3-Мавзу Таълим иқтисодиётида билимларни бошқариш тизими

Иқтисодий тушунча сифатида “инсон омили” инсоннинг барча хусусиятлари ва инсон фаолияти барча турларининг иқтисодий жиҳатини ўз ичига олади.

Иқтисодий тушунча сифатида “инсон омили” инсоннинг барча хусусиятлари ва инсон фаолияти барча турларининг иқтисодий жиҳатини ўз ичига олади.

• Ушбу жиҳат такрор ишлаб чиқариш фаолиятининг якуний самарадорлигини акс эттиради.
• Шундай экан, бундай ёндашувдан энг фойдали ҳамда кам меҳнат ва ресурслар сарфи билан эришиладиган мақсадлар танланади.
• Бу сифат жиҳатдан силжишлар, мақсадни белгилаш (эҳтиёжларни ҳисобга олиш ва устувор йўналишларни танлаш), иқтисодий механизм (унинг асосида «ишлаб чиқарувчи - истеъмолчи») ва б.

1. Инсон капиталининг моҳияти, аҳамияти ва ривожланиши
2. Инсон капиталига инсвестициялар ва инсон капиталини баҳолаш
3. Инсон капиталига эҳтиёж

Инглиз иқтисодчиси Ж.Трейсоннинг фикрича, «инсон капитали - энг қимматли ресурс, унинг аҳамияти табиий ресурслар ёки тўпланган бойликларданда баландроқдир деган.

• Инглиз иқтисодчиси Ж.Трейсоннинг фикрича, «инсон капитали - энг қимматли ресурс, унинг аҳамияти табиий ресурслар ёки тўпланган бойликларданда баландроқдир деган.
• Заводлар, қурилмалар ёки ишлаб чиқариш заҳиралари эмас, балки инсон капитали рақобатбардошлик, иқтисодий ўсиш ва самарадорликнинг асосий пойдевори ҳисобланади».

Ҳозирги замон иқтисодиётида фирма, хусусий ташкилотлар персоналининг малака даражаси ўсиши ва унинг ташкилий структурасини яхшилашга хизмат қиладиган инсон капиталига киритилган инвеститсиялар фирманинг барқарор фаолият юритишининг асосий шарти ва рақобатбардошлигининг стратегик омилига айланди.

• Ҳозирги замон иқтисодиётида фирма, хусусий ташкилотлар персоналининг малака даражаси ўсиши ва унинг ташкилий структурасини яхшилашга хизмат қиладиган инсон капиталига киритилган инвеститсиялар фирманинг барқарор фаолият юритишининг асосий шарти ва рақобатбардошлигининг стратегик омилига айланди.

Инсон капиталининг ҳозирги замон назарияси ХХ асрнинг 60-70 йилларида шакллана бошлади.

• Инсон капиталининг ҳозирги замон назарияси ХХ асрнинг 60-70 йилларида шакллана бошлади.
• Иқтисодий адабиётда инсон капитали деганда инсоннинг моддий ва номоддий неъматлар олиш учун ишлаб чиқаришда қўллаши мумкин бўлган куч-қуввати, билимлар, кўникмалар, тажриба заҳираси тушунилади.
• Манфаатлар келажакда юқори даромад олиш, яхшироқ ишга эга бўлиш, ижтимоий мавқени ошириш тарзида бўлиши мумкин.
• Йўқотишлар (харажатлар) эса қилинган ҳаражатларнинг пулдаги қиймати ва инвеститсияларнинг муқобил қиймати билан аниқланади.

Инсон капиталига инвеститсиялар киритиш
саломатликни сақлаш,
умумий ва махсус маъуломот олиш
иш қидириш
касбий тайёргарликдан ўтиш
нархлар ва иш ҳақи тўғрисида иқтисодий маълумотлар излаш
фарзанд кўриш ва тарбиялаш