и [Kumush]yonida ikkiyangasibilankelgan edi. Shu choqda
bizga Otabek kerak edi! Nega desangiz, и kelsin edi-da, sevganini
bir ко ‘rsin edi; hammom bilan u... faqat jongina so ‘raydir, majruh
ко ‘kslarga o'qqina otadir... Boshdagi oq shoyi ro'mol, ichdagi
oq shoyi ko'ylak, ustidagi oq kumish zarrin sirilgan po'stin,
baqbaqalarni о ‘rab о ‘pib turgan yoqa qunduzlarining kelishgani,
solinib tushgan qora jingalak sochlarning b o ‘yin tevaragiga
chirmashgani, nuqrayuzlarning bo ‘riqqani...
Oybek ijodida ham udumlar, urf - odat, etaografik ko‘rinishlar
tasviri uchraydi. Adib ulami ta’bir joiz bo‘lsa, erinmay bayon etadi.
Masalan, “Qutlug‘ qon” dagi Nuri tutgan joyidan kesadigan, qaysar
shaxs, u Gulnomi oradan ko‘tarish uchun Qo‘ng‘iroq folbinniki-
ga boradi, o‘z dardini unga tushuntiradi. Adib folbinning makonini
ikir-chikirigacha tasvirlaydi:
"...so ‘ngra и kampirga suqulib, folbin orqasidan uyga kirdi. Uy
zindon kabi qorong'i va sovuq. Uyda nima borligini g ‘ira-shira
ko'rish ham mumkin emas. Folbin uy ichida oqarib ko'ringan
chodir ichida yo ‘qoldi. Bir ozdan so ‘ng uyerdan uning xasta tovushi
chiqdi: “Eshikniyopinglar, makrlarimyorug'dan qo'rqadi... ”
Eshik yopilgach qorong ‘ulik dahshatli ravishda quyuqlashadi.
Nuri turtinib-surtinib chodir tomon borib о ‘tirishga tirishdi.
Q o ‘rquvdanmi, qorong‘ilikdanmi uning nafasi tiqildi ... nogoh
burchakdan qo ‘ng ‘iroqli chirmanda guldirab ketdi. Nuri bir
182
seskanib tushdi. Ко ‘zlariniyumdi. Chirmanda bo ‘g ‘iq gumburlaydi.
Qo'ng'iroqlar jarangidan vahima uchadi. G o ‘yo chirmandani
Do'stlaringiz bilan baham: |
