Mazkur parchada ijodkor paxta bozorini Mirzakarimboy tilidan
qaynab toshib turgan daryoga o‘xshatadi,
tashlash
so‘zi o‘rnida
ma’no ifodasi kuchli bo‘lgan
otmoq
so‘zidan
foydalanadi
(otmoq
so‘zi
tashlamoq
so‘zining sinonimi bo‘lib keladi),
boy nutqida
tayyor olinma - у
er tishlamoq
iborasi uchraydi.
“Dadangiz shu to ‘g ‘rida shunday bir mulohaza yuxgizdilar: о ‘z
qo'limizda о ‘sgan mo ‘min-ma’qul, sinashtaqiz sirimizga oshna ...
ammo, menimcha, ко ‘z oldilarida olovday yonib turgan chimyti
qiz bo ‘Isa kerak, ко ‘ngil и qizga andak moyildek ко ‘rinadi. Man
shunday sezdim. Chiroyli qiz ko'zning nuriga nur qo ‘shadi ...
Yormatning qizini dadangizga qo ‘shsak, naq uzukka qo ‘yilgan asl
toshday о ‘z joyiga tushadi ”.
Bu
parchadagi
“qo'lda o'smoq”, “sinashta ...”
kabi birikma,
so‘zdan iborat ibora qo‘llangan, shu bilan birga adibning
“olovday
yonib turmoq”
frazeologizmi,
“chiroyli qiz ko'zning nuriga nur
q o ‘shadi”
hikmatli iborasi ham mavjud.
Xalq iborasini ijodiy
o‘zgartirish -
“uzukka qo ‘yilgan asl toshday o ‘z joyiga tushmoq ”
(aslida
uzokka ko‘z q o ‘ygandek)
ham uchraydi.
Bular barchasi
personaj nutqining jozibadorligi hamda “xususiy”ligini ta'minlaydi.
Endi Yormatning nutqiga e’tibor beraylik:
“Xotin kishida tovuqcha aql bo'lmaydi, zarda qilmasdan iloji
Do'stlaringiz bilan baham: 
