Adalet Menzili

Adil Yakubov
169

---

anlamış bu kadın?
“Azizem, yalgızım menim, özing yazganıngdek yaratgan eğem
kavuşturgan vefâdâr yârim, bibaha gevherim, dur-i sedefim menim! Sening
aidıngda
günahkarmen! Sen dünyada hüsnde
tengsiz, aklda yegane
iding. Kim bilsin, men bedbaht, uşanda,
yaşlıkta
sening aziz başıngnı
aylentirip, ap kaçıp ketmegenimde, bugün ihtimal kette
 alime, ya meşhur
şaire bolarmiding? El yardaklagen bahtiyar ayal
bolarmiding? Menge
tegip
nime
 körding sen şörlik?
 Dünyada eng vefakar ma’şuka, eng
insaflı hatın, menge tekkeningden püşeyman imesliğingni hatından
bildim. Kamakka
tüşipmenki, sening aldıngda günahkar ikenimni
uyleyverip
âdây-i tamam bölgen idim, hating arman
 tole
yuregimge
melhem boldi, dertlerimge teskin berdi. Bunung üçün menden kaytmasa
Alladan kaytgey altınım. Amma, günahkar eringni keçir
, bibaha sedefim,
dür-i gevherim! Senin kalem bilen imes, köz yaşlarıng bilen yazılgan
hatıngm oki- genimden keyin
hem, uylegen uylerim, kılgan andımdan
kaytal- maymen, kaytalmaymen.
Keçe
tirgavda” bu yırtkıçlamıng yine
bir rezil niyetlerini bilip kaldım, eğer ular bu müdhiş maksatlarım riiyabga
çıkardıgen
bolışsa..”
(Azizem, bir tanem benim, senin de yazdığın gibi Yaradan’ımın
kavuşturduğu vefâdâr yârim, paha biçilmez mücevherim, incim, sedefim
benim! Senin karşında günahkarım! Sen dünyada güzellikte denksiz, akılda
yeganeydin. Kim bilir, benim gibi bir bedbaht, o zamanlar gençlikte, senin
aziz başını döndürüp, alıp kaçmasaydım, bugün acaba büyük bir alime,
meşhur bir şair olur muydun? Memleketin övüncü bahtiyar bir kadın olur
muydun? Benimle evlenip de ne gördün ki, zavallı… Dünyadaki en vefakar
sevilen, en insaflı kadın, benimle evlendiğinden pişman olmadığını
mektubundan anladım. Hapse girmekle senin karşında günahkar olduğumu
düşünürken, mektubun dert dolu yüreğime merhem oldu, acılarımı teskin etti.
Bunun karşılığını benden göremezsen Allah’tan gör altınım. Ama…
Günahkar kocanı affet, paha biçilmez sedefim, inci tanem! Senin kalemle
değil, gözyaşlarınla yazdığın mektubunu okuduktan sonra da, yine
düşünüyorum ki, andımdan dönemem, dönemem. Dün sorguda bu vahşilerin
[30]
[31]
[32]
[33]
[34]
[35]
[36]
[37]
[38]
[39]
[40]
[41]
[42]
[43]
[44]
[45]
[46]
[47]
[48]
[49]
Adalet Menzili
Adil Yakubov
170

---

rezil bir niyetlerini daha anladım, eğer bunlar bu müthiş maksatlarını
gerçekleştirirlerse…)
Suyun Burgut’un yumuk gözleri birden pat diye açıldı. Telaş içinde bir
demir kapıya, bir küçücük pencereye bakıp, bir an başını demir kapıya vurup
parçalayası geldi. Ya kapı parçalanır, ya da kafası karpuz gibi şakkadan
yarılıp bu azaptan, bu hakaretlerden ve aşağılanmadan bir şekilde kurtulur
giderdi! Amma, hayır, henüz Mercanay’a söyleyeceği sözlerin hepsini
söylemiş değil, yazacağı mektubu satırlara dökmüş de sayılmaz!..
En önemlisi gözünün nuru, bu yatan dünyaya gelip gördüğü yegâne
gururu, baht-ı saadeti Mercanay’ın bilmesi gerekir! Kendini bildi bileli
Müslüman olan nice insanın büyük günahlar işlediğini, doğru yoldan
sapmalarına nelerin sebep teşkil ettiğini adam akıllı bilmesi gerekir
Mercanay’ın! Aksi halde kendisini değil dünyada, ukbâda bile affetmesi
mümkün olmazdı.
Dün gece bilmem hangi saatte Burgut’u yine sorgulamaya çağırmışlardı.
Ama bu defa Moskovalı Şaranavski değil, kendi vatandaşı Mir Celalov
sorgulamıştı ve bu adam şeddatlıkta Şaranavski’yle göbek yarıştıracak
durumdaydı.
Tabii yine eski tas eski hamam. Necmeddinov’a rüşvet vermişsin şeklinde
aslı astarı olmayan iftiranın tekrarıydı sorgulama dedikleri. Sadece
öncekilerden tek farkı sabık vilâyet sekreterinin de hazır tutulmasıydı.
Suyun Burgut özellikle sinirlerini laçka eden bu gece sorgulamasına
giderken, birkaç dakikadan sonra Necmeddinov’la yüz yüze geleceği
düşüncesi aklından bile geçmemiş, hatta onun her türlü suçlamayı
reddetmesinden kudurmuş ite dönen Mir Celalov’un “Alın getirin şu
pezevengi!” diye bağırması anında bu “pezevengin” Necmeddinov olacağını
tasavvur dahi etmemişti.
Gerçekten dün gece Burgut yanılmamıştı. O gece gerçi koridordan
geçerken başım duvara döndürmüşlerse de, yanından geçerken tanıdığı kişi,
işte bu Necmeddinov’dan başkası değildi. Ama hayır! Bu adam, Suyun
Burgut’un çok iyi tanıdığı, sürekli kendine itina, giyimine özen gösteren,
boylu poslu, takriben yirmi yıldır bütün vilâyeti hop oturtup, hop kaldıran
Adalet Menzili