Sport ishlari vazirligi

KAYKOVUS
Kaykovusning „Qobusnoma" asari XI asrda yaratilgan bo'lib, u 
xalq orasida nihoyatda mashhur bo'lgan ajoyib axloqiy asar 
hisoblanadi. „Qobusnoma" mo'jaz rivoyatlar, ixcham latifalar, 
kichik-kichik hikoyatlardan iboratdir.
,,Qobusnoma“ning „Hunarning afzalligi va qadri baland, oliy 
tabiatli bo'lish haqida", „Mazax qilmoq, shatranj va nard o'ynamoq 
odobi bayoni zikrida", „Shikorga chiqmoq zikrida", „Chavgon 
o'ynamoq zikrida", „Chaxorpoy (ot) sotib olmoqning zikrida",
14„Tib qonunlari“, 93-bet
29

---

„Farzand parvarish qilmoq zikrida" degan boblarida xalq o'yinlariga 
tegishli bo'lgan ma’lumotlar berilgan.
Kaykovus bilim o'rganmoq uchun mehnat qilish, badanni 
dangasalik, ishyoqmaslikdan qutqarish uchun harakat zarurligini 
uqtiradi. „...Hunar o'rganmoqda mehnat qilmoq, badanni yalqovlik, 
ya’ni bekorchilikdin qutqarmoq foydalidur, nedinkim, bekorchilik 
badanning fasod va bemorligiga sabab bo'lur. Agar badanga ranj 
berib, uni o'zingga qahr bilan mute qilmasang, martabali bo‘la 
olmassan. Nedinkim, badan kohillikni va rohatni do‘st tutgoni 
jihatidan ham o'z ixtiyori bila senga farmonbardor bo'lmas. U1 
sabab bila kim, badanda asli harakat yo'qdur.
U harakatni farmon bilan qilur, o'z murodi bila qilmas va to 
sen buyurmaguncha badanning hech ishga rag'bati bo'lmas. Bas, ey 
farzand, badanni o'zingga mute qil va uni qahr bila itoatga buyurgil.
Har kishi o'z badanin o'ziga mute qilsa, o'zgalarning badanini 
ham mute qila olur, chunki har kishi o'z badanin o'ziga farmon­
bardor qilsa, fozil va hunar o'rganmoq bila ikki jahonning salomat 
va sharofatin hosil qilur".15
U xalqimizning qadimiy o'yinlari hisoblangan shatranj va nard 
o'ynamoq odobin quyidagicha bayon qiladi. „...Xususan, nard va 
shatranj o'ynag'on vaqtda ikki kishining orasida nizo paydo bo'lur 
deb aytmagil. Nard va shatranj o'ynamoqni ko'p odat qilmagil. Agar 
o'ynasang, garov bog'lab o ‘ynamagilki, ul qimorbozlik bo‘lur. Tanga 
qo‘ymay o‘ynamoq adabdandur. Agar o'ynamoqni yaxshi bilsang 
ham qimorbozlikda mashhur bo‘lg‘on kishi bila o‘ynamagil“ .
Kaykovus yoshlarga xilma-xil kasbni egallashni, turli xil hunar 
o'rganishni tavsiya qiladi, ya’ni o‘sha paytda jismoniy tarbiya 
harbiy-amaliy tavsifga ega bo'lgani uchun harbiy kishiga harbiy 
ilmlami — suvda suzishni, ot minishni, chavgon urishni, buyruq 
berishni o'rganishni tavsiya qiladi. O'sha davr taqozosiga ko'ra, 
bunday harbiy ilmlami o'rganish zamonning talabi bo'lgan.
Kaykovus chavgon o'yinining tartibi, qoidalari haqida o'rinli 
maslahat beradi, ,,Ey farzand, agar tomosha uchun bir-ikki martaba 
chavgon o'ynasang ravodur va lekin ko'p otlig' bila chiqib olomon 
qilmagilkim, sakkiz otlig'idin ziyoda bo'lishga hojat yo'q. Sen 
maydonning bir boshida turgil, yana bir kishi maydonning oxirida 
tursun. Olti kishi maydonda to'p ursin, har vaqt to ‘p sening 
taraflngga kelsa, to'pni urgil va maydonning oxiriga surgil, ammo
lsKaykovus. ,,Qobusnoma“. Т., 0 ‘qituvchi, 1973. 27-bet

---

olomonning ichiga yetmagil, chavgon o'yinining yo'Ii shudir. Shu 
bilan birga, marraga yetkazishga muvafFaq bo‘l...“
Ot tanlash va uni sotib olish xususida ham Kaykovus ajoyib 
pand-u nasihatlarni bayon qiladi: „Ey farzand, agar ot olmoq 
tilasang hushyor bo‘1, to xato qilmagaysanki, ot bila odamning zoti 
birdek bo'lur... Donishlar debdurlarki, jahon odam bila barnodur va 
odamlar hayvonlar bila barnodur. Hayvonlar jumlasining yaxshirog'i1
otdur. Uni aziz tutmoq ham kadxudolikdur va ham muruwat- 
dandur. Masalda ayturlarki, otni va libosni yaxshi tutgil, toki ot va 
libos ham seni yaxshi tutgay.
Otning yaxshi va yomonin bilmoq odamlaming yaxshi va 
yomonin bilmakdin mushkuldur, nedinkim, odam so'zlaydur va 
uning qandayligin so'zining ma’nosidan bilsa bo'lur. Ot so‘zlamas 
va uning davosi diydoridur. Awal otning diydoriga qaragil, 
diydoriga nazar etgan kishi xato qilmaydur, nedirkim, yaxshi otning 
surati yaxshi bo'lur va yomonning surati yomon bo‘lur“.
Otlar ma’lum fazilatlarga ega bo'lgandan keyin, albatta ularda 
tegishli kamchilik yoki ayblar ham bo'ladi. 
Kaykovusning 
bildirishicha har ayb, illatning bir oti bordur. Bunday otlarning 
alomatlari yoki nuqsonlaridin: go'ngchilik, ammo ot, ya’ni shabko'r 
ot, kar ot, chap ot, shilpiq ko'zli, ahvol yoki g'ilay ot, ajjal va ahil 
ot, ya’ni oyog'i oq shum bo'lur, ko‘k ot, murg'a ot, ya’ni ko'zi qaro 
ot, bura yoki qo'ng'ir ot, axvar ot, ya’ni ikki oyog'i qiyshiq, koyig' 
ot, ya’ni kokilining ustida tik mo'yi bo'lgan ot, makxu ot, ya’ni 
tuyog'i kichik ot ham shum bo'lur, uni axnaf ot ham derlar. Otning 
qo'l va oyog'i uzun bo'Isa yomon bo'lur, buningdek otni afrak 
derlar. Azal ot, ya’ni quyrug'i egri ot, it quyruqlik, afxaj ot, asbak 
ot, arun ot. Shams ot ko'p kishnovchi va tishlovchi bo'lur, zarrot ot 
tepag'on bo'lur, qarg'a ko'z ot ham yomon bo'lur. Shunday qilib, 
yigirma to'rt xil aybni batafsil bayon qilib beradi.
Kaykovusning ta ’kidlashicha, „...toki ular menga otda yurmoq, 
nayza urmoq, zavbin otmoq, chavgon urmoq, buyruq qilmoq ilmin 
o'rgatgaylar. Men ularning yonida yurib, bir oz fursatda ot ustida 
yurishning barcha ilmini o'rgandim va hunarlarini bildim. Undan 
so'ng Manzar sohib va Rayhon xodim meni otamning oldiga olib 
borib dedilar. „Ey amir, agar ruxsat bersangiz erta tongda sahroda 
farzandingiz amirzoda o'ynasa, siz uning barcha o'rgangan ishlarin 
ko'rsangiz". Amir: „Ko'p yaxshi bo'lur!", — dedi. Men ikkinchi kun 
harna bilg'on ilmim va hunarimni otamga namoyish qildim, otam 
hojib va xodimga yaxshi xil’atlar in’om qildi. Undan so'ng ularga 
dedi: „Farzandimga o'rgatg'on ishlaringizni barchasin yaxshi
31

---

bilibdur, hunarlaming yaxshisin o'rgatmishsizlar, lekin yana bir 
zarur hunar qolibdur“. Ular dedilar: ,,U1 na hunardur?“ . Otam 
dedi: „Bu o‘rgatgon hunarlaringizni zarur vaqtda farzandim uchun 
boshqalar ham qila olur, lekin uning o‘zi qiladurgon, uning uchun 
boshqalar qila olmayturgon hunar qolibdur". Amir: „Suvda 
yuzmakdurkim, bunday ishni farzandim uchun hamma odamlar qila 
olmas“,— dedi.
Shundan keyin ikki malloxni, ya’ni ikki kemachini keltirib, 
meni ularga topshirdi. Ular menga yuzmak hunarini o‘rgatdilar. 
Men xurram-noxurramlik bila ul ishga mashg'ul bo‘ldim va yaxshi 
o'rgandim. Bir vaqt bir necha kishi bila kemaga kirib (o‘tirib) Dajla 
daryosidin o'tar bo'ldik. Tog‘gira otliq joyda girdob bor erdi va 
xavflig' joy erdi. Ustod kemachilar undin ko‘p mashaqqatlar bila 
o'tar erdilar. Biz kema bila o'sha joyga yetushdik. Ammo kemachi 
usta efmas va kemani nechuk surarin bilmadi. Alqissa, yigirma yetti 
chog'liq kishi barcha birdan g‘arq bo'ldik. Ammo men va bir kishi, 
ya’ni mening g'ulomim, uni ziyrak Kaykovus der erdilar, suzib 
chiqdik. Bu voqeadin so'ng otamning mehri ko'nglumda behad 
ziyoda bo'ldi, sadaqalar berdim va ko'p duolar qildim. Men 
otamning boshiga ham shunday ish tushg'onin bilmas erdim. 
Shuning uchun menga yuzmak hunarini o'rgatg'on ekan" (82-83- 
betlar).
UMAR XAYYOM
G'iyosiddin Abdulfatx Umar ibn Ibrohim Xayyomiy Nishopuriy 
1048-1132-yillarda yashab, ijod qilgan. U o'zidan keyingi avlodlarga 
juda boy she’riy va ilmiy meros qoldirib ketgan sharqning buyuk 
mutafakidrlaridan biridir. Umar Xayyomni ruboiynavis shoir sifatida 
butun dunyo biladi. Ammo u buyuk astronom, matematik, tarixchi- 
etnograf sifatida ham jahon madaniyati tarixida munosib mavqega 
ega. Uning „Navro'znoma" asari uzoq tariximizdan, Navro'z 
bayramining kelib chiqishi, shunga bog'liq ajdodlarimizning urf- 
odatlari, rasm-rusumlari, an’analari va xalq o'yinlari haqida ham 
batafsil fikr yuritadi.
U Quyosh taqvimi (kalendari)ni ishlab chiqqan bo'lib, bu 
taqvim hozir ham qo'Uanib kelinayotgan Grigoriy taqvimidan ko'ra 
mukammalroqdir. Shu taqvim bo'yicha qadimiy podshohlarning 
Navro'z kunini qanday belgilaganliklari va bayramni qay tarzda 
o'tkazganliklarini tarixiy dalillar bilan bayon qiladi. Hozirgi kunda 
o'tayotgan Navro'z bayrami bilan Umar Xayyom tasvirlayotgan 
davrdagi Navro'z bayrami orasida katta farq mavjud. Ilgari ham,
32

---

hozirgi kunda ham bayramlarda xalq o'yinlari keng ko'lamda 
o'tkazilgan. 
U ,,Navro‘z“da o'tkaziladigan xalq o ‘yinlaridan 
qilichbozlik, 
tiyrandozlik, 
chavandozlik kabi 
odatlar haqida 
qimmatli ma’lumotlar qoldirgan.
Umar Xayyom Navro'zning joriy qilinishi sababini quyidagicha 
izohlaydi: „...Oftobning ikki otlanishi mavjud, ulardan biri 
quyidagicha: Oftob har uch yuz oltmish besh kecha-kunduzning 
to'rtdan birida Hamal buijining birinchi daqiqasiga chiqib ketgan 
paytining o'zida yana qaytib keladi va har yili bu davr kamaya 
boradi.
Yoyning shaklini falak qismlaridan olganlar, chunki olimlar 
falak doirasining qismlarini, qavs, ya’ni yoy deganlar.' Qavsning bir 
uchini ikkinchi uchi bilan birlashtiruvchi to'g'ri chiziq — vatar, 
ya’ni kerish deyiladi, falak doirasining markazidan chiqib, qavs 
kengligining o‘rtasidan o'tadigan chiziqni saxm, ya’ni o ‘q deydilar. 
Bir tomondan, yoy odamga ham o'xshaydi, chunki unda tomirlar, 
asab torlari, suyak, teri va go‘sht bor, kerish esa uning Jo n i“ , 
chunki o‘q-yoyning ,,hayoti“ unga bog'liq. Yulduz ilmiga suyanib 
tasdiqlashlaricha, yoy sohiblari, agar mergan bo'lsalar va kamon 
otishga ko‘p vaqt ajratsalar, hech narsaga muhtoj bo‘lmaydilar. Har 
bir kishining g'alabasi uchun lozim qurol o‘q bo'lib, o‘qchilar bir 
bo‘lsa, qo‘shin g‘olib bo'ladi" (35-bet). Tibbiyot nuqtayi nazaridan 
qaraganda, o‘q-yoyni bilish ko‘p tomondan foydali: u bilan nafaqat 
jismoniy mashqlar qilish mumkin, balki ular asab tizimlarini ham 
kuchli qiladi, bo'g'inlarni yumshatib, ulami farmonbardor etadi, 
hofizani o‘tkirlashtiradi, 
yurakni baquwat 
etib, 
falajlik va 
qaltiroqlikdan saqlaydi.