5-mavzu: psixoanaliz ta’limoti va uning XX asrda rivojlanishi. Bixeviorizm ta’limoti reja


Фрейд таълимотига кўра, шахс психологик ҳаётининг асоси


Download 174.17 Kb.
Pdf ko'rish
bet3/6
Sana04.02.2023
Hajmi174.17 Kb.
#1159856
1   2   3   4   5   6
Bog'liq
5-ma\'ruza

Фрейд таълимотига кўра, шахс психологик ҳаётининг асоси 
жинсий лаззат олишга Қараnb туғма онгсиз майл (инстинкт) дир. 
1885 yil Freydning taqdirida burilish yili bo’ldi. U Parijga borish va o’sha 
davrning eng mashhur nevrologlaridan bo’lgan Jan Sharkoning qo’lida to’rt oy 
shogird-tadqiqotchi bo’lib ishlashga imkon beradigan tadqiqotchilik stipendiyasini 
olishga muvaffaq bo’ldi. Freydning isteriya va boshqa psixik buzilishlar asosida 
seksuallilik bilan bog’liq muammolar yotishi haqidagi fikrlari 1896 yilda uning 
Vena tibbiyot jamiyati a‘zoligidan chiqarilishiga sabab bo’ldi. 
«Tushlarni ta‘birlash» (1900) asari nashr qilingandan keyingi besh yil ichida 
Freydning obro’si shunchalik ko’tarildiki, u dunyo tanigan vrachlar safidan o’rin 
oldi. 
1902 yilda «Psixologik chorshanbalar» jamiyati tashkil bo’lib, unga 
Freydning eng sodiq intellektual izdoshlari kirdi. 1908 yilda bu jamiyat Vena 
psixoanalitik jamiyati deb atala boshladi. Jamiyat a‘zolari bo’lgan Ernest Jons, 
SHandor Ferensi, Karl Gustav YUng, Al‘fred Adler, Gans Saks, Otto Rank kabi 
Freydning ko’plab safdoshlari keyinchalik har biri o’z yo’nalishida taniqli 
psixoanalitiklar bo’lib etishdilar. Birmuncha kechroq esa Adler, YUng va Ranklar 
Freyd izdoshlari safidan chiqishib, o’zaro raqobatdagi ilmiy maktablarga asos 
solishdi. Freyd 1939 yilning 23 sentyabrida Londonda vafot etdi. 
Freyd yaratgan ta‘limotning o’zagini tashkil qiluvchi psixoanaliz atamasi 
uch xil mazmunni anglatadi: 
1) 
shaxs va psixopatologiya nazariyasi; 
2) 
shaxs buzilishlari terapiyasi usuli, va; 
3) 
individumning anglanmagan fikrlari hamda hissiyotlarini 
o’rganish usuli. 
Nazariyaning terapiya va shaxs o’lchovi bilan bunday bog’lanishi Freydning 
inson xulqi haqidagi tasavvurlarining barcha qirralarini qamrab oladi. Lekin bu 
murakkabliklar ostida bir necha asosiy konsepsiya va tamoyillar borki, ular 
Freydning shaxsga psixoanalitik yondashuvining o’zagini tashkil qiladi. Ushbu 
qo’llanma ana shu asosiy tushuncha va tamoyillarnigina yoritishni o’z oldiga 
maqsad qilib qo’ygan. 
Freyd ta‘limotiga ko’ra, shaxs psixologik hayotining asosi jinsiy lazzat 


olishga qaratilgan, tug’ma ongsiz mayl (instinkt) dir. Lekin tarixan tarkib topgan 
odat, ahloqiy prinsiplar tufayli, ijtimoiy «senzura»ning mavjudligi tufayli bu mayl 
to’g’ridan-to’g’ri to’siladi. SHuning uchun ham ba‘zi kishilarda bu ongsiz tabiiy 
mayl bilan anglab turilgan vaziyat o’rtasida ichki ruhiy konflikt (to’qnashuv) 
paydo bo’ladi, bu to’qnashuvlar ba‘zan barqaror asab kasalligiga (nevrozga) olib 
keladi. 
Asrimiz boshlaridayoq Z.Freyd kishi shaxsi faolligi manbai va xarakterining 
o’zicha talqinini tavsiya qilgan edi. Uning ko’pchilik izdoshlari tomonidan 
ma‘qullangan nuqtai nazariga ko’ra, kishi unda hayvonot dunyosiga mansub 
ajdodlaridan meros qilib olgan instinktiv mayllar va, eng avvalo, jinsiy instinkt va 
o’zini himoya qilish instinkti mavjud bo’lganligi tufayli faol emish. Lekin 
jamiyatda instinktlar o’zini hayvonot olamida bo’lgani kabi namoyon qila olmaydi, 
negaki, jamiyat kishini ko’plab cheklashlar to’riga o’rab tashlaydi, uning 
instinktlari va mayllarini «senzura»ga ro’baro’ qiladi, bu esa kishini ularni 
cheklashga majbur etadi. Instinktiv mayllar shu 
tariqa shaxsning 
anglanilgan 
hayotidan sharmandali bo’lgan, man etilgan va obro’-
e‘tiborga putur etkazadigan hodisalar sifatida chiqarib tashlanadi va anglanilgan 
sohasiga aylanadi, «yashirin holatda yashay boshlaydi», lekin yo’qolib ketmaydi. 
Ular o’zining harakatlanuvchi kuchini, o’z faolligini saqlab qolgan holda 
anglanilganlik sohasidan sekin-asta kishilik madaniyatining turli shaql va inson 
faoliyati mahsuli tusiga kirib (kismlarga ajratgan holda) shaxsning xulq- atvorini 
yo’naltirishni davom ettiraveradi. Anglanilganlik sohasida instinktiv mayllar 
o’zining kelib chikishiga bog’liq holda turlicha «komplekslar»ga birlashadi, bu 
esa, Freydning va freydchilarning ta‘kidlashlaricha, shaxs faolligining haqiqiy 
sababi bo’lib hisoblanadi. Psixologiyaning vazifalaridan biriga muvofiq tarzda 
anglanilgan «komplekslar»ning aniqlanishi va ularning anglanishiga yordam 
berishi bo‘lib bu shaxsning ichki ziddiyatlari yuzaga chiqishi ehtimolini bartaraf 
etadi. Masalan, «edipcha kompleks»ni ana shunday qo’zg’atuvchi sabablar 
qatoriga kiritishar edi. 
Buning ma‘nosi shuki, har bir bolada hali yoshligidayoq bo‘lin qadimgi 
yunon dramaturgi Sofoklning «Shoh Edip» tragediyasining asosiy mazmunini 
tashkil etadigan mojaroni bolaning g’aflat ostida o’z onasi bilan jinsiy aloqa qilib 
qo’yishi va otasini o’ldirishini eslatuvchi fojiali vaziyat ro’y berarmish. Freydning 
ta‘kidlashicha, to’rt yashar o’g’il bolaning onasiga nisbatan shahvoniy xirs 
qo’yishi va otasining o’limini orzu qilishni («edipcha kompleks») boshqa bir kuch 
— yaqin kishisi bilan aloqada bo’lganligi uchun dahshatli jazoga tortilish havfi 
(«axtalanish kompleksi») bilan to’qnash keladi. 
Shaxsning bundan keyingi butun rivojlanishini freydchilar anglanilganlik 
sohasiga majburiy tarzda olib kirilgan turli xil komplekslar o’rtasidagi 
to’qnashuvlar sifatida talqin qiladilar. 
Freydning shaxs faolligi haqidagi konsepsiyasi (barcha xatolariga qaramay, 
uning yutug’i anglanilmaganlik va moyilliklar jabhasiga e‘tiborni jalb etganligida 
edi) ni hatto, bolaning shahvoniy istaklari va qo’rqinchlari haqida hech narsaga 
asoslanmagan xayoliy uydirmalarini bir chekkaga surib qo’ygan holda diqqat bilan 
qarab chiqilishi bu erda faollikning o’zi ham biologik tabiiy kuch deb 


tushunilayotganini payqab olish imkonini beradi. U hayvonlar instinktiga o’xshash, 
ya‘ni o’zining barcha o’lchovlariga, sublimatsiyalari (qismlarga ajratilishi) va unga 
qarama-qarshi qo’yilgan jamiyat bilan mojarolari bo’lgani holda o’sha hayvonlar 
istinkti singari anglanilmagan bo’ladi. Bunda jamiyatning vazifasi mayllarni 
cheklashdan va «senzura» ostiga olishdan iborat bo’lib qoladi. 
Shaxs va uning faolligini bunday tarzda talqin qilish shaxsning ijtimoiy 
mavjudot emas, balki biologik jonzot ekanligi haqidagi bahoni keltirib chiqaradi. 
Bunda inson va jamiyat bir-birlariga prinsipial jihatdan yotdir va ularning «uyg’un 
tarzda» munosabat o’rnatishlari faqat birini ikkinchisining kuchi bilan bostirilgan 
taqdirdagina, birining ikkinchisi ustidan abadiy zo’rligi bo’lgandagina, anglanilgan 
jabhaning isyon ko’tarishi, tajavuzga yuz tutishi va hokazolar doimiy xabar 
solayotgan taqdirdagina mumkin deb faraz qilinadi. 
Freydizm nuqtai nazaridan olganda, odam amalda ijtimoiy hodisa emas. 
Kishi xulq-atvori ikkita prinsipga: «huzur-halovat prinsipi» (bu o’rinda asosan 
jinsiy mayllarning aks etishi nazarda tutiladi) va «reallik prinsipi» (jamiyatning 
uyatli va ta‘qiqlangan narsa sifatida shahvoniy havasni bostirib turish zarurligi 
haqidagi talablaridan kelib chiqadigan) ga bo’ysundiriladi. «Huzur-halovat 
prinsipi» bilan «reallik prinsipi»ning to’qnashuvi natijasida anglanilmagan sohaga 
«qondirilmagan mayllar» ajralib chiqishi ro’y beradi va ular odamning xulq-
atvorini shu erdan idora qilib turadi. Bixevioristlarda bo’lgani kabi bu o’rinda ham 
ongning roli ozgina tan olinadi, ong esa har tomonlama obro’sizlantiriladi. 
Psixoanalitiklar anglanilmagan psixik qo’zg’atuvchilar bilan avval boshdanoq 
odamga dushman bo’lgan sotsial muhit o’rtasidagi doimiy qarama-qarshilik 
to’g’risidagi tasavvurlardan kelib chiqib, individ, bir tomondan, vijdon, nomus, 
qo’rquv va shu kabilar («ong senzurasi») shaqlida o’zi boshidan kechiradigan 
qatag’onlarni yaratuvchi muhitning talablari, ikkinchi tomondan esa hukmini 
o’tkazuvchi anglanilmagan mayllarning bir-birini sig’ishtirmasligi bilan bog’liq 
ichki konflikt holatiga muqarrar tushadi, deb da‘vo qilishgan edi. 
Kishi bunday vaziyatlar oqibatida vujudga kelgan tanglikdan shahvoniy 
g’ayratni sotsial jihatdan maqbul yo’lga burib yuboradigan himoya mexanizmlarini 
ishga solgan tarzda qutiladi. Katta yoshdagi odamning anglanilmagan holda 
yo’naltiruvchi xatti-harakati uning ilk bolalik davrida shaqllangan maqsad-
istagining qaramligida bo’ladi va amalda uning butun umri bo’yi sira 
o’zgarmasdan, faqat ongning «senzurasi» bilan murosa qilish zaruratidan 
niqoblanib qolib ketadi. 
Freyd psixologlarning e‘tiborini anglanilmaganlik va psixologik himoya 
muammolariga, katta yoshdagi kishining xulq-atvoriga, bolalikdagi voqealarning 
ta‘siriga va boshqalarga jalb qildi, lekin bu muammolarni tubdan noto’g’ri, shaxs 
psixologiyasini biologiyalashtirgan, shaxsni hatto noijtimoiy kuch deb ta‘riflangan 
holda anglanilmaganlikning ongdan ustunligi va kishi xulq-atvorining shahvoniy 
mayllarga bo’ysunishi to’g’risidagi tasavvurlardan kelib chiqib talqin etgan edi. 
Freyd o’zining psixologik nazariyasini odam haqidagi, jamiyat va madaniyat 
haqidagi umumiy ta‘limotga aylantirishi g’arb mamlakatlarida katta e‘tibor 
qozondi. 
Freyd ta‘limotini tan olmay turib zamonaviy shaxs nazariyalarini ob‘ektiv 


baholab bo’lmaydi. Uning u yoki bu (yoki hamma) g’oyalari tan olinishi yoki tan 
olinmasligidan qat‘i nazar, Freydning XX asr g’arb sivilizatsiyasiga ko’rsatgan 
chuqur va mustahkam ta‘sirini inkor etib bo’lmaydi. SHuni ta‘kidlash joizki, 
insoniyatning butun tarixi davomida kamdan-kam g’oyalar shunchalik keng va 
kuchli ta‘sir kuchiga ega bo’lgan. Uning inson tabiatiga o’ziga xos qarashlari o’sha 
davrda hukmron bo’lgan tasavvurlarga keskin zarba berdi: Freyd insonning 
qorong’i, yashirin, demak, anglab bo’lmas deb hisoblangan psixik hayoti 
qirralarini tushunishga erishishning qiyin, lekin jalb qiluvchi yo’lini taqlif qildi. 
Freydning shaxs faolligini butunligicha faqat shahvoniy xirsga bog’liq qilib 
qo’yishga intilishi yo’nalishda bo’lmagan psixologlarning ham ko’pchiligida 
e‘tiroz tug’dirdi. Bu hol klassik freydizmning va undan muayyan chekinishlarning 
birikuvidan iborat xususiyatga ega bo’lgan neofreydizm (A.Kardiner, E.Fromm, 
K.Xorni va boshqalar)ning kelib chiqish sabablaridan biri bo’lgan edi. Kishilik 
jamiyatida ko’pchilik kishilarning hayoti va taraqqiyoti jarayonida bu tabiiy ongsiz 
mayl energiyasi mehnat faoliyatiga aqliy va ijodiy faoliyatga qaratiladi va sarf 
etiladi. Hayotning yuksak sohasiga energiyaning shu tariqa ko’chirilishini 
sudlimatsiya deb ataladi. Freydning ayrim shogirdlari uning ta‘limotiga ba‘zi bir 
o’zgartirishlar kiritganlar. Masalan, Adolf Adler fikricha, seksual (jinsiy) mayl 
emas, psixik hayotning asosini, ustunlikka, hokimiyatga, boshqa kishilar ustidan 
hukmronlik qilishga bo’lgan tabiiy mayl tashkil qiladi. 
Neofreydchilar shaxsning faolligini tushunish borasida shahvoniy 
mayllarning ustunligi fikridan voz kechishadi va insonning biologik 
mavjudotligidan chetga chiqishadi. Shaxsning muhitga bog’liqligi birinchi o’ringa 
qo’yiladi. Bunda shaxs bo‘lin uni beixtiyor belgilaydigan ijtimoiy muhitning 
shunchaki oddiy tasviri sifatida namoyon bo’ladi. Muhit shaxsga o’zining eng 
muhim xususiyatlari aksini singdiradi. Ular ana shu shaxs faolligining 
ko’rinishlariga aylanadi. Masalan, qanday bo’lmasin mehr qo’yishlariga va 
ma‘qullashlariga muvaffaq bo’lish uchun intilish, hokimiyatning, obro’-e‘tiborning 
va sohiblikning orqasidan quvish, obro’-e‘tiborli odamlar guruhining fikriga 
bo’ysunishga va qabul qilishga intilish, jamiyatdan o’zini olib qochish ana shunday 
ko’rinishlardir. Bu konsepsiyalarda ham shaxsning faolligi haqiqatga to’g’ri 
kelmaydigan fikrligicha qoladi. 
Bixeviorizm maktabi haqida tushuncha. Bixeviorizm (ing . behaviour xulq) 
— 19-asrning oxiri — 20-asrdagi amerika psixologiyasining yetakchi oqimlaridan 
biri. B. taʼlimoti asosida odam va hayvon xulqida tashqi muhitdan boʻladigan 
taʼsir, qoʻzgʻatuvchi (stimul)ga javoban yuzaga keladigan xattiharakat va unga 
taalluqli nutqiy va hissiy javoblarning majmui yotadi. Bixeviorizm introspektiv 
psixologiya inqirozi sharoitida va hayvonlar psixikasini eksperimental tadqiq qilish 
taʼsiri ostida yuzaga kelgan. Chunki bunday tadqiqotlarda inson psixikasini 
oʻrganishda yetakchi boʻlgan oʻz-oʻzini kuzatish metodidan foydalanib boʻlmagan, 
shuninguchun hay
vonlarga nazorat qilib turiladigan turkum taʼsirlar koʻrsatish va 
bu taʼsirlarga hayvonlar tomonidan beriladigan (berilayotgan) javob reaksiyalarini 
qayd etib borishga asoslangan tajriba metodikasi ishlab chiqilgan. Soʻng bu 
metodika odam psixologiyasini h
am oʻrganishga koʻchirilgan. 
Pozitivizm falsafasi tamoyillari Bixeviorizmning umummetodologik asosi 


boʻlib xizmat qilgan. Bu tamoyilga koʻra, fan, bevosita kuzatib boʻlmaydigan 
ongni emas, balki faqat bevosita kuzatsa boʻladigan narsalarnigina qayd etishi 
lozim. bixeviorizmnuqtai nazaridan xulq "stimul—reaksiya" (S—R) aloqalarining 
majmui sifatida talqin qilingan (tushunilgan). bixeviorizmning ilk gʻoyalari E. 
Torndayk (1874— 
1949) asarlarida oʻz aksini topgan. Bixeviorizm dasturi va shu 
atamaning oʻzi birinchi bor J. B. Uotson tomonidan taqlif etilgan (1913). 
Bixeviorizm ilmiy asoslarining shaqllanishiga V. M. Bexterev va I. P. 
Pavlovlarning ishlari katta taʼsir koʻrsatgan. 
Bixeviorizm taʼlimotiga koʻra, odamda, u tugʻilgan vaqtda nisbatan oz (kam) 
sonli xu
lqning tugʻma tizimlari (nafas olish, yutish va shahri k.) mavjud boʻladi va 
keyinchalik shular ustiga ancha murakkabroq xulq jarayonlari qoʻshilib boradi. 
Muvaffaqiyatli reaksiyalar mustahkamlanib boradi va keyinchalik ham "effekt 
qonuni"ning qayta tiklan
ishi anʼanasiga ega boʻladi. Reaksiyalarning 
mustahkamlanib borishi "mashklar qonuniga" boʻysunadi, yaʼni bir xil stimullarga
javoban bir xil reaksiyalarning qaytaqayta takrorlanaverishi natijasida bu 
reaksiyalar oʻz-oʻzidan yuzaga chiqaveradigan boʻlib qoladi. 
Bixeviorizm 20-asrning 20- yillarida yuksak darajada rivojlandi. 
Bbixeviorizm atamasi va tadqiqot metodikalarining asosiy gʻoyalari antropologiya, 
sotsiologiya va ped.ga ham tatbiq etildi. Xulqni oʻrganish borasida bir-biri bilan 
bogʻliq bu fanlar Amerikada bixevioral fanlar deb ataladigan umumiy nom olgan. 
Hozir koʻp hollarda bixeviorizm gʻoyalari saqlanib qolgan, Ikkinchi jahon 
urushidan keyin bixeviorizmanʼanalari qator tadqiqotlar, shuningdek dasturli taʼlim 
(Skinner) deb nomlangan amerika konsepsiyalarida davom ettirilgan. 
Hozirgi zamon psixologiyasida bixeviorizm jiddiy tanqid ham qilinadi. 
Buning sababi bixeviorizmda ong, tafakkur, iroda va shahri k. asosiy tushunchalar 
psixologiyadan chetlashtiriladi, psixikaning ijtimoiylik tabiati inkor qilinadi va 
shularning oqibatida inson xulqi soddalashtirilib yuboriladi. 

Download 174.17 Kb.

Do'stlaringiz bilan baham:
1   2   3   4   5   6




Ma'lumotlar bazasi mualliflik huquqi bilan himoyalangan ©fayllar.org 2024
ma'muriyatiga murojaat qiling