Yosh fiziologiyasi fani

Davlatimizning yosh avlodni tarbiyalash va sog’ligini himoya qilish yo’lida olib borayotgan ishlari. Yoshlik davrlarining morfologik va fiziologik xususiyatlari. Organizmni chiniqtirish va chiniqtirish usullari.

Yosh fiziologiyasi fani - turli yoshdagi bolalar va o`smirlarning organizmlarida kechadigan o`sish va rivojlanish jarayonlarini, organlari, to`qimalari va tizimlarining o`ziga xos yosh xususiyatlarini o`rganadi.

Yosh fiziologiyasi o`rganadigan asosiy ob'ekt bolalardir.

Yosh fiziologiyasi biologiya fanlari qatoriga kiradi, biologik fanlarga asosan sitologiya, gistologiya, odam anatomiyasi, odam fiziologiyasi, gigiyena, sanitariya, iqlimshunoslik kabi fanlar bilan aloqada.

Maqsadi-yosh avlodning jismoniy va aqliy jihatdan uyg`un rivojlanishi, sog`lom hayot kechirish asoslarini aniqlashdan iborat.

Gigiyena grekcha “gigiyenos” so`zidan olingan bo`lib, “sog`lom” ma'nosini bildiradi. Gigiyena tashqi muhit omillarining odam salomatligiga ta'sirini o`rganadi. Gigiyena fani maktab gigiyenasi, mehnat gigiyenasi, ovqatlanish gigiyenasi, epidemologiya hamda gigiyenaga oid boshqa fanlarni o`z ichiga oladi.

Yosh fiziologiyasi va gigiyena fani bolalar va o`smirlarni tashqi muhit sharoitida o`rganadi, bunga esa morfologik va fiziologik usullarni qo`llash orqali erishiladi.

Gigiyenada tabiiy eksperiment usuli asosiy usul bo'lib, u organizmga tashqi muhitning har tomonlama ta'sirini o'rganadi.

Fiziologik, gigiyenik tadqiqotlardan olingan ma'lumotlar matematik usulda qayta ishlanib, dalillar yanada takomillashtiriladi. Tabiiy gigiyenik eksperiment usulida bola uchun tabiiy yashash sharoitida (dars soatlari, jismoniy mashqlar, sport va oddiy o'yinlar va hakozo) organizm va tashqi muhit o'rtasidagi o'zaro bog'liqlik, tabiiy omillarning bola organizmiga ta'sirini kuzatib, shu yoshdagi bolalarga anatomo-fiziologik imkoniyatlariga qarab tegishli normalar belgilanadi.

Gigiyenaning asosiy vazifasi-bolaning har tomonlama barkamol bo'lib o'sishi va rivojlanishi, jismonan va ruhan yetuk bo'lishi, farovon hayot kechirishi uchun qulay sharoit yaratib berishdan iborat.

Irsiyat va irsiy kasalliklari. Nerv tizimining ahamiyati va gigiyenasi. Bolalarda nevroz kasalliklari va ularni oldini olish.

Zamonaviy biologiyaning asosiy muammolaridan biri organizmning rivojlanishini boshqarish yo`llarini bilib olishdir. Irsiyat organizmlarning o`z belgi va xususiyatlarini nasldan-naslga o`tkazish xossasidir. Irsiyat tufayli organizmning belgi — hususiyatlari nasldan-naslga o`zgarmagan holda o`tadi. Organizm belgi — hususiyatlarining bir qancha avlodda turg`un saqlanib kelishi irsiyatning bir tomoni bo`lib, ikkinchi tomoni organizmlarning ontogenezida ma'lum moddalar almashinuvini harakterini va rivojlanish tipini ta'minlashdir. Bularning hammasi irsiyat tufayli aniqlanadi. Har bir organizmning aniq rivojlanish tartibi uning irsiyati bilan aniqlanadi. Aks holda organizmlar avlodida o`zgarish vujudga kelgan bo`lur edi. (M-n bug`doydan arpa, tovuqdan o`rdak). Organizmning ikki hususiyati-irsiyat va o`zgaruvchanlikni o`rganadigan fanga genetika fani deyiladi. Zamonaviy genetikaning vujudga kelgan vaqti 1865 yil hisoblanadi, shu yili chex olimi Gregor Mendel o’simliklar ustida turli tajribalar o’tkazib, irsiyat va o’zgaruvchanlikni o’rgandi. Afsuski Mendelning bu buyuk ishlariga zamondoshlari munosib baxo bera olmadi. O`z tajribalarida xuddi shunday natijalarni olgan golland olimi De Friz unitib yuborilgan Mendel tajribalarini qayta tahlil qilib, uning tadqiqotlarini to`la to`kis tasdiqladi. Shunday qilib, Mendel' qonunlari tan olindi va genetika faniga asos solindi.

Irsiyat nasldan-naslga qay tarzda o`tishini bilish uchun hujayra haqida ma'lumotga ega bo`lish kerak. Barcha tirik organizm hujayralardan tashkil topgan. 1665 yilda R. Guk tomonidan sodda mikroskop ixtiro qilinishi hujayra ta'limotining tug`ilishiga olib keldi.

Tibbiyotda 1500 dan ortiq irsiy kasallik turlari mavjud. Nasl kasalliklari xromosomalarning anomal yig`indisi, jinsiy hujayralarning o`zgarishi yoki mutatsiya ta'sirida paydo bo`ladi. Nasl kasalliklariga - xromosoma kasalliklari, modda almashinuvi va immunitetning o`zgarishiga aloqador, endokrin faoliyatiga doir, nerv sistemasi va qonga aloqador kasalliklar kiradi. Masalan xromosoma kasalliklari jinsiy xromos va autosomalarda ro`y bergan o`zgarishlardan paydo bo`ladi. Autosomalar sonning o’zgarishi natijasida sodir bo’luvchi irsiy kasalliklar jinsga bog’liq bo’lmagan holda irsiylanadi.Bunga misol tariqasida odamda uchraydigan “Daun sindromi” irsiy kasalligini olish mumkin.Bu kasallikning paydo bo’lish sababi hujayra bo’linayotgan paytda 21- juft – gomologik xromosomaning bittaga oshib ketishi, ya’ni trisomik bo’lishidadir.Buning oqibatida etob kishining diploid holatidagi (2n) xromosomalar soni odatdagidek 46 ta emas,balki 47 ta bo’ladi.

“Daun sindromi” kasalli ayollarda ham erkaklarda ham uchraydi.Bu kasalliklarga uchragan bemorning boshi nisbatan kichik, yuzi keng, ko’zlari kichik va bir – biriga yaqin joylashgan bo’ladi.Og’iz yarim ochiq, aqli sezilarli darajada kam rivojlangan bo’ladi. Ular odatda jinsiy zaif, bepusht bo’ladi.Bu betoblikka ega farzandlarning tug’ilishiga sabab, tashqi muhit omillarining salbiy ta’siri hamda ona organizmining yoshi hisoblanadi.Onaning farzand ko’rgan vaqtidagi yoshi 35-40 dan oshgan bo’lsa, bunday kasalga chalingan farzandlar tug’lish ehtimili 18-25 yoshdagi onalarga nisbatan 10 hissa ko’payadi.

Odamlarda jinsiy xromasomalar soni o’zgarishi tufayli paydo bo’ladigan kasalliklar ham aniqlangan. Bular jumlasiga “Klaynfelter sindromi” va “Shershevskiy-Terner sindromi” kasallilarini kiritiish mumkin. Klaynfelter sindromi kasallligi faqat erkaklarda uchraydi. Sitogenetik tahlil qilish natijasida ularda jinsiy “X” xromasomalar soni normaga nisbatan bittaga ko’payganligi aniqlangan. Oqibatda Klaynfelter sindromi kasalligiga duchor bo’lgan shaxslar jinsiy xromasomalar bo’yicha “XXY” gennotipga ega bo’ladilar. Shuning hisobiga ulardagi diploid xromasomalar soni odatdagicha 46 ta emas , ballki 47 ta bo’ladi.

Klaynfelter sindromi kasaliga duchor bo’lgan shaxslarda jismoniy, aqliy va jinsiy jihatdan g’ayri-tabiiy o’zgarishlar paaydo bo’ladi. Ularda qo’l va oyoqlar g’ayri tabiiy uzun bo’ladi. Yelka chanoqqa nisfatat tor bo’lib, badanda ayollarnikiga o’xshash yog’ to’planadi. Jinsiy bezlarining rivojlanishi buziladi. Balog’atga yetish davridan boshlab, bir qator aqliy qoloqlik yuzaga keladi. Bu kasallik o’rta hisobda yangi tug’ilgan 500 ta o’gil boladan bittasida uchraydi.

Ayollarda jinsiy xromasomalar mutatsiyasi bilan bog’liq bo’lgan, “Shershevskiy-Terner sindromi” kasalligi uchraydi. Bu kasallikka duchor bo’lgan ayollarda juft gomologik jinsiy xromasomalar soni bittaga kamayadi. Natijada, normadagi “XX” xromasoma o’rniga “X” xromasoma bo’ladi. Ularda diploid xromasomalar soni odatdagicha 46 ta emas, balki 45 ta bo’lib qoladi. Bunday ayollarning bo’yijuda past, bo’yni juda qisqa bo’ladi. Ularda jinsiy organ (tuxumdon) rivojlanmagan, ikkilamchi jinsiy belgilar ham juda sust namoyon bo’ladi. “Shershevskiy-Terner sindromi” kasalligi o’rta hisobda yangi tug’ilgan 5 000 qizdan bittasida uchraydi.

Asab tizimi organizmni atrof-muhit bilan bog'laydi (somatik asab tizimi) va uning ichki organlari (vegetativ yoki vegetativ asab tizimi). Somatik asab tizimining xususiyatlari - ongli his qilish, ixtiyoriy harakat va ma'lumotni tezkor qayta ishlash. Vegetativ asab tizimi esa doimiy ichki muhitni (gomeostaz) saqlab turish va atrof-muhit talablariga javoban organlar faoliyatini avtonom boshqarish uchun javobgardir.²

Nerv tizimi yordamida atrof-muhitdan turli signallar qabul qilinadi, ular analiz-sintez qilinib, turli reaksiyalar bilan javob qaytariladi. Nerv sistemasi ichki sekresiya bezlarida ishlab chiqariladigan gormonlarning qon orqali organizmga ko'rsatadigan ta'sirini, moddalar almashinuvini boshqarib turadi, o'sish, rivojlanishga ta'sir ko'rsatadi.

Tadqiqiotlar shuni ko’rsatadiki, qulay sharoitdao’sgan bolalar, quyiijtimoiy iqtisodiy sharoitlarda o’sgan bolalarga nisbatan muammoli bo’libmaktab davridagina aqliy va ijtimoiy taraqqiyot darajasi bo’yicharivojlanib borganlar. Masalan 3 yoshli bola iqtisodiy tomondan og’irsharoitda ota-onasining ish haqqi kam va ilmiy jihatdan bilimlari kamlekin bu bola maktab yoshidagi bolalarga hos xusuiyatga ega. Bu holat o’sibbormoqda kambag’al oilalarning bolalari 7 yoshdaham maktabga boraolmayaptilar. Ular sharoitlari tufayli ancha orqadalar. Boy oilalar farzandlari esa ota-onalar bilan munosabati etiborning kamligi tufayli ularning aqliyrivojlanishiga ta’siri kuzatiladi. 120 oylik tekshiruvlar ashuni ko’rsatdikiboy oilalar farzandlariga qaraganda kambag’al oilalar farzandlari kuchli hissiy natija ko’rsatdilar. O’quvchi organizmining funksional faoliyati buzilishiga yo’l qo’ymaslik uchuno’qituvchilar bilan shifokorlar birgalikda ish kuni, haftasi vf o’quv yili choraklarida aqliy va jismoniy faoliyatning almashinif turishini to’g’ri yo’lga qo’yishlari kerak. Bir turli faoliyat boshqa turli faoliyat bilan almashtirilib turilganda, ishlayotgan hujayralar dam oladi. Aqliy mehnat qilganda bo’yin va gavda muskullari,, xat yozganda esa yuqorigi kamar va qo’l muskullari taranglashadi.

Oqituvchining o’quvchiga beradigan zo’riqish normasi uning yoshiga, sog’lig’i holatiga, idrok qillish qobiliyatiga, nerv tipiga va o’qitish sharoitiga qarab aniqlanadi. Zo’riqish normasini asta-sekin oshira borish va o’quvchilarni aktiv oliy mehnatga jalfb qilish kerak. O’quvchiga ortiqcha zo’riqish berilsa, uning miyasi charchab qoladi, tez yoki sekin charchash bolanning yoshiga, aqliy mehnat turiga va qiziqishiga bog’liq. Bola qancha yosh bo’lsa, shuncha tez charchaydi.

Dars vaqtida muskul harakatlarining uzoq to’xtalib turishi bolaning aqliy mehnat qobiliyatini susaytiradi. Binobarin, bolaning diqqati chalg’iydi, muskullari bo’shasha boshlaydi. Bog’cha yoshidagi bolalar charchagannda mudroq bosadi . Hadeb bir xil turdagi aqliy faoliyat bilan shug’ullanganda bolaning qiziqishi kamayadi va uxlab qoladi.

Kichik maktab yoshidagi bolalarni o’qitiishda dars o’rtasida ularni jismoniy tarbiya bilan shug’ullantirish aqliy qobiliyatning oshishiga yordam beradi. Toliqib qolishning oldini olishda turlli xildagi mehnat bilan shug’ullanib turish, aktiv va passiv dam olish muhim ahamiyatga ega. Bola zerikarli ish bilan shug’ullanishdan, biir yerda qimirlamay uzoq o’tirishdan charchaydi.

Bunday vaqtda u yetarli dam olmasa, oorganizmi juda charchab qoladi, boshqacha aytganda, toliqadi.

Haddan ortiq charchash yoki toliqish ishtahaning pasayishiga, bosh og’rig’iga, loqaydlikka, xotira va diqqatning susayishiga olib keladi. Odam qattiq charchaganida nerv sistemasining funksional hollati o’zgaradi va tormozlanish vujudga keladi. Aktiv dam olishda toliqqan nerv hujayralarining qobiliyati tezda asli holatiga kelib qoladi.

Aqliy mehnat gigiyenasida kun tartibini to’g’ri tashkil etish alohida ahamiyatga ega. Kun tartibi to’gri tuzilmaganda o’quvchi asabiga ortiqcha zo’r keladi, ho nevroz paydo bo’lishi mumkin. Shuning uchun ham aqliy mehnatdan so’ng jismoniy, mashqlar bilan shug’ullanishkkerak. Afsuski,, hozirgi kunda o’smirlar aktiv dam olish o’rniga passiv dam oladigan, ya’ni ko’p dars tayyorlaydigan, teleko’rsatuvlarni ko’p ko’radigan, bir yerda harakatsiz o’tiradigan yoki yotib dam oladigan bolib qolgan. O’quvchilar aqliy jihatdan toliqib qolmasligi uchun aqliy va jismoniy mexnat bilan me’yorida shug’ullanishi, oilada, maktabda siqilmasligi, to’gri ovqatlanishi shart, bundan tashqari, kun tartibiga rioya qilishi, qiziqib ishlashi, aktiv dam olishi, ko’proq sof havoda bo’lishi muhimdir.

^{Oliy nerv faoliyatining tiplari. Uyqu, tush korish va gipnoz, uyqu gigiyenasi.}