Takomillashtirish hamda mahoratini oshirish

Himoya o‘yini texnikasi
O‘yinchilarning himoya texnikasiga to‘pni olib yurish, urib qaytarish, to‘siq qo‘yish va darvozabon orqali to‘pni ushlab olishlar kiradi. Himoya еexnikasi 2 ga harakatlanish va qarshilikda to’pni egallash texnikasiga bo’linadi.
Dastlabki holatda to‘g‘ri turish himoya harakati tayyorgarligiga zamin yaratadi. O‘yinchi oyoqlarini bukib, gavda og‘irligini oyoq kaftlari-ning oldingi qismiga baravar taqsimlab, qo‘llarini bukgan holda (burchagi taxminan 90%) bir oz ikki tomonga yoyib, qo‘l kaftlarini ol-dinga qaratib turishi kerak. Yon tomonga erkin yura olish va orqa bilan yugura bilish himoyachi harakati texnikasining eng muhim usullaridir.
Himoya texnikasining tasniflanishi.
Himoya texnikasi harakatlanish qarshilikda to‘pni egallash yurish yugurish sakrash to‘sish o‘yinchini to‘pni urib kaytarish olib qo‘yish ,bir qo‘llab ,bir qo‘llab oddiy qadam ba -qadam oddiy qadama qadam bir oyoqda depsinib ikki oyoqda depsinib gvda bilan bir qo‘llab ikki qo‘llab yuqori dan yon tomondan pastdan yuqoridan pastdan harakatda harakatsiz yo‘naltirilgan yo‘naltirilmagan joyida joyini joyida joyini oldinga qarab orqa bilan oldinga yon bilan yuqoriga oldinga zagzagsimon mokisimon yon tarafga joyida joyini joyidan yugurib kelib to‘pni olib qo‘yish. Bu muhim usul yordamida jamoaning qarshi hujumga o‘tishi taminlanadi. Himoyadagi o‘yinchi to‘p uzatilgan vaqtda uni olib qo‘yish maqsadida o‘zi to‘sib turgan hujumchining oldidan to‘pga qarshi chiqish uchun joyidan keskin qo‘zg‘alishi lozim.
To‘pni olib qo‘yish
To‘pni urib chiqarish. Bu harakat to‘p olib yurgan hujumchi bilan kurashda bajariladi. Himoyachi qulay payt poylab hujumchiga yaqinlashadi, to‘pni urib chiqaradi va uni egallashga harakat qiladi. To‘pni urib chiqarish uni otish uchun qo‘lni orqaga uzatib, siltash harakatini bajarishda ham qo‘llaniladi. Himoyachi bunday holatda hujumchining to‘pni otmoqchi bo‘lgan qo‘lini orqaga uzatishini kutadi va shu payt qo‘l kafti bilan to‘pni ko‘taradi.
To‘pni urib chiqarish
To‘pni to‘sish. Darvozaga yo‘naltirilgan to‘pga qarshilik ko‘rsa-tishda qo‘llaniladigan asosiy vosita hisoblanadi. Yuqoridan, o‘rta va pastdan kelayotgan to‘pni bir va ikki qo‘l bilan to‘sish mumkin. To‘sishni bajarayotgan himoyachi qanchalik xujumchiga yaqin bo‘lsa, to‘p yunalishni aniqlash shunchalik oson bo‘ladi. Shuning uchun himoyachi to‘pni ushlashga tayyorlanishda diqqat bilan hujumchini, shuningdek, to‘pni kuzatishi va o‘z vaqtida to‘p otayotgan o‘yinchini to‘xtatish uchun chiqishi lozim. Hujumchi to‘p otishidan oldin himoyachi bevosita qo‘llarini yuqoriga ko‘tarib, kaftlarini oldinga qaratib bir-biriga yaqinlashtiradi va to‘pni to‘sishda qo‘l barmoqlarini jarohatdan saqlash uchun mushakla-rini taranglashtiradi.
To‘pni ikki qo‘llab to‘sish.
Yerdan sakratib otilgan to‘pni to‘-sish sakrab amalga oshiriladi. Shuning uchun himoyachi oldindan oyoqlarini buk-kan holatda tayyorlanib turishi kerak.
Qo‘shilish. Bu usul o‘yinchilarni nazorat qilishni yo‘qotish xavfi tug‘il-ganda qo‘llaniladi.
Himoyachilar qo‘shi-lishib joy almashtirsa, bu holda ular kuzatuvidagi o‘yinchilari ham o‘zgaradi.
To‘siq qo‘yilgan hujumchi orqaga harakat qilsa, shu zahoti uning raqibi oldinga chiqib, hujumchi ketgan tomonga o‘tadi. Odatda, bunday usul to‘siq qo‘yishda va hujumchilarning qarama-qarshi o‘rin al-mashtirishida qo‘llaniladi. Hujumchi himoya harakatlariga qo‘shilganda, uni ta’qib qiluvchi yoki darvozaga yaqin turgan himoyachi javobgar bo‘lmog‘i kerak. Hujumchining hujum harakatlarini qiyinlashtirish uchun himoya qilishga o‘tgan o‘yinchi hujumchining kirish yulini va faol harakatini to‘xtatishga harakat qilishi kerak. Buni amalga oshirish uchun himoyachi qarama—qarshi harakat qilib, ta’qibchidan ozod bo‘lishi maqsadga muvofiqdir.