Toshkent amaliy

D – investitsiyalarning foiz stavkasi dinamikasiga sezgirligining empirik koeffitsienti;
R – real foiz stavkasi.
Jami daromadning o’sishi bilan avtonom investitsiyalar imtiyozlar bilan to’ldiriladi, ularning qiymati YaIM o’sishi bilan ortadi. Shu bilan birga, umumiy daromadning ko’payishi bilan nafaqat sanoat investitsiyalari, balki tovar-moddiy zaxiralar va uy-joy qurilishiga investitsiyalar ko’payadi. Investitsiyalarning daromadga bog’liqligi quyidagicha ifodalanishi mumkin:
M = e – d R + ? Y(1.1.5.),
Qayerda ? – sarmoyalarga marginal moyillik;
Y – jami daromad.
Sarmoyalarga bo’lgan chekka moyillik matematik ravishda daromadning har qanday o’zgarishiga investitsiya xarajatlari o’sishining nisbati sifatida belgilanadi. Shuni ta’kidlash kerakki, Jon Meynard Keyns investitsiya xarajatlarini ham yuqorida aytib o’tilgan ob’ektiv omillarga (foiz stavkasi, kapital zaxiralari va boshqa iqtisodiy resurslarning mavjudligi), ham sub’ektiv omil – investitsiyalarning kutilayotgan rentabelligiga bog’liq deb hisoblagan. Shunday qilib, Keyns modelida sarmoyaviy xarajatlar to’satdan va sezilarli o’zgarishlarga duch kelishi mumkin. Bugungi kunda sotib olinadigan binolar va jihozlar kelajakda iste’mol qilinadigan tovarlarni ishlab chiqarishga mo’ljallangan bo’lib, kelajakning asosiy xarakteristikasi noaniqlikdir.
Jihatdan rejalashtirilgan umumiy xarajatlar chizig’ini iste’mol va investitsiya grafikalarini vertikal ravishda qo’shish orqali qurish mumkin.
Har bir nuqtada haqiqiy jami daromad va unga mos keladigan real xarajatlar rejalashtirilgan umumiy xarajatlarga teng bo’lgan chiziq, ya’ni har bir nuqtada makroiqtisodiy muvozanat har xil darajadagi resurslardan foydalanish (bandlik) bilan ta’minlangan chiziq 45 ° burchak ostida ishlaydi. Iqtisodiyotdagi muvozanat va milliy daromad va bandlikning tegishli muvozanat darajasiga ushbu yo’nalishning rejalashtirilgan umumiy xarajatlar chizig’i bilan kesishish nuqtasida erishiladi. Ushbu grafik “Keynesian xoch” deb nomlanadi.