Xalikova Munisaning virusalogiya fanidan mustaqil ishi

Gen (nuqtaviy) mutatsiyalarni o‘rganishda asosiy e’tibor DNK

• Gen (nuqtaviy) mutatsiyalarni o‘rganishda asosiy e’tibor DNK
• molekulasidagi juft nukleotidlar gallanishining o‘zgarishiga qaratilgan
• bo‘lishi kerak. Eng avvalo nuqtaviy mutatsiyalarni hosil qiluvchi ayrim juft
• nukleotidlardagi o‘zgarishlarga e’tibor qaratilishi kerak. Genetik
• materiallarning yanada yirikroq o‘zgarishlari bilan keyingi mavzularda
• tanishamiz.
• Nuqtaviy mutatsiyalar DNK dagi bir juft nukleotidlar (yoki RNK dagi
• nukleotid) ning o‘zgarishidir. Bu tipdagi mutatsiyalar quyidagi guruhlarga
• bo‘linadi.
• a) tranzitsiyalar-orientir olishni o‘zgartirmaydigan holdagi juft
• nukleotidlarning almashinishi (AT GC): juftlik doirasida purin-
• pirimidin (100-rasm, A);
• b) transversiya-orientir olishni o‘zgartiradigan juft nukleotid-
• larning almashinishi (AT SG, AT TA, GC CG) (100-rasm, B);
• v) ortiqcha nukleotidlarning qo‘shilishi;
• g) juft nukleotidlarning tushib qolishi.

DNK replikatsiyasi yarim konservativ hisoblanadi. Qoʻsh spiralning har bir zanjiri oʻziga komplementar yangi zanjir sintez qilinishi uchun andoza boʻlib xizmat qiladi.

• DNK replikatsiyasi yarim konservativ hisoblanadi. Qoʻsh spiralning har bir zanjiri oʻziga komplementar yangi zanjir sintez qilinishi uchun andoza boʻlib xizmat qiladi.
• Bu jarayon natijasida bitta boshlangʻich molekuladan ikkita “qiz” molekula hosil boʻladi va har bir yangi hosil boʻlgan qoʻsh spiral bitta yangi va bitta eski ipdan iborat boʻladi.

DNK polimeraza

• DNK polimeraza
• DNK replikatsiyasidagi eng asosiy molekulalardan biri DNK polimeraza fermenti hisoblanadi. DNK polimeraza DNK sinteziga javobgar: u andoza zanjirdagi ketma-ketlikka asosan yangi hosil boʻlayotgan DNK zanjiriga nukleotidlarni bittadan biriktiradi.

DNK polimerazaning asosiy xususiyatlari:

• DNK polimerazaning asosiy xususiyatlari:
• Doim andozadan foydalanadi
• Yangi zanjirga nukleotidlarni faqatgina 3ʼ oxiri tomondan biriktiradi
• DNK zanjirini noldan boshlab sintezlay olmaydi, ammo oldindan mavjud boʻlgan zanjir yoki praymer deb nomlanuvchi qisqa nukleotid fragmentlaridan foydalanadi.
• Ular tahrir qiladi yoki oʻz ishlarini qayta tekshirib, zanjirga tasodifan qoʻshilgan “notoʻgʻri” nukleotidlarning katta qismini olib tashlaydi