Sevgili Milena

Sizin Franz K
Yarın gene yazarım. Öbür güne kalırsa, yalvarırım
"tiksinmeyin" gene, ne olur bunu yapmayın sakın.
Pazar günkü mektubunuzu bir daha okudum şimdi, ilk
okuyuşumdan daha korkunçmuş meğer. Başınızı ellerimin
arasına alıp gözlerinize bakmak istiyorum Milena, ta ki
kendinizi karşınızdakinin gözlerinde görüp tamyıncaya dek, o
mektupta yazdıklarınızı yazmazdınız bir daha, aklınızdan bile
geçirmezdiniz öyle şeyleri.
Cuma

---

Bu ters dünyayı ne zaman birazcık düzene sokacaklar,
dersiniz? Gündüzleri kafan bomboş dolaş - her yanda öyle
güzel yıkılar var ki, kişi de böylesine güzel olacağını umutlar-
geceleri de uyku yerine buluşlar gelsin usuna! Bu gece, dünkü
buluşumu bütünleyen bir şey düşündüm: Arkadaşınız Bayan
Stassa'nın yanına da gidebilirsiniz, yazı geçirmek için.
Köyde olduğunu yazmıştınız. Dün çok alıkça bir söz ettim:
"Kimi ay para yetmeyebilir" diye yazdım; saçma, olmaz böyle
şey, para her ay yetecek.
Salı sabahki ve salı akşamki mektuplarınızda bu
buluşumun değerine siz de inanıyorsunuz, başka türlü
olamazdı, beğenecektiniz elbet; bunun önemine herkes, ama
herkes boyun eğmek zorundadır! Yapmanızı istediğim bu işte
bir düzen saklı olsa bile - hangi işte yoktur ki bu korkunç
hayvan? Göze çarpmaması gerekirse, ufacık olmasını da
bilir-, korkmayın sakın, dizginleri koyvermeyeceğim; kocanız
bile güvenebilir bu konuda bana. İşi büyütmeye kalkıyorum
hiç yoktan. Gene de direniyorum: güvenebilirsiniz bana. Sizi
hiç görmeyeceğim. Ne şimdi, ne de sonra. Siz köy yaşamını
seviyorsunuz, bir süre yaşayacaksınız orada. (Az dağlık,
girintisi çıkıntısı çok olmayan yerleri severim ben de, küçük
bir ormanı, bir de gölü olsun, yeter.)
Mektuplarınızın 
etkisini 
küçümsüyorsunuz 
Milena!
Pazartesi günkü mektuplarınızı (jen strach o Vâs - yalnız sizin
için korkuyorum) baştan sona okuyamadım daha (bu sabah
denedim, başarmış da sayılırım, gitme sözünü ortaya attıktan
sonra eskidi, anlamı kalmadı ya... ama gene de sonuna dek
okuyamadım). Salı günkü mektupsa (o acayip kartı da aldım,
pastanede mi yazdınız? WerfeFden yakınmanıza da karşılık

---

vermeliyim; sahi ben sorularınıza karşılık vermiyorum,' oysa
siz ne güzel cevaplandırıyorsunuz her şeyi, ne iyi böyle
davranmanız) rahatlattı beni, bana güven verdi, ama pazartesi
günkü mektubunuz dün geceyi uykusuz geçirtmişti bana.
Salı günkü mektubun da bir dikeni var elbet, yinimi delerek
geçiyor, sen batırıyorsun bu dikeni ama senden gelecek de bir
kıpının gerçeği bu, evet bir mutlu acılığın titreştiği kıpıda
söylenmiş bir gerçek senden gelecek de dayanılmayacak ne
var?
Sizce bir sakıncası yoksa, uygun bir zamanda WerfePe
benim için iyi bir şeyler söyleyin. - Bakın siz de her zaman
sorularımı 
cevaplandırmıyorsunuz! 
Yazılarınız 
için
sorduklarımı karşılıksız bıraktınız örneğin!
Geçenlerde düşümde gördüm sizi gene. Uzun bir düştü,
hemen hemen hiç anımsamıyorum! Viyana'ya gitmişim sözde,
ama bilmiyorum, sonra Prag'a dönmüşüm ve adresinizi
unutmuşum, yalnız sokağı değil, kenti de anımsamıyorum,
silinmiş hepsi; bir ara bir ad beliriyor usumda: Schneider adı!
Ne 
yapacağımı 
bilmiyorum 
bu 
adla. 
Anlaşılan
bulamayacaktım sizi bir daha. Şaşkınlığımdan birtakım
kalleşçe denemelere girişiyorum, nedenini bilmiyorum, ama
başaramıyorum da'hiçbir şey. Bu denemelerden biri kalmış
usumda yalnız: Bir zarfın üstüne "Milena" adını yazıyorum;
altına da, bu mektubun sahibine iletilmesini dilerim,
iletilmezse Maliye'nin çok büyük kaybı olur... diye ekliyorum.
Bu gözdağı devlet işletmelerini korkutacak da sizi bulacaklar
sözde! Kurnazlığıma ne buyrulur? Kuşkulanmayın sakın,
yalnız düşlerde tekin değilim.

---

Mektubu koymuşken zarfa çıkardım, şuracıkta yer var işte:
Bana bir kez daha - her zaman değil, istemem de her zaman-
ama bir kez daha "sen" de bana.
Salı
Cumartesi yazılan mektubu, arada pazar da var, salı günü
oda hizmetçisinin elinden alabilmek ne iyi! Ne güzel bir
ulaştırma değil mi? Ama gidiyorum artık pazartesiye, yoksun
kalacağım bundan. Benden mektup almadığınız için
kaygılanacak kadar iyisiniz, oysa geçen hafta birkaç gün
yazamadımdı, ama cumartesiden beri her gün yazıyorum, bu
arada üç mektup geçmiş olacak elinize ve siz mektupsuz
kaldığınız günleri arayacaksınız! Bir bakıma kaygılanmakta
haklı olduğunuzu da anlayacaksınız. Evet kızıyorum size
genel olarak, mektuplarınızda hoşuma gitmeyen bir sürü şey
vardı... dergi yazılarınıza da içerlemiştim falan filan. Hayır
Milena, bunlar korkutmasın sizi, ama gene de korkuyorsunuz
tersi olacak diye.
Güzel şey mektubunuza kavuşmak, ona uykusuz bir
kafayla cevap vermek zorunda kalmak! Ne yazacağımı
bilmiyorum, şurada satırların arasında dolaşıyorum,
gözlerinizin ışığı altında, soluğunuz var üstümde, mutlu,
güzel bir günde gezer gibiyim. Kafam hastaymış, yorgunmuş,
pazartesi Munich üzerinden yola çıkıyormuşum, ne çıkar?
Bugün böylesine mutlu, böylesine güzel kalacak ya!