Suvni ifloslanishi va manbalari

Hidrosfera va uning suv zahiralari. Sayyoramizning barcha suvlar geografik qobiqning tarkibiy qismlaridan biri bo‘lgan hidrosferani hosil qiladi. hidrosferaga Dunyo okeani, daryolar, ko‘llar va suv omborlari, tog’ va qutbiy muzliklar, yer osti suvlari, tuproqdagi nam va atmosferadagi suv bug’lari kiradi.
Hidrosfera – dinamik tizim bo‘lib, unda suvning aylanma harakati muhim ahamiyatga ega. Suvning aylanma harakati jarayonida u chuchuklashadi, Yer yuzasida taqsimlanadi, tirik organizmlarni ta‘minlaydi, tabiiy jarayonlarni sodir bo‘lishini boshqaradi. Suvning aylanma harakati jarayonida uning agregat holatlarining o‘zgarishi ro‘y beradi. Aylanma harakat natijasida atmosfera, gidrosfera, biosfera, litosfera o‘rtasida bog‘liqlik tarkib topadi. Shuning uchun geografik qobiqlar orasida o‘zaro bog‘liqlik suvning aylanma harakati natijasida yanada kuchayadi. Yil davomida sayyoramizda 525 ming km³ suv aylanma harakatda bo‘ladi.
Odatda hidrosferaga tavsif berishda Yer yuzasining 361,2 mln. km² maydoni suv bilan qoplangan deyishdan boshlanadi. Ammo bu raqam okeanlar va dengizlar band etgan akvatoriya maydonini ifodalaydi. Butun gidrosfera band etgan maydon ancha ko‘proqdir. Muzliklar 16,3 mln.km² yoki quruqlik maydonining 11% ini qoplaydi; ko‘llar va daryolar band etgan maydon 2,3 mln. km² (1,7%), botqoqlar va o‘rta sernam yerlar maydoni 3 mln. km² ga teng. Shunday qilib, gidrosferaning maydoni 380 mln km² dan ortiqroq bo‘lib, quruqlikning 75% idan ortiqrog’ini tashkil etadi (Losev, 1989).

Ozod (birikmagan holdagi) suvning zahiralariga ko‘ra Yer – Quyosh tizimidagi eng “sersuv” sayyoradir. Gidrosferaning massasi 1454 mln. km² ni tashkil etadi, ya’ni sayyoramizdagi har bir kishiga 375 mln. m³ suv to`g`ri keladi (– jadvallar). Agar hidrosferadagi barcha suvlar Yer yuzasida tekis taqsimlansa, o‘rtacha qalinligi 3000 m bo‘lgan qatlam hosil bo‘lardi. Gidrosfera suvlarining katta qismi (1370 mln. Km³ dan ortiqroq) Yer yuzasining ¾ qismini band etgan Dunyo okeanida (o‘rtacha chuqurligi – 3790 m, maydoni – 361,3 mln. km²) to‘plangan. Suvlarning 60 mln km³ (4% i) yer osti suvlariga, 24 mln km³ (1,6 % i) muzliklarga, 280 ming km³ (0,019% i) ko‘llarga, 85000 km³ (0,006% i) tuproqdagi namga, 14000 km³ (0,0001%) atmosferadagi suv bug‘lariga va 1200 km³ (0,0001% i) daryolarga to‘g‘ri keladi. Suvlarning katta massasi muzliklarga ham to‘g’ri keladi. Agar barcha muzliklar erisa, Dunyo okeanining suv sathi 64 m ga ko‘tarilgan, maydoni esa 1,5 mln. km² ga kengaygan bo‘lar edi (quruqlikning maydoni esa 1% ga kamayadi).

Biosferadagi suv massasi 1,1 х 10¹⁸ g ni yoki jahondagi barcha daryolar o‘zanlaridagi suvning yarmiga yaqini tashkil etadi (Losev, 1989).
Ozod suvning paydo bo‘lishi mantiyaning gazsizlanishi – yer bag’irlarining sayyora massasining umumiy zichlashuvi va uning ichki qismlarida radioaktiv unsurlarning parchalanishi natijasida qizishi bilan bog’liq. Mantiya moddalarining tabaqalanishida kimyoviy jihatdan birikkan holdagi suvlarning bir qismining ajralishi va ozod suvga aylanishi sodir bo‘lgan.
Yerning mantiyasida 0,5% suv bor (13 – 15 mlrd. km³ yoki Dunyo okeanidagi suvlarga nisbatan taqriban 10 – 12 baravar ko‘proq). Mantiyadagi minerallar va tog’ jinslari bilan kimyoviy va fizikaviy jihatdan bog’liq bo‘lgan bu suvlar yer po‘sti va yer yuzasidagi suvlarning to‘yinish manbai bo‘lib xizmat qiladi.
Suvning aylanma harakatida atmosfera, okean va materik bo‘linmalari ajratilishi mumkin. Suvning aylanma harakatining global miqyosida katta va kichik aylanma harakat halqalari ajratiladi. Katta aylanma harakat mantiya jinslaridan kimyoviy jihatdan birikkan suvlarning bir qismining ajralishini, vulkanlar faoliyati natijasida ajralib chiqqan ozod suvlarni cho‘kindi jinslar tomonidan birikishini o‘z ichiga oladi. Yerning ichki qismlaridagi suvlarning aylanma harakatini Ye.V. Pinniker ikki kichikroq aylanma harakatga ajratadi:
1.