Yevropada O’rta asrlarda kolleksiya yig’ish

Myunskamera – tanga va medallar saqlovchi saqlovchi kabinet.
Shatskamera – qimmatbaho toshlar va metalldan tayyorlangan buyumlar xazinasi.
Vunderkamera – tabiatda uchraydigan noyob narsalar saqlanadigan kabinet.
Kunstkamera – inson qo’li bilan tayyorlangan yoki tabiat durdonalaridan tayyorlangan san’at namunalari saqlanadigan kabinet.
Bu xonalar orasidagi farq shartli bo’lib, masalan: badiiy ishlangan nautilus chig’anog’ini vunderkamerada ham kunstkamerada ham uchratish mumkin bo’lgan. huddi shuni qimmatbaho toshlar bilan bezatilganini ba’zilar kunstkamerada saqlasa, ba’zilar esa shatskamerada saqlagan. shuningdek, kabinet va galereya tushunchalari avvalo arxitektura qurilishining tipini ko’rsatib berib, kolleksiya namunalari saqlanishini birinchi navbatda ularning tarkibi va yo’nalishini ko’rsatib bergan.
Masalan: “Antikvariy so’zi orqali antik davr haykaltaroshlik namunalarini va uning ko’rgazma qilinayotgan joyi tushunilgan. “studiola” deb kolleksiyalar tushunilgan.
Qadimgi grek va rimliklarning renessans madaniyatini ko’rsatuvchi buyuk yaratmalarga antik ideallarning “Ilmiy oromiga qaytishi”, rimliklarning villalardagi hayot tarziga taqlid qilishgan. Italiyan aristokratlarining saroylarida, mashhur shaharliklarning uylarida gumanitar mashg’ulotlar uchun alohida xonalar paydo bo’lib, ular bu yerda o’zining bo’sh vaqtlarini qadimgi yozuvchilarning asarlarini o’qish hamda falsafiy mavzularda bahslar olib borish bilan shug’ullanganlar. Boshlang’ich vaqtlarda studiola nomi bilan atalgan kabinetlar o’z ichiga kutubxonalarni olib, estetik tartibliligi bilan farq-langan. Ammo XV asr davomida kolleksionerlikning rivojlanishi bu atamalarning g’oyasiga va yo’nalishiga o’zgartirishlar kiritdi. Ular ichiga badiiy xarakterga ega bo’lgan kolleksiya:

1. 
   gemmlar;
   
2. 
   medallar;
   
3. 
   qo’lyozmalar;
   
4. 
   rassomchilik va haykaltaroshlik namunalari kiritilgan.
   

kabinetlarda bo’sh vaqtlarda, dam olish paytida qadimgi yozuv-
chilarning o’qish bilan birga, endi san’at namunalarini tahlil qilish ham udumga kira boshladi. XVII asr oxiridan boshlab kabinetlar Italiyadan so’ng yevropada urfga kirgan. Galereya va kabinetlar avval shaxsiy maqsadda, keyinchalik jamoatchilik xarakteriga ega bo’la boshladi.