сарасида амир Умар тарафидин фатво ёзиб, амир Насруллоҳ-
нинг боғии муфсид ва осий деб ривоят қилиб, муҳр босганлар
жумласидин бўлгани учун бир сарзаниш ва таҳқир ва истих-
фоф юзасидин айтгандир. Ва илло жаноза ўқулган ва чириб
фарсуда бўлган майитга жаноза лозим эмас) эди. Андин кейин
биродари Амир Насруллоҳ Баҳодурхон подшоҳ бўлди. Онаси
амир Ҳайдарнинг соҳиби ҳусну жамол ва соҳиб фаросат жори-
яси ва маҳбубаси эди. Амир Насрулло^ Бухорога подшоҳ
бўлгандин78 кейин биродар ва ақорибларини тамом маҳв ва
нобуд қилди. Зубайр ва Жаҳонгир тўраларнинг волидалари
Жўйборий хўжалардин эди. Уларни Чоржўй тарафига юбориб,
иъдом қилди. Акобири давлатлардин Ҳаким
қўшбеги
ва Исма-
туллоҳбек ва Аёзбекга ўхшаш бир неча улуғ мартабадаги
одамларни қатл ва амволларини ғорат қилди.
1254/1838-39-нчи санада Кобулга инглис истило қилиб, амир
Дўстмуҳаммадхон матруд ва мунҳазим бўлуб, Балхга келди.
Балх хукмдори анинг иззат-ҳурматини бажо келтуруб, бир неча
муддат турғондин кейин амир Насруллоҳ таклифи илан уч минг
кишилик ҳамроҳи ва авлоду атбоъи ва фил бирлан Бухорога
келди. Афзалхон ном ўғли жамил ус-сурат, сабиҳ ул-худур,
шаййиқ ул-қад эди. Анга Насрулло^нинг майл ва рағбати ту
шуб, суҳбатига олмоқ бўлуб, талаб қилиб, одам юборган эди.
Амир Дустму^аммадхон зиёда ору номус айлаб, ҳаммият ва
ғайрати афғониясига такя қилиб, ўғлини бермади. Икки орада
зўр кудурат ва ваҳшат пайдо бўлди. Ҳаттоки, Дустму^аммад-
хон узи илан биргалашиб турган авлоду биродарлари ва ако-
биру атбоъи илан аркга дафъатан
ҳужум
қилмакни қасд қилғо-
Do'stlaringiz bilan baham: |
