3
Past
intellektga
va
yo‘qori kreativlikka egalar. Bunday
o‘quvchilar ko‘p hollarda “yomonlar” sifatida baholanadilar.
Maktab
talablariga
qiyin
moslashadilar,
ko‘pincha ularning
qiziqishlari maktabdan tashqarida bo‘lib, u yerda ular o‘zlarning
ijodiyliklarini
nomoyon
qiladilar.
Ular
ko‘pincha bezovta,
o‘zlariga ishonmaydi, o‘zlarini kamsitilgandek his qiladilar.
Ko‘pincha o‘qituvchilar ularni diqqatsiz, befahm sifatida
baholaydilar, chunki bu bolalar bir xil, zerikarli ishlarni istamay
bajaradilar, diqqatini ishga to‘play olmaydilar.
4
Past intellekt va past kreativlikka egalar. Tashqi muhitga yaxshi
moslashadilar, ko‘pincha “o‘rtacha” mavqega ega. O‘zlari egallab
turgan ijtimoiy mavqe ularni qoniqtiradi. O‘z-o‘zini baholashlari
adekvat, o‘quv predmetlariga bo‘lgan qobiliyatning pastligini
ularning
yo‘qori ijtimoiy intellekti, dilkashligi, o‘qishdagi
passivligini tuldirib turadi.
M.Vollax va N.Kogonlar 11-12 yoshli bolalardagi kreativlikni
o‘rganish natijasida to‘rt guruh o‘quvchilarni ajratdilar.
Kishi o‘z qobiliyatlarini rivojlantirish bilan
shug‘ullanar ekan, bu rivojlanish quruq maqsaddan
iborat bo‘lib qolishi kerak emas. Asosiy vazifa
jamiyatning munosib, foydali a‘zosi bo‘lib
etishishdan iboratdir.
20
E‘TIBORINGIZ UCHUN
TASHAKKUR!
Do'stlaringiz bilan baham: |