va mahalliy hokimlaming kuchayishi natijasida
asta-sekin markaziy hukumat
nomigagina Bag'dodda bo'lib, uning o'lkalardagi noiblari deyarli mustaqil
davlatlar sifatida faoliyat ko‘rsata boshladilar. Bu esa madaniyat, ilm-fan
sohasiga katta ta’sir o ‘tkazdi.
Nomigagina xalifalikka qaram mamlakatlarda awal oddiy xalq orasida.
asta-sekin olimlar va davlat ayonlari va rahbarlari
orasida arab tili bilan
birgalikda fors va turkiy tillardan foydalanilishi natijasida arab tili din va
diniy bilimlar tiliga aylandi. She’riyat va tarixda
forsiy va turkiy tillar
m a’lum mavqega ega bo'lib, ularda ilmiy, badiiy va tarixiy asariar yaratildi,
davlat hujjatlari yuritila boshlandi. Bora-bora forsiy til davlat tili darajasiga
ko'tarilib, bu tilda juda katta hududda badiiy va tarixiy asariar yaratildi.
Masalan, Bayhaqiyning «Tarixi Mas’udiy*, Nizomiddin Shomiy va
Sharafuddin Ali Yazdiyning “Z afarnom a”
asarlari, Mirzo Ulug'bek
rahnamoligi va ishtirokida bitilgan “Tarixi ulusi arba’” (“To'rt ulus tarixi”),
Muhammad Mirxondning “ Ravzat us-safo” (“Jannat bog'i”), G'iyosiddin
Xondamiming “Xulosat ul-axbor” va “ Habib us-siar” , Mirzo Haydaming
“Tarixi Rashidiy” va boshqalar forsiy tilda bitildi.
Movarounnahrda forsiy
va turkiy tildan doimo yonma-yon foydalanilar edi.
Bizning tariximizga oid salmoqli tarixiy manbalar aw al arab tilida
y aratilgan b o 'lsa , ayniqsa davlat rah b arlari
yoki h o k im lar arab
bo'lganlarida, keyincha forsiy tilda bitildikim, bu til ilmiy doiralar, madrasa
va maktablarda umumiy taraqqiyot darajasini belgilovchi zarurat sifatida
o'rgatilar va XIX asr oxirigacha ziyoli oilalarda arab tili din va “Q uro’ni
karim ”
tili sifatida, she’riyat va boshqa sohalar uchun forsiy va turkiy
tillari istifoda etilar edi.
Do'stlaringiz bilan baham: