1-mavzu. Psixologiya fanining tarixi, predmeti va yo`nalishlari

Dj.Uotson tafakkurning ichki nutq va noverbal tovushsiz imo-ishora, mimika, yelka qisishi, qosh suzish, kommunikasiya, muloqotni birga qo`shib, keng ma`noda tushunadi va uni uchta shaklga ajratib o`rganadi. Nutq shakllaridan biri nutq malakalarini sekin-asta avj oldirish deb ataladi. Bu she`rni yoki sitatani aniq esga tushirishda o`z ifodasini topadi. Tafakkurning ikkinchi shakli sub`ekt uchun yangi bo`lmagan topshiriqni so`z yordami bilan yechish, yarim-yortisi unutilgan she`rni eslashga harakat va nihoyat, yangi topshiriqni yaqqol ifodali harakat va so`z yordami bilan yechish Dj. Uotson uchun malaka u individual egallagan va o`rganilgan xatti-harakatdir. Ushbu nazariya nuqtai nazaridan qarasak, tafakkur malakaga yaqinlashtirilib qo`yiladi, chunki she`rni esga tushirish ham tafakkur deb talqin qilinadi.
Dj. Uotson tilni o`zlashtirishning ijtimoiy jihatlarini umuman hisobga olmagan, nutqning tuzilishi va rivojlanishiga sira e`tibor qilmagan. Nutq bilan tafakkur birligi to`g`risida tamoyilni anglab yetmagan, tafakkur va ongning xulq ko`rinishi sifatida olib qaralgan.
1. 6 Nerv tizimi va endokrin tizimining inson organizmi va xulq atvoridagi ahamiyati.
Hozirgi zamon fanida jadal rivojlanib, katta qiziqish uyg’ otayotgan va inson sir-sinoatlariga chuqurroq kirib borishga muvaffaq bo’lgan soha asab tizimini tadqiq etish hisoblanadi.
Organizmning yaxlit tuzilma sifatida faoliyat ko’rsatishini nerv hosilalarining to’plamlari ta’minlab beradi.
Asab tizimi markaziy, periferik va vegetativ bo’limlardan iborat. Markaziy asab tizimi (MAT) bosh va orqa miyani o’z ichiga oladi. Miya organizmda boshqaruvchi vazifasini o’taydi va psixomotor faoliyatni ta’minlab beradi. Bundan tashqari, miya fikrlarimizni mahorat bilan boshqarib, inson organizmining beshta asosiy tuyg’ ulari – ko’rish, eshitish, ta’m bilish, hid bilish va sezishni nazorat qiladi.[1]
Periferik asab tizimi – nervlar va nerv tugunlaridan iborat. Periferik nervlar majmuasi yurak, o’pka, ovqat hazm qilish tizimi va boshqa ichki organlar, tomirlar va to’qimalarni ta’minlaydi, bularning barchasi vegetativ asab tizimini tashkil etadi. Uning faoliyati inson iroda kuchiga bog’ liq bo’lmaydi. (3.1 rasm)



Asab tizimi organizmning ixtiyoriy va ixtiyorsiz bajariladigan vazifalarini boshqaradi. Ixtiyorsiz bajariladigan vazifalarga misol qilib ovqat hazm qilish vazifasini keltirishimiz mumkin. Asab tizimini tashkil etuvchi milliardlab asab hujayralari organizmning o’zidan, shuningdek, tashqi muhitdan axborot qabul qiladilar.
Bosh miya xaritasini tuzib, nervlar vazifalarini aniqlashga ilk marotaba Tomas Uillis (1621-1675) qo’l urgan edi. Nemis vrachi Frans Gall (1758-1828) miyaning frenologiya xaritasini yaratib, unda «ruh layoqatlari» deb nomlagan psixikaning xossalarini joylashtirdi.[2]

Bosh va orqa miya – ikki hayotiy muhim organlar – miya qutisi va umurtqa pog’ onasi suyaklari bilan o’ralgan va himoya qilinadi. Miyaning asosiy tarkibiy qismlari bo’lib katta miya (ikki yarim sharlar), miyacha, orqa miya hisoblanadi. Miya yarim sharlari – bu organning axborotni qabul qilib, tananing boshqa qismlariga o’tkazuvchi asosiy qismidir. Yarim sharlar nutq, tafakkur va xotiraga ma’suldirlar. Miyacha asosan tana harakatlarini muvofiqlashtirishga yordam beradi. Orqa miya yurak faoliyati, nafas olish va qon bosimi kabi vazifalarni boshqaradi.



Asab tizimi endokrin tizim bilan uzviy hamkorlikda inson barcha organlarining faoliyatini boshqaradi. Inson fikrlari, xotiralari, hissiyotlari yoki sezgilari, shuningdek, uning har bir anglangan harakati amalga oshirgan faoliyatining aksi bo’lib hisoblanadi. Bundan tashqari, asab tizimi, ichki, vegetativ, anglamaydigan vazifalar: tana harorati, yurak urishi va boshqa gomeostaz (muvozanat, doimiylik)ni tashkil etuvchilarni boshqaradi. [2]
Asab tizimi somatik va vegetativ bo’limlarga ajratiladi. Birinchisi, skelet mushaklari qisqarishi yordamida sezuvchanlik va harakat bilan ta’minlagan holda organizm bilan tashqi muhit o’rtasidagi aloqani amalga oshiradi. Ikkinchisi, moddalar almashinuvi, nafas olish, ajratishga o’z ta’sirini o’tkazadi.