati yaratiladi. Olimlarning ta‘kidlashicha, koʻchatlarning oʻsuv davri davomiyligi bilan tezpisharlik oʻrtasida toʻgʻri korrelyativ bogʻliqlik bor. Jumladan ba‘zi olimlarning ma‘lumotlariga koʻra (7; 3 b.) koʻchatlarni dalaga oʻtkazish vaqtida tuganaklarning paydo boʻlganligi tezpisharlikni bildiradi. Bundan tashqari, koʻchatlar 4 ta bargli boʻlganda ertapishar formalarda uzunligi 2-4 sm boʻlgan stolonlar hosil boʻlsa, kechpishar formalarda esa ular umuman hosil boʻlmagan boʻladi. Shuning uchun ham botanik urugʻlardan yetishtirilganda oʻsimliklarning ba‘zi bir morfologik belgilariga asoslanib O‘zbekiston sharoiti uchun muhim boʻlgan tezpishar formalarni tanlash imkoniyati tugʻiladi. Kartoshkachilikda ekinni botanik urugʻlaridan koʻpaytirish doimo katta qiziqish bilan qaraladi. Kartoshkani bu usulda yetishtirish tuganaklari bilan yetishtirilganiga nisbatan koʻpgina afzalliklarga ega. Kartoshkani urugʻlari bilan yetishtirish gektariga maydon uchun sarf qilinadigan 3,0-3,5 tonna urugʻlik kartoshkani tejash imkonini beradi, kerakli sharoit ta‘minlansa urugʻlarining unuvchanligi uzoq vaqt (10-15 yil) saqlanadi, virus, bakteriya va zamburugʻ kasalliklaridan holi boʻladi. Bundan tashqari, tuganaklarni saqlash va tashish uchun qilinadigan xarajatlar kamayadi. Urugʻchilikda bu usulning samaradorligi yana shu bilan belgilanadiki, olingan oʻsimliklar zamburugʻ, bakterial va virus kasalliklardan sogʻlom boʻladi. Buning sababini tadqiqotchilar kartoshka jinsiy koʻpaytirilganda kasallik qoʻzgʻatuvchilarning avlodga berilmasligi bilan bogʻlashadi. 90 Boshqa mualliflarning ta‘kidlashlaricha, ba‘zi mozaik viruslar botanik urugʻidan yetishtirilganda juda kam miqdorda avlodga beriladi. O‘simliklarning past darajada viruslar bilan kasallanishi esa ularning oʻsuv davri davomida yuz beradi yoki urugʻ yuzasidagi infeksiya ta‘sirida yuz beradi. Kartoshkani botanik urugʻlari orqali koʻpaytirish usulini ba‘zi mualliflar karantinda kartoshka namunalarini sogʻlomlashtirish uchun foydalanishni tavsiya etadilar. Chunki bunday usulda sogʻlom oʻsimliklarni tanlash imkoniyati yuqori boʻladi. O‘zbekistonda koʻpgina olimlar tomonidan botanik urugʻidan kartoshka yetishtirishning agrotexnik masalalari oʻrganilgan. O‘zbekiston sharoitida oʻtkazilgan tadqiqotlar natijasida botanik urugʻlaridan yetishtirilgan ayrim koʻchatlarning, har bir tupidan 470-530 gramm oʻstirish sharoitiga qarab 1-3 kg hosil olish mumkin. Ularning birinchi va ikkinchi tuganak reproduksiyalari esa gektaridan 198,7-234,t sentnergacha hosil bermoqda. O‘zbekiston sharoitida oʻtkazilgan tajribalar natijalariga asoslanib ba‘zi olimlar botanik urugʻidan yetishtirib kartoshkaning virussiz urugʻchiligi uchun sogʻlom dastlabki material yaratishni tavsiya etadilar. Lekin bunday usulda dastlabki material yaratish uchun mos nav va namunalarning ajratilishi, ularning tuganak reproduksiyalarining oʻsishi, rivojlanishi, hosildorligi va urugʻlik sifatlari yetarli darajada oʻrganilmagan. Keltirilgan ma‘lumotlarga asoslanib shuni xulosa qilish mumkinki, kartoshkani botanik urugʻidan yetishtirib virussiz asosdagi urugʻchiligi uchun dastlabki material sifatida foydalanish imkoniyatlarini oʻrganish kartoshkachilikning dolzarb muammolaridan boʻlib hisoblanadi. Download 32.28 Kb. Do'stlaringiz bilan baham: |
Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling
ma'muriyatiga murojaat qiling