A. M. Karabayev Qurilishda metrologiya va standartlashtirish
Sinov natijalari bo’yicha konstruksiyalarning hisoblash
Download 5.01 Kb. Pdf ko'rish
|
Qurilishda metrologiya vaSTANDDARTLASHTIRISH Oquv qollANMA
|
5.2.3. Sinov natijalari bo’yicha konstruksiyalarning hisoblash
sxemalarini asoslash Foydalanishda davom etadigan konstruksiyalarning sinov natijalarini baholashda hisobiy qiymatdan kamroq kuch bilan o’tkazilgan sinov natijalariga asoslanadi. Shunga ko’ra, konstruksiyaning keyingi mustahkamligi va deformatsiyalanish holatiga hisoblash yo’li bilan baho beriladi. Shunday qilib, konstruksiyaning hisoblash modeli va usulini tajriba orqali oydinlashtirish tadqiqotlarning muhim bosqichlaridan sanaladi. Mazkur masala rekonstruksiya qilinadigan inshootlar uchun yanada dolzarb tus oladi. Sanoat binolarida texnologik jarayonning o’zgarishi ko’pincha yuk ko’taruvchi konstruksiyalarga qo’yiladigan muvaqqat yuklarni ortishi bilan bog’liq bo’ladi. Bunday holda rekonstruksiya loyihasining to’g’ri yechimi ko’proq yuk ko’taruvchi elementlarning haqiqiy mustahkamlik zahiralarini qanchalik aniq topilishiga bog’liq. Hisobga olinmagan bunday zahiralar hamisha mavjud bo’ladi, chunki loyiha amaliyotida shartli modellardan foydalaniladi. Hisoblash uslubiyatida yo’l qo’yiladigan soddalashtirishlar oxir oqibatda konstruksiyaning mustahkamlik zahirasining ortishiga olib keladi. Masalan, bir qavatli sanoat binosi ustunining tayanchi hisoblash sxemasida bikir deb qabul qilinadi, aslida tayanchda ma’lum deformatsiya sodir bo’lishi mumkin, bu esa tayanchdagi haqiqiy momentning hisobiy momentdan kichikroq bo’lishiga olib keladi. Shunday mulohazani ustunning yuqori uchi bilan rigelning tutashgan tuguni haqida ham aytish mumkin. Ushbu tugun ham hisoblash sxemasida bikir deb qabul qilinadi, aslida esa bu tugun ham qayishqoqlik xususiyatiga ega. Bu hol tugundagi haqiqiy momentning hisobiy momentga nisbatan kamayishiga olib keladi. Binoning fazoviy karkasi binoning umumiy bikirligini ta’minlash bilan bir qatorda konstruksiyaning yuk ko’taruvchi elementlaridagi zo’riqishlarni qayta taqsimlanishiga ham ta’sir etadi. 143 O’tkazilgan tadqiqotlarning ko’rsatishicha, sex konstruksiyasining fazoviy ishi tufayli eguvchi momentlarning qiymati 60% ga qadar kamayishi mumkin ekan. O’z navbatida ko’chishlar ham tekis rama sxemasi bo’yicha topilgan ko’chishlarga nisbatan ancha kam bo’lar ekan. 37-rasm, a) da murakkab fazoviy konstruksiyadan ajratib olingan egiluvchan element (2) ning hisoblash modelini oydinlashtiri sh uchun o’tkaziladigan tajriba sinovining sxemasi berilgan. Loyiha amaliyotida bu kabi alohida elementning mustaqil hisobi ko’plab uchraydi. Hisobdagi noaniqliklar ideallashtirilgan tayanch shartlaridan (bikir yoki sharnirli tayanchlar) kelib chiqadi. Amalda bikir mahkamlangan tayanchlar ma’lum darajada qayishqoq bo’ladi, xuddi shuningdek, sharnirli tayanchlarda bikirlik alomatlari mavjud bo’ladi. Egilishdagi bikirlik El (egilish modulini element uzunligiga ko’paytmasi) element uzunligining oxirigacha, ayniqsa nuqsonli elementlarda, bir xil bo’lmaydi. Ana shu sabablarga ko’ra haqiqiy eguvchi moment bilan hisobiy moment orasida katta tafovut paydo bo’ladi. Hisoblash modelini oydinlashtirish (aniqlashtirish) maqsadida ajratilgan elementning o’rtasiga yig’iq kuch qo’yamiz. Tajriba jarayonida shu kuch ta’sirida kamida uch nuqtada hosil bo’lgan ko’chish va og’ish burchaklarini aniqlaymiz. Tayanch va oraliq kesimlaridagi deformatsiyalar haqida ma’lumotlar olinsa yanada yaxshi bo’ladi. Kalta bikir to’sinlarda tayanchlarning cho’kishini aniqlash tavsiya etiladi. Kerakli ma’lumotlarni olish uchun to’sinning o’rtasiga, ya’ni eng katta solqilik vujudga keladigan nuqtaga solqilik o’lchagich (progibomer) (3), ikki tayanch oldiga ikkita klinometr (1) o’rnatiladi. Tajriba yo’li bilan topilgan solqilik f, og’ish burchaklariga asoslanib (37-rasm, b) uchta noma’lum (M A , M B , E L ) ni aniqlash uchun tenglamalar sistemasini yechish lozim bo’ladi. 144 37-rasm. Hisoblash sxemasini oydinlashtirishga doir sxema. Tajribadan olingan ma’lumotlar asosida amalga oshirilgan hisoblarning uzil-kesil natijalari boshlang’ich hisob modeliga tayanch momentlarining koeffitsiyentlari ko’rnishida kiritilishi mumkin. Ushbu koeffitsiyentlar tayanch momentlarining haqiqiy qiymati hisobiy qiymatlardan necha marotaba kam ekanligini ko’rsatib turadi. Shuni qayd etish lozimki, bikir tayanchning muloyimlik darajasi (податливость), demak koeffitsiyentning qiymati umuman yuklanish miqdoriga bog’liq. Yuklanish kamroq bo’lsa, tayanch muloyimroq bo’ladi. Buning teskarisi ham bo’lishi mumkin, ya’ni tayanchda yuz beradigan plastik deformatsiyalar tufayli tayanchning bikirligi kamayishi mumkin, Tayanchlarda plastik sharnirlar hosil bo’lish holati bu yerda ko’rib o’tilmaydi, chunki qo’yilgan masala elastik bosqich chegarasida yechiladi. Shunday qilib, tayanch momentlari koeffitsiyentlarini to’g’ri belgilash uchun tajribalarni yig’iq kuchning turli qiymatlari asnosida qayta-qayta o’tkazishga to’g’ri keladi. Ko’pincha tekshirilayotgan konstruksiyalarning yuk ko’taruvchi elementlari murakkab kuchlanish holatida ishlaydi. Bunday hollarda hisob modelini oydinlashtirish maqsadida tenzorozetkalar yordamida aniqlangan deformatsiya ma’lumotlaridan foydalaniladi. 37-rasmda to’g’ri burchakli tenzorozetka tasvirlangan. Agar sinov jarayonida uch yo’nalish bo’yicha Ε 0 , Ε 45 , Ε 90 deformatsiyalari aniqlangan bo’lsa, u holda elastiklik nazariyasi formulalaridan 145 foydalanib eksperimental bosh kuchlanishlar σ max(min) va bosh maydonchalarning normali yo’nalishi α ni aniqlash qiyin emas. Download 5.01 Kb. Do'stlaringiz bilan baham: 
|