Yoshlar psixologiyasi

Qutqaruvchi
Qutqaruvchi rolini o’ynaydigan odam yordam berish niyatida boshqalarning ishlariga aralashadi. Shu bilan birga qanday yordam berishni o’zi ham bilmaydi va hech kim undan yordam ham so’ramagan bo’ladi.
Qutqaruvchi qutqarish bilan real yordamni chalkashtiradi. Qutqaruvchi xulq-atvorining asosiy belgilaridan biri – bajaradigan ishlarining yarmidan ko’pini boshqalarning o’rniga qiladigan ishlar tashkil qiladi, garchi hech kim undan so’ramagan bo’lsa-da.

Buning to’lovi esa odamlarning egoist va noshukr ekanligi haqidagi ishonchdir.

Qutqaruvchi bo’lib o’ynash qiyin vaziyatdagi haqiqiy qutqaruvchilik, masalan, yonayotgan binodagi jabrdiydani qutqaradigan o’t o’chiruvchi yoki cho’kayotgan odamni qutqarishdan farq qiladi. Dramatik holda qutqaruvchining xatti-harakatlarida qandaydir haqiqiy bo’lmagan yoki aytilmagan, eng yaxshisi esa qutqaruvchi bo’lish va yordam berish mumkin bo’lgan jabrdiydaga ega bo’lish uchun chalkash motiv yoki intilish bor. Aslini olganda, Karpman Uchburchagini o’ynash muammoning real yechimini tormozlaydi, yechim emas, chalkashlik va azoblar olib keladi.

Dramatik qutqaruvchi o’zining xavotir va yashirin hislariga nazar solishdan qochish uchun kimnidir qutqarishga majbur, jabrdiydaga esa

bu kerak. Qutqaruvchi o’ziga nisbatan juda past bahoga ega bo’lgani uchun ham ushbu rolni o’ynashi mumkin. Bu holatda uning xatti-harakatlaridagi yashirin motiv ayon: u o’z ko’z o’ngida o’ziga nisbatan bahosini oshirmoqchi. Bundan tashqari qutqaruvchilar qaramga qaramlik

munosabatlariga tushib qolishi mumkin, bunda o’zlarining qutqaruvchi ekanligidan azoblanishadi va yordamga muhtoj bo’lmagan odamni ham qutqarishni o’zining qarzi deb biladi. Qutqaruvchilar uchun doimiy aybdorlik hissi, o’zini tanqid qilish, o’z zarariga bo’lsa ham boshqalarning muammosiga yo’nalganlik xos.Shuni qayd etish lozimki, odatda Qutqaruvchidan hech kim yordam berishini so’ramaydi. Uning yordami aslida hech kimga kerak emas, u tahminiy baxtsiz jabrdiydadan yordam kerakmi-yo’qmi so’ramaydi. Bunday qutqaruvchilik ko’pincha qutqarilayotgan odamning shaxsiy chegaralari buzilganligidan dalolat beradi. Bundan tashqari, qutqaruvchilik qutqaruvchining juda katta quvvat va resurslarini tortib oladi, natijada u o’z hayotini yashay olmay qoladi. Bu rol uchta roldan eng xavflisi bo’lib, undan bo’shatish qiyin, chunki bunday odam bir qarashda oqko’ngil va empatik bo’lib ko’rinadi.
Bunday xulq-atvorning sabablari odatda kishining bolaligi, ota-onasi bilan munosabatlariga borib taqaladi. U “yaxshi qiz/yaxshi bola” bo’lish, real yoki ichki Ota-onasining maqullashiga erish, shuningdek o’zining bahosi hamda qadrini mustahkamlash uchun atrofdagi hammani qutqarishga intiladi. Ammo Qutqaruvchi kam resursli holatda bo’lgani uchun, o’ziga bo’lgan bahosi stabil bo’lishi mumkin emas.
Erik Bern aytganidek, “Birinchi guruh “Men sizga yordam berishga intilyapman” o’yinini o’ynasa, ikkinchi guruh rostdan ham kimgadir yordam beradi. Odam jabrdiyda rolida bo'lganida ko'pincha taqdirdan, odamlardan xafalik hissini tuyadi.
Qutqaruvchi rolida esa jahl hissini ko'p tuyadi.

Zolim ham jahl hissini tuyadi, ammo uning ildizi xafalik hissiga borib taqaladi.

Uchburchakdan qanday chiqib ketish mumkin? Ushbu savolga Stiven Karpman g’oyasi asosida javob berishga intilamiz.

Vaqti-vaqti bilan har bir inson o’yin ishtirokchisiga aylanishi yoki o’yin o’ynash taklifini qabul qilishi mumkin. Shunday ekan, psixolog mijozda ushbu holatlarga tushib qolmaslik ko’nikmalarini shakllantirishi lozim. Mijoz o’zida 5muhim qarorni qabul qilishi lozim.