Вазорати таълими олӣ ва миёнаи ҷУМҲури ӯзбекистон донишгоҳи давлатии омӯзгории ҷИРҶИҚ

Муносибати мавзўъ

Чузъхои кори курсй ва фарогирии он
Кори курсй аз муқаддима, қисми асосий, 2 боб, хулоса, луғат ва адабиётҳои истифода бурда иборат аст.Мазмуни кори курсй аҳмияту моҳияташро пурра ва мукаммал барои кушода дода хизмат кардааст.
Камбуди кори курсй
Донишчуён дар вақти навиштани кори курсй аз адабиётҳои зиёд истифода мебурд, мавзўъ бозҳам бойтар мегашт.
Хулосаи хотимави тақризчй
Дар кори курсй донишчў Ахунова Дилоромхон дорои мавзўъ маъумотҳо ва тавсияҳои зарурй дода шудаанд.

Тақризчи: _________________ ____ ___________2023c

МУНДАРИЧА

Муқаддима...............................................................................................................5
Накша.......................................................................................................................6
Нутқ чист?................................................................................................................8
Шаклҳои нутқ.........................................................................................................10
Намудҳои нутқ........................................................................................................11
Хусусиятҳои асосии нутқ………………………………………………………...12
Хулоса…………………………………………………………………..................18
Луғатхо ....................................................................................................................19
Адабиётҳои истифода бурда шуда........................................................................20

МУҚАДДИМА
Дар назарияи забоншиносӣ мафҳуми Гуфторро бо мафҳуми абстрактии забон, ки системаи воситаҳои ифодаи дар ҷомеаи мушаххаси забонӣ қабулшуда аст ва бо мафҳуми хоси то андозае умумии забон, ки яке аз забонҳост, муқоиса мекунад. характерноктарин зухуроти мавчудияти чамъиятй (хаёт). Барои таъсир расонидан ба рафтор ва фаъолияти дигарон Сухани аслӣ (сухани беруна), яъне нутқ, ки барои расонидани иттилоот ва паём ба онҳо хидмат мекунад, дар шакли ифодаи аломатҳои забонӣ, ки аз ҷониби узвҳои шунавоӣ дарк мешавад (қайд карда мешавад ва такрор мешавад. ёрии асбобхои сабти овоз) ё дар шакли инъикоси шартии ин нишонахо дар хатт пайдо мешавад.
Ду шакли нутқ вуҷуд дорад: сухани шифоҳӣ ва хаттӣ.
Сухани шифоҳӣ суханест, ки дар ҷараёни гуфтор баён мешавад; Шакли асосии истифодаи забони табий дар фаъолияти нутк.
Шакли шифоҳӣ барои услуби гуфтугӯии забони бадеӣ асосист, услуби китобӣ ҳам дар шакли хаттӣ ва ҳам дар шакли шифоҳӣ кор мекунад (мақолаи илмӣ ва лексияи шифоҳии илмӣ, суханронӣ дар маҷлис бидуни матни омодашуда ва сабти ин суханронӣ дар протокол. сабти вохӯрӣ).
Гуфтор намуди зоҳирии матни эҷодкардаи гӯянда ё нависанда буда, онро на танҳо як падидаи забонӣ, балки падидаи маънавиёт ва накӯкорӣ низ медонанд. Аз ин рў, сухани хуб маънои онро дорад, ки маќсади пешбинишуда ба шунаванда ва хонанда мерасад ва ба онњо таъсири муайян мерасонад. Бинобар ин пеш аз нутк талабхои муайян гузошта мешаванд. Ин талабхо аз он иборатанд, ки нутк бояд аз чихати мантикй дуруст, равшан, зебо, озод, ба максад мувофик бошад. Ин нишонаҳо сифатҳо ва хусусиятҳои асосии нутқ ҳисобида мешаванд.
Ҳар як забони миллӣ дорои захираи кофии луғат аст, ки намояндагони он миллат озодона ва озодона андеша кунанд. Ланлае, ки ба як забон тааллуќ дорад, аз гўишнои дигари ин гурўни забон фарќ мекунад ва забони гуфтори аз рўи миќдор, хусусият, шакл ва њатто маънои вожанои дар забони адаби корбастшуда фарќ мекунад. Ин хусусият дар забони адаби ва гўишно, дар забони адаби ва дар забони зиндаи гуфтугўи низ мушонида мешавад. Пас, дар забони адаби на нама вожанои забон истифода мешаванд.