5-mavzu: psixoanaliz ta’limoti va uning XX asrda rivojlanishi. Bixeviorizm ta’limoti reja


Download 174.17 Kb.
Pdf ko'rish
bet5/6
Sana04.02.2023
Hajmi174.17 Kb.
#1159856
1   2   3   4   5   6
Bog'liq
5-ma\'ruza

Bixeviorizm - psixologiyada dastavval AQSh da hayvonlarda o'tkazilgan 
kuzatishlarning natijasi sifatida paydo bo'lgan yo'nalishdir. Bixeviorizmning 
negizini psixologik tadqiqot predmeti sifatida psixikani va ongni inkor etish yotadi. 
Faqat xulq-atvorgina tadqiqot predmeti deb tan olinar, psixologiyaga esa xulq-


atvor va muhitning o'zaro nisbati qonuniyatlarini tadqiq etish tavsiya qilinar edi. 
Bixevioristlarning fikricha, psixologiyaning vazifasi hissiyot organlariga ta'sir 
qiladigan omil - stimul (S) ni, ya'ni qo'zg'atuvchi (gap qistirish, o'q otish, surat 
ko'rsatish va shu kabilar) ni bilgan holda unga javob, ta'sir - reaktsiya (R) qanday 
bo'lishini yoki ta'sirotni) bilgan holda uning qaysi bir omilga javob tariqasida yuz 
berganini oldindan aytib berishdan iborat edi. Klassik bixeviorizmning formulasi S 
R dir. Bixevioristik psixologiyaning mexanistikligi izchildir: odam - bu xuddi 
hayvonlar kabi, psixikaga egami, yo yo'qligidan qat'iy nazar, u qo'zg'atuvchilarga 
javob beradigan o'ziga xos bir mashinadir, deb uqtirishdi. 
Stimul bilan reaktsiya (S > R) o'rtasidagi, ya'ni miyaga "kirish" bilan 
"chiqish"da yuz beradigan narsalar o'rtasidagi nisbatan ro'kach qilib, bixeviorizm 
"kirish" bilan "chiqish" o'rtasida nima boru, nima yo'qligini bevosita kuzatish 
mumkin bo'lmaganligi sababli, ularni ilmiy tahlil qilib bo'lmaydigan ("qora quti") 
soha deb e'lon qilgan edi. Bixevioristlar o'z eksperimentlarini asosan hayvonlarda 
(hammadan ko'proq oq sichqonlarda) o'tkazib, so'ngra shu tariqa chiqarilgan 
xulosalarni odamga nisbatan joriy etishardi. Uning uchun ham kishi shaxsining 
faolligi amalda inobatga olinmasdi. Bixeviorizm o'rgatish jarayonini ham xuddi 
shu xilda mexanistik tarzda ta'riflagan edi. Bixevioristlar hayvonlarning xatti-
harakatini (masalan, eksperimentda labirintdan chiqish yo'lini izlashini) o'rganib, 
muammoning echimiga "sinash va adashish" yo'li bilan erishilishi haqidagi 
xulosaga (E. Torndayk va boshqalar) kelishadi. Bunday yo'l ko'pgina variantlar 
tanlab chiqilgandan keyin istalganiga erishilishini ta'minlaydigan bitta varianti 
qolmaguncha tusmollab qilingan harakatlarning "ko'r-ko'rona tanlanishi" deb talqin 
qilinardi. Bu xulosa odamning hayvondan sifatiy farqlarini inkor etish uchun inson 
haqidagi ta'limotning ta'rifiga ham joriy qilingan edi. 
Bixeviorizmning shiori xulq-atvor haqidagi tushuncha bo'lib, u 
organizmning ichki va tashqi stimullarga javob reaktsiyasidan iboratdir. Bu 
tushuncha rus ilm-fanida I.M.Sechenov, I.P.Pavlov va V.M.Bexterevlar ishlarida 
rivojlantirildi. Ular isbot qilishicha, psixik faoliyat sohasi faqatgina ichki kuzatuv 
orqali anglanadigan (introspektsiya) sub'ektdagi ong hodisalari bilangina 
chegaralanib qolmaydi, ya'ni bu holda organizm qalb (ong) va tana (moddiy 
tuzilma sifatidagi organizm)ga ajratib ko'rsatilishi zarur. 
Bixeviorizm amaliy psixologiyada xulq-atvor nuqtai nazaridan 
yondashuvning dastlabki manbai bo'lib, psixologning diqqat markazida "xulq-atvor 
nimadan iborat", "biz xulq-atvorda nimani o'zgartirishni xohlaymiz", "bu uchun 
nima qilish zarur" kabi savollarni qamrab oladigan inson xulq-atvori turadi. 
Vaqt o'tishi bilan bixevioral va xulq-atvor yo'nalishlarini bir-biridan farqlash 
fursati keldi. Amaliy psixologiyada bixevioral yo'nalish klassik bixeviorizm 
tamoyillarini tasarruf etadigan, ya'ni birinchi navbatda inson xulq-atvorini tashqi, 
kuzatish imkoni mavjud bo'lgan va insonni faqatgina ta'sir ob'ekti sifatida 
ko'radigan yondashuvga aylandi. 
Xulq-atvorga asoslangan yo'nalish ancha keng ma'noda qo'llaniladi. U o'zida 
nafaqat bixevioral, balki kognitiv-bixevioral, shuningdek shaxs xulq-atvori 
yondashuvlarini qamrab oladigan yo'nalish bo'lib, u orqali psixolog insonda tashqi 
hamda ichki xulq-atvor, hayotning u yoki bu pozisiyasini egallash bo'yicha fikr va 


emosiyalar hamda ushbu harakatlar muallifi sanalmish u uchun javobgar bo'lgan 
shaxsni ko'radi. Bu borada ko'pgina olimlar o'zlarining tadqiqot ishlarini amalga
Djon Uotson nazariyasi va uning ijtimoiy-psixologik talqini. Uning 
formulasiga ko'ra, psixologiyaning predmeti ong emas, balki xulq-atvordir. 
Binobarin, psixika va ong orasiga tenglik belgisi qo'yib tasavvur etilgan bo'lsada 
ongda zohir bo'lgan, ya'ni boshlangan va tugagan barcha jarayonlar psixik sanalar 
edi, bo‘linki bixeviorizm ongni inkor etib psixikadan voz kechgan edi. Ushbu 
yo'nalishning asoschisi amerikalik psixolog jon Uotson edi. 
Bixeviorizmning muhim mezonlaridan biri bu stimul bo'lib, u orqali tashqi 
tomondan organizmga ko'rsatilgan ta'sir, jumladan, reaktsiya va mustahkamlash 
vaziyati sifatida insonda tevarak-atrofdagi insonlarning so'zi yoki emosional 
reaktsiyasi maydonga chiqishi mumkin. 
20-asrning ikkinchi yarmida bixeviorizm kognitiv psixologiya bilan 
almashtirildi va u Amerika psixologiya fanida hozirgi kungacha mavjuddir. 
Bixeviorizmning ko'pgina qirralari va g'oyalaridan hozirgacha psixologiya va 
psixoterapiyaning ma'lum yo'nalishlarida foydalanilmoqda. 
Motivasiya omili yo inkor etildi yoki qo'rquv singari bir nechta primitiv 
affektlarga bog'landi. Bu orqali Uotson emosional xulq-atvorni boshqarishning 
shartli reflektorlik tabiatini tushuntirishga harakat qildi. Bixevioristik dasturga 
obraz, motiv va psixososial munosabatning kiritilishi uning yangi varianti – 
neobixeviorizmning paydo bo'lishiga olib keldi. Uotson bixevioristik harakatning 
yorqin namoyandasiga aylandi. Biroq, bir tadqiqotchi, u qanchalik harakat 
qilmasin ilmiy yo'nalish yaratishi mushkul. 
Xulq-atvorni boshqarish tamoyili Amerika psixologiyasida Uotson ishlaridan 
keyin ommalashib ketdi. Uotson kontsepsiyasini xuddi butun bixeviorizm singari 
"psixikasiz psixologiya" deb atashdi. Bu baho shu fikrga tayanar ediki, bo‘lin 
barcha psixik hodisalarga subektning o'zi haqidagi tasavvuri va bilimlari kiradi, u 
ongida kechayotgan barcha jarayonlarni "ichki kuzatish" orqali anglaydi. 
Biroq, psixika sohasi faqatgina anglanadiganlardan ko'ra ko'proq va 
kengroqdir. U o'zida shuningdek insonning hatti-harakatlarini, xulq - atvorini va 
amallarini ifodalaydi. Uotsonning xizmatlari shundan iboratki, u inson va 
hayvonlardagi gavda harakatlarini qo'shib psixik sohani yanada rivojlantirdi. 
Biroq, xulq-atvorning tashqi kuzatishga doir tomonlari borasidagi katta, boy ilmiy 
materialni inkor etishi unga ancha qimmatga tushdi. Bixeviorizmning 
kengaytirilgan dasturi jon Uotson tomonidan ishlab chiqildi. Bixeviorizm 
atamasining o'zi ham J.Uotsonga tegishlidir. 
Jon Bradus Uotson 1878 yil 9 yanvarda Amerikaning Janubiy Karolina 
shtatida dunyoga keldi. Dastlabki ma'lumotni u ruhoniy bo'lish maqsadida 1894 
yilda Grinvilldagi Furman baptistlar universitetida oldi. Ushbu ta'lim dargohini 
1890 yilda tugallab, magistr unvonini oldi. 
Biroq, onasining vafotidan keyin dastlabki orzularidan voz kechdi va 
Chikago universitetiga o'qishga kirdi. U universitetda J.Enjell va J.Dyuilardan 
chuqur ta'lim olib, ular ta'sirida psixologiyani o'rganishga kirishdi. 
Dj.Uotson 1903 yilda "Oliy nerv faoliyati rivojlanishi va oq kalamushlar 
hatti- harakatlarining murakkabligi orasidagi aloqalar" mavzusidagi doktorlik 


dissertasiyasini himoya qilib, Chikago universitetida ishda qoldi. Oq kalamushlarni 
tadqiq etib Uotson shunday xulosaga keldi, o'rtoqlari insonlar bilan tajribalar 
o'tkazib egallagan natijalarini u kalamushlardagi tajribalari orqali olishi mumkin. 
1903 yilda Uotson o'z shogirdiga uylanadi. 
1908 yildan 1920 yilgacha bo'lgan muddatda u J.Xopkins nomidagi 
universitetda psixologiya laboratoriyasida mudir vazifasida faoliyat ko'rsatadi. 
Ushbu ta'lim dargohida u qiyosiy va eksperimental psixologiya bo'yicha kurslarni 
o'qidi. Universitet ilmiy laboratoriyasida faoliyat ko'rsatib, u psixologiyada yangi, 
maqsadi xulq-atvorni o'rganish bo'lgan "bixeviorizm" yo'nalishini yaratish g'oyasi 
bilan chiqdi. 
Uotson fikricha, ong va insoniy his-tuyg'ulardan farqli o'laroq aynan xulq-
atvor hammasidan ko'ra ham kuzatish va o'rganish uchun qulay bo'lib hisoblanadi. 
Bu g'oyalar dastlab 1913 yilda nashr etilgan "psixologiya bixeviorist nigohida" 
nomli kitobda bayon etildi. 
Bu voqea atrofida aylangan mish-mishlar Uotsonning ilmiy karerasiga salbiy 
qildi. Natijada u universitetdagi ishini tashlab ketdi hamda keyinchalik boshqa 
tayinli ishga joylasha olmadi. U ilmiy faoliyatni tashlab tijorat bilan shug'ullana 
boshladi. 1920 yilda J.Tompsonning reklama agentligiga ishga o'tib xizmat 
pillapoyalaridan ancha dadil ko'tarilishga erishdi. 1920 yildan 1930 yilgacha 
bo'lgan muddatda Nyu- Yorkdagi ijtimoiy tadqiqotlar yangi maktabida bixeviorizm 
kurslarini olib bordi. 1930 yilda u "bixeviorizm" nomli kitobni nashr ettirdi. 
Nyu-Yorkdagi ijtimoiy tadqiqotlar yangi maktabida bixeviorizm kurslarini 
olib borganligi ushbu ilmiy asarning yaratilishiga asos bo'ldi. 1936 yilda Uotson 
ish joyini o'zgartirib, yangi joyda 1945 yilgacha faoliyat ko'rsatdi. Biroq, tijoriy 
faoliyatidagi egallangan karera uning o'z qarashlaridan voz kechishiga olib 
kelmadi, aksincha bixevioristik g'oyalar reklama singari faoliyatda ancha foydali 
bo'ldi va qo'l keldi. 
Uotson reklama ijodiyotining yangi tamoyillarini joriy etdi: u reklama 
xabarini adresatga etkazishning o'ziga xos usullarini qo'llashga harakat qildi. 
Uotson fikricha, zarur stimul orqali potentsial iste'molchida istalgan reaktsiyani 
paydo qilishi mumkin, asosiy muammo ushbu stimulni topa olishda. 
1945 yilda Rozaliya vafot etadi, bu holat olimning hayotiga sezilarli salbiy 
ta'sir ko'rsatadi. U odamlardan o'zini chetga olib alohida yashaydi va o'zini juda 
ham yopiq holda tutadi. O'rtoqlarining guvohlik berishicha, uni ko'rishga kelgan 
do'stlari bilan muloqot qilishdan bo'sh paytlarida yozgan va fan bilan 
shug'ullangan. Biroq, Uotson ushbu yozganlarini nashr ettirmagan va vafotidan sal 
oldinroq barchasini yoqib yuborgan.Djon Uotson 1958 yil 25 sentyabrda vafot 
etgan. 
Jumladan, Uotson "tafakkur - bu xulq-atvor, harakat faolligi bo'lib, xuddi 
tennis, golf o'yinlaridagi kabi muskullar bilan bajariladigan o'yinlardir, degan edi. 
Tafakkur xuddi so'zlashuvdagi kabi muskul harakatlarini talab etadi. 
Uotsonning eksperimental tadqiqotlari uni instinktlar nazariyasidan voz 
kechishga undadi, zero, ko'pgina murakkab reaktsiyalar shartlilik tabiatiga ega 
ekanligi ma'lum bo'ldi. U organizm va obektlar orasida tug'ma aloqalar mavjud 
emasligini aniqladi: shartlilik jarayonlari natijasida ko'pgina obektlar birta yagona 


reaktsiyaning stimullari bo'lishi mumkin. 
Uotson tomonidan shunday xulosaga kelindiki, barcha bolalarda deyarli bir 
xil darajaga ega, uncha ko'p bo'lmagan tug'ma reaktsiyalar mavjudligi orqali ham 
tashqi va ichki sharoitlarni o'rgangan holda har qanday bolani aniq belgilangan 
yo'nalishga undash mumkin. 
Menga bir qancha sog'lom bolalar va kattalarni bering, ularning talanti, 
iqtidori, an'analari va qobiliyatlari, shuningdek, qarindoshlarining kasb-kori va 
irqidan qat'iy nazar men ulardan vrach, tijoratchi, yurist, hatto daydi kambag'al 
yoki o'g'rini tayyorlashim mumkin, degan edi Uotson. 
O'z tajribalaridan Uotson shunday xulosaga keldiki, kattalardagi qo'rquv, 
jirkanish va boshqa salbiy emosiyalar aynan kichik yoshda shartli refleks aloqalari 
va bazal affektlar asosida paydo bo'ladi. Biroq, avvalo emosional xulq-atvorni 
boshqarish imkoniyati mavjudligini u alohida ta'kidladi. Uotson tajribalar orqali 
isbotlashicha, neytral stimulga nisbatan qo'rquv reaktsiyasini hosil qilish mumkin. 
Uning tajribalari davomida bolalarga quyonni ko'rsatishadi, bolalar quyonni 
qo'llariga olib uni silamoqchi bo'lishadi, shu lahzada elektr toki razryadini his 
etishadi va bolalar qo'rqib quyonni tashlashadi va yig'lay boshlashadi. Tajriba 
qaytariladi va uchinchi – to'rtinchi marta quyon bolalarga ko'rsatilganda, hatto u 
uzoqda bo'lsa ham qo'rquv alomatini paydo qiladi. Ushbu negativ reaktsiya 
mustahkamlangach, Uotson bolalarning quyonga nisbatan munosabatlarini 
o'zgartirishga harakat qiladi. Ya'ni, mazali ovqat eb turgan paytida bolalarga 
quyonni ko'rsatishadi. 
Shunday qilib, Uotson emosional xulq-atvorni boshqarish mumkinligini 
isbotladi. Bolalar bilan o'tkazilgan ushbu tajribalar natijasida qo'rquvni engishning 
samarali metodlarini yaratish zarurligi aniqlandi. Biroq, bu tajribalarning 
ishtirokchilari faqat bolalar ekanligi ilmiy psixologik jamoatchilikning ma'lum 
noroziligiga sabab bo'ldi. 
Uotson nazariyasiga ko'ra, shaxs nisbatan uzoq muddat davomida kuzatish 
mumkin bo'lgan odatlar qo'shilmasidan kelib chiqadigan harakatlar summasi, 
yig'indisidir. Shaxs muammosi – bu odatlar va xulq-atvor harakatlarining buzilishi 
bo'lib, ularni aynan shartlilik va shartsizlik orqali davolash zarur. 
Lekin tezda unga I.P.Pavlov va V.M.Bexterevning shartli sekretor va harakat 
reflekslari borasidagi tadqiqotlari ta'sir etdi. Uotson Bexterevning "ob'ektiv 
psixologiya" nomli kitobini nemis va frantsuz tillarida mutolaa qilib shunday 
xulosaga keldi: shartli refleks (Bexterev) xulq-atvorni tahlil qilishning asosiy 
bo'g'ini bo'lishi zarur. Itlarning bosh miyasi yarim sharlari faoliyatini o'rgangan 
I.P.Pavlov esa shartli reflekslarni ochdi va u keyinchalik mumtoz shartlilik 
(respondentlik) deb nomlandi. 
XX asrda AQShda bu psixologiya maktabi (yo'nalishi) keng tarqalishini 
amerikalik psixolog J.Uotsonning "psixologiya bixeviorist nigohida" nomli 
maqolasi nashr etilishi bilan bog'lashadi. Unda "yangi psixologiya"ning asosiy 
tamoyillari, uning ongni tadqiq etgan "eski" psixologiyadan farqli jihatlari tahlil 
etilgan. 
Uotson tarafdorlari sirasiga Uilyam Xanter (1886-1954) va Karl Spenser 
Leshlini (1890-1958) kiritish mumkin. Uilyam Xanter 1914 yilda reaktsiyani 


o'rganishga qaratilgan eksperimental chizmani yaratdi va uni "kechiktirilgan" deb 
atadi. 
Masalan, maymunga ikki yashikdan qaysi biriga banan joylashtirilganligini 
ko'rish imkoniyati beriladi. So'ngra maymun va yashik o'rtasiga parda tortib, bir 
necha sekunddan so'ng uni olishadi. Maymun bu vazifani muvaffaqiyat bilan 
bajaradi va stimulga qaratilgan reaktsiyani bevosita emas, balki kechiktirilgan 
holatda ham amalga oshirishi mumkinligini isbotlaydi. 
Karl Leshli Uotsonning shogirdi bo'lib, Chikago va Garvard universitetlarida 
faoliyat ko'rsatgan, so'ngra Yerks laboratoriyasida primatlarni o'rganish bo'yicha 
tadqiqotlar olib borgan. U xuddi boshqa bixevioristlar singari - ong organizmning 
gavda faoliyatiga tegishli, deb hisoblardi. 

Download 174.17 Kb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   2   3   4   5   6




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling