Toshkent davlat iqtisodiyot universiteti a. A. Isadjanov, N. S. Ismailova jahon iqtisodiyotining

Rio-de-Janeyro Deklaratsiyasi (1992- yil)
O‘zbekistonning Parij bitimiga qo‘shilishi munosabati bilan ekologik va «yashil iqtisodiyot"ga o‘tish bo‘yicha davlat strategiyasini ishlab chiqish. Bu haq ida 2017-2021 yillarda O‘zbekiston Respublikasini rivojlantirishning beshta ustuvor yo‘nalishi bo‘yicha Harakatlar strategiyasini «Faol investitsiyalar va ijtimoiy rivojlanish yili"da amalga oshirishga oid davlat dasturida keltirilgan.
Loyihada:

• 
  iqlim o‘zgarishiga qarshi tizimli kurashishning ilg‘or mexanizmlarini joriy qilish;
  
• 
  yashil iqlim jamg‘armasining resurslariga yo‘l ochish;
  
• 
  iqtisodiyotning barcha sohalariga, jumladan ishlab chiqarishga «yashil texnologiyalarni» joriy qilish nazarda tutiladi.
  

Normativ-huquqiy hujjat loyihasi 2019 yil 1 iyulga qadar Ekologiya va atrof- muhitni muhofaza qilish davlat qo‘mitasi, TIV, Oliy Majlis palatalari (kelishuv asosida), Strategik va mintaqalararo tadqiqotlar instituti tomonidan ishlab chiqilishi ko‘zda tutilgan edi.
BMTning Barqaror rivojlanish sammitining natijalari (sentyabr 2015- yil), Rio-
de- Janeyro, 2012- yil (“Rio +20).
Markaziy Osiyo mintaqasi O‘zbekiston tashqi siyosatining asosiy ustuvor yo‘nalishi hisoblanadi. Mintaqadagi vaziyat, qo‘shni mamlakatlarning pozitsiyasi savdo, transport, suvdan foydalanish, chegara hamkorligi kabi muhim masalalarni hal etishga bog‘liq.
Markaziy Osiyo davlatlari hamkorlikning ko‘plab sohalarida birgalikda yutuqlarga erishishga muvaffaq bo‘lishdi. Bu nimani anglatadi?
Birinchidan, hududlararo savdo-iqtisodiy hamkorlik faollashdi. 2018- yilning yanvar-sentyabr oylarida O‘zbekistonning mintaqa mamlakatlari bilan tovar aylanmasi 44 foizga o‘sdi va 2,86 mlrd.ni tashkil qildi.
O‘zbekiston chegaraoldi hamkorlikni faollashtirish va sanoat kooperatsiyasini Markaziy Osiyo mamlakatlari bilan savdo-iqtisodiy munosabatlarni rivojlantirishning muhim tarkibiy qismi sifatida ko‘rib chiqmoqda. Ushbu yo‘nalishdagi sa’y- harakatlarning yorqin natijasi sifatida joriy yilning mart oyida Toshkent shahrida bo‘lib o‘tgan birinchi Markaziy Osiyo iqtisodiy forumi (CAEF) ni ko‘rsatib o‘tishim mumkin, unda savdo-iqtisodiy, investitsiyaviy, transport-kommunikatsiya va innovatsion hamkorlikning aniq loyihalari muhokama qilindi.
Bundan tashqari, ayni paytda O‘zbekistonning chegara hududlari rahbarlari va Markaziy Osiyo mamlakatlari Kengashlari tuzilib, ular muntazam ravishda uchrashuvlar o‘tkazmoqda.
Ikkinchidan, transport-tranzit salohiyati mustahkamlanmoqda. O‘zbekiston va Qozog‘iston o‘rtasida tezyurar temir yo‘l qatnovi yo‘lga qo‘yildi. 26 yil ichida ilk marotaba Toshkentning Dushanbe bilan qatnovi qayta tiklandi. Amudaryo orqali Turkmanobod-Farob temir yo‘l va avtomobil ko‘prigi ochildi. "Reanimatsiya" qurilish temir yo‘l, Qirg‘iziston orqali Xitoy va Markaziy Osiyo bog‘lovchi, Toshkentdan Qoshgargacha bo‘lgan yo‘l bo‘ylab avtomobil yo‘lagi ishga tushirildi. Iroq va Eron portlariga kirish uchun Mozori Sharifdan Hirotga temir yo‘l liniyasini qurish bo‘yicha kelishuvga erishildi.
Shu nuqtai nazardan, 2018- yilning sentyabr oyida Toshkent shahrida bo‘lib o‘tgan "Markaziy Osiyo xalqaro transport koridorlari tizimida: strategik istiqbollar va amalga oshirilmagan imkoniyatlar" bobsidagi xalqaro konferensiya Markaziy Osiyo davlatlarini Janubiy, Janubi-Sharqiy Osiyo va Yevropa mamlakatlari bozorlari bilan bog‘laydigan transport-logistika yo‘nalishlarini tashkil etishda hamkorlik bo‘yicha kompleks harakatlar dasturini ishlab chiqishga salmoqli hissa qo‘shdi.
Shu bilan birga, biz erishgan yutuqlar mamnuniyat uchun sabab emas. Chunki, biz faqat yo‘l boshida, hali ham ko‘p jamoaviy ish bor. Shu nuqtai nazardan, biz quyidagi asosiy nuqtalarga e‘tiboringizni qaratmoqchimiz.
Birinchidan, savdo-iqtisodiy hamkorlikni chuqurlashtirish. Ushbu soha barcha Markaziy Osiyo mamlakatlari hamkorligining asosiy yo‘nalishi bo‘lishi kerak.
Markaziy Osiyo mamlakatlari o’rtasida savdo ko‘lamini kengaytirish, uning tuzilishini optimallashtirish, o‘sish va savdo balansiga rioya qilish uchun yangi nuqtalarni topish juda muhimdir. Shuningdek, savdo-sotiqning yangi shakllarini, shu jumladan transchegaraviy elektron tijoratni va boshqa savdo faoliyatini rivojlantirish muhim ahamiyat kasb etadi.
Shu bilan bir vaqtda, savdo faollashuvlariga qaramay, Intraday ko‘rsatkichida ba‘zan Markaziy Osiyo davlatlari ortda qolmoqda. Markaziy Osiyo davlatlari o‘rtasidagi o‘zaro savdo 10 mamlakatlarining jami tovar aylanmasining 5 foizidan kam (Yevropa Ittifoqida 60%, APEC - 68% dan ortiq).
Yuqori qo‘shimcha qiymatga ega bo‘lgan yuqori sifatli, raqobatbardosh va tashqi bozorlarda xaridorgir mahsulotlar ishlab chiqarish maqsadida sanoat kooperatsiyasi loyihalarini amalga oshirish, shuningdek, Markaziy razvedka boshqarmasi hududida yangi ishlab chiqarish zanjirlarini tashkil etishga har tomonlama ko‘maklashishimiz zarur. Shuningdek, erkin savdo rejimining to‘laqonli faoliyat yuritishini ta‘minlash va hududlar hamkorligini kengaytirish muhim ahamiyatga ega.
Ikkinchidan, mintaqaning tranzit-logistika salohiyatini oshirish. Dengiz portlariga kirish imkoniga ega bo‘lmagan Markaziy Osiyo davlatlari uchun xalqaro yuk tashish sohasida hamkorlikni rivojlantirish, ularning sifatini oshirish va yetkazib berish muddatini qisqartirish masalalarini kompleks hal etish muhim yechimga ega. Mintaqadagi tranzit tizimlarining zaif rivojlanishi, ularning past integratsiyasi xalqaro savdoga salbiy ta’sir ko‘rsatadi va tranzit yuk oqimlarini cheklaydi. MFI ma’lumotlariga ko‘ra, transport xarajatlari eksport qiymatining 70-80 foiziga yetadi. Mintaqaning transport izolyatsiyasi bilan bog‘liq umumiy umumjahon YalMning umumiy yo‘qotilishi 20% ga teng.
Mavjud transport yo‘laklaridan samarali foydalanish va mavjud yo‘llarga asoslangan yangi transport yo‘laklarini yaratish, transport infratuzilmasini, yirik dengiz portlari va jahon bozorlariga kiradigan transport texnologiyalarini takomillashtirish eng muhim ustuvor vazifa bo‘lishi kerak.
Shu ma‘noda, bugungi kunda chegaralardagi ma‘muriy tartib-taomillarni yanada soddalashtirish va unifikatsiya qilish, bojxona punktlarini zamonaviy nazorat uskunalari bilan jihozlash, shu jumladan, "yagona darcha" tizimini joriy etish, shuningdek, texnik, sanitariya va fitosanitariya kabi turli to‘siqlarni o‘zaro bartaraf etish, shuningdek, yuklarni tashish va tranzit qilish uchun imtiyozli "o‘tish" tariflarini shakllantirish bo‘yicha kelishilgan chora-tadbirlarni qabul qilish dolzarb vazifadir.
Uchinchidan, qo‘shni Afg‘onistonda tinchlikka erishishga ko‘maklashish. Afg‘oniston hududida siyosiy beqarorlik omili mintaqaning iqtisodiy rivojlanishi uchun asosiy to‘siq bo‘lib xizmat qiladi.
Afg‘onistonda siyosiy vaziyatni barqarorlashtirish uchun mamlakatning iqtisodiy tiklanishiga, mintaqaviy aloqalarga jalb qilinishiga yordam berish bu masalaning kaliti hisoblanadi.
O‘zbekiston Afg‘oniston bilan birgalikda transport, energetika, savdo va boshda bir nechta sohalarda bir qator muhim loyihalarni amalga oshirmoqa, jumladan, Surxandaryo viloyatidagi "Termez Cargo Centre" xalqaro logistika markazi (MLC) imkoniyatlaridan foydalangan holda, investitsiya loyihalarini birgalikda amalga oshirish uchun hamkorlik aloqalari olib borilmoqda.
Masalan, joriy yilning may oyida bojxona terminali, mehmonxona, xizmat ko‘rsatish shoxobchalari, zarur hujjatlarni rasmiylashtirish uchun "bir oyna" rejimi da tashkil etilgan "O‘zbekiston-Afg‘oniston" chegara savdo zonasi ochildi.
To‘rtinchidan, ekologiya va suvdan foydalanish sohasidagi muammolarni hal etish. Markaziy Osiyo har doim suv resurslariga bog‘liq bo‘lib, global isish va suv iste’molining o‘sishi sharoitida bu muammo yanada kuchayadi. Ayni paytda mintaqadagi qishloq xo‘jaligi yerlarining 90% dan ortig‘i sun’iy sug‘orishni talab qiladi. Qishloq xo‘jaligi sohasida ishlaydigan mintaqa aholisining taxminan 80% ni saqlab qolish to‘g‘ridan-to‘g‘ri suvdan foydalanishga bog‘liq. Jahon bankining prognozlariga ko‘ra, 2050 tomonidan mintaqada demografik o‘sish fonida 90 million kishi, suv tanqisligi 25-30% gacha bo‘lishi kutilmoqda. Shu bilan birga, sug‘oriladigan dehqonchilik uchun suvga bo‘lgan ehtiyoj 2020 tomonidan 30% ga oshishi mumkin.