Adalet Menzili

Adil Yakubov
26

---

kolhoz pazarında “Fıçı Mansur gidiyormuş, yerine de Suyun Burgut
gelecekmiş” şeklinde dedikodular yayılmaya başlayınca, Mercanay’ın
boğazından lokmalar geçmez, yüzü gülmez olmuştu. Çünkü dostlar sevinmiş,
düşmanlar ise selamını dahi almaz olmuştu. Mercanay yine bir gece
kocasına: “Can Suyun ağam, arı yuvasına çöp sokuyorsun, bırak bu işi!” diye
yalvarıp yakarmış, ama artık ok yaydan fırlamış, ipler Burgut’un elinden
çıkmıştı.
Bir hafta sonra vilayetten adamlar gelip kolhozda büyük bir toplantı
yapmışlardı. O zamana kadar Suyun Burgut -adamlarının söylediklerine
bakılırsa Fıçı Mansur dahi- gizli ve açık şekilde birkaç kez vilayet merkezine,
sonra da Taşkent’e gidip gelmişlerdi.
Mercanay toplantıya gitmeyip, evde oturarak kocasının adının kötüye
çıkmaması için Allah’a dua edip durmuş, ama duaları arş-ı âlâya bir türlü
ulaşmamıştı. Sonradan işittiğine göre genel müdürlük için üç aday çıkmış.
Birincisi vilâyetteki büyükbaşları öfkelendirmiş olan muhasebe şefi
adaylıktan çekilmiş, uzun tartışmalardan sonra yapılan gizli oylamada Fıçı
Mansur 17, Suyun Burgut 75 oy almış. Neticeler açıklandıktan sonra bütün
ehl-i kolhoz yarım saat Burgut’u ayakta alkışlamış.. Oğlu Laçin omuzlarını
gererek, gözlerinin içi gülerek anlatmıştı bütün bunları. Başkaları ise güya
Fıçı Mansur duyacakmış korkusuyla çevrelerini kontrol ede ede Mercanay’ın
kulağına fısıldamışlardı olup bitenleri..
İşte o günden sonra evin tadı tuzu da kaçıvermişti.
Yok, Mercanay böyle söylerse Allah’ın gücüne gidebilir. İlk beş altı ay
evleri şen şakraktı. Kocası yeni işine dört elle sarılmıştı. Kocasını ne kadar
severse sevsin, ona ne kadar hürmet gösterirse göstersin, onun böylesine
cesur, böylesine kabiliyetli olacağını hayaline bile getirmezdi Mercanay.
Burgut, işe kolhozda bazı inşaatlar yapmakla başlamış; önce bir tuğla tezgâhı
kurdurmuş, kolhozun eski kulübünü restore ettirmiş, cihazlarını yeniletmiş ve
bir zamanlar depo olarak yapılmış binayı restore ettirerek gençler için güzel
bir spor salonu haline getirmişti. Sonra en uzak yerlerdeki ampullere
varıncaya kadar güzel bir değişiklik yapıp, her tarafı ışıklandırmıştı.
Doğru ya! Daha dün av denince Mercanay’ı bile unutan, tulum denince
Adalet Menzili
Adil Yakubov
27

---

çiftliği dahi bir yana bırakıp, çölde nâra atıp gezen Burgut’un böyle
gayretkeş, böyle cesur olduğu kimin aklına gelirdi?
Çok geçmeden herkes Suyun Burgut ismini saygıyla anar olmuştu.
Mercanay da yavaş yavaş içindeki endişeleri bir kenara bırakmış, kocasıyla
iftihar etmeye, muhabbetine muhabbet katmaya başlamıştı. Gel gör ki, iti
anarsan taşı yanında hazır tut sözü doğruymuş. Herhalde kocası nazara
gelmişti. Altı ay sonra dağda hiç beklenmedik bir felâket yüz vermiş,
Mercanay’ın Allah’tan dileyip aldığı huzur yine el sallayıp gözden
kaybolmuştu. O yüzden Mercanay ne zaman bu olayı hatırlasa yüreği
kabarıverirdi.
Okullar yaz tatiline girmişti, işine tam vaktinde giden Suyun Burgut,
ondan bundan atıştırıp kahvaltı yapmış, yerinden kalkmak üzereyken, kapı
zili sanki bir yerdeki yangını haber verir gibi acı acı ötmüştü.
Eli yüreğinde dışarı çıkan Mercanay baksa ki, sokakta kocasının yeni
arabasının yanında Altınay dikilip duruyordu. Her zaman şık giyinen
kızcağız, nedense şimdi sırtında eski bir çapan, başında rengi solmuş bir
eşarp, ayağında soğukkuyu lastik, kireç gibi bembeyaz bir çehreyle dikiliyor,
uzaktan, ihtimal dağdan binip geldiği beyaz atı ise ağzından köpükler
saçıyor, Altınay gibi tir tir titriyordu.
Mercanay, yüreği güp güp atarak, kızın omuzlarım sıvazlamıştı:
— Nime boldı? Nime kıldı, kızgine?
Altınay, evden çıkan Suyun Burgut’u görünce pık-pık ağlamaya
başlamıştı:
— Ağılda yangın çıktı. Altı yüz koyun yandı kül oldu..
Suyun Burgut, dengesini kaybedip, kapı sütununu kucaklayıp kalmıştı.
— Ne dedin? Yangın mı? Altı yüz koyun yanıp kül oldu mu dedin? Ne
zaman?
— Gece, -diye cevap vermişti Altınay hüngürdeyerek.
— Adamlar.. Baban.. Derviş Duduk
nerdeydi?
— Ahırda. Hepimiz televizyon seyrediyorduk, amca.
— Televizyon! Bok mu vardı televizyonda? -Bugüne kadar ağzından küfür
[8]
[9]
Adalet Menzili