Alisher Navoiy va Zaxiriddin Muhammad Bobur tavallud topgan kuniga bag’ishlangan bayram ertaligining kompozisiyasi

Bola: Odamiy ersang demagil odamiy,
Oniki yo’k El g’amidin g’amii
Bola: Xak yo’lida Kim senga bir xarf o’rgatmish ranj ila
Aylamak bo’lmas ado oning xakin yuz ganj ila.
Bola: Boshni fido ayla ato boshiga
Jismni qil sadga ano qoshiga
Tun kuniga aylagin nur fosh
Birisin oy angla, birisin quyosh.
Bola: Sixat tilasang kam ye, izzat tilasang kam de.
Bu dogi topmaguncha xazmi komil,
Badanni qilma ortiq yukka xomil.
Bola: Orazin yopgach ko’zimdan sochilur xar laxza yosh
Buylakim paydo bo’lur yulduz nixon bo’lgan quyosh.
«SUMBULA RAQSI».
Boshlovchi: Aziz bolalar, bugun buyuk bobokalonimiz tavallud topgan kunlarida u kishining eng yaxshi fazilatlarini, xalqimizga ko’rsatgan extiromlarini Yana bir bor eslaymiz. Hozir men sizlarga «Tandir qurolmagan, uy quraoladimi?» nomli rivoyat aytib beraman.
Saxna ko’rinishi.
Boshlovchi: Alisher Navoiyning Mamatqul nomli qo’shnisi bo’lar ekan. Mamatqul aka umr bo’yi ishlab birgina uy qurolgan ekan xolos. Uning Xudoberdi degan o’g’li bo’lib xech qayerda ishlamas ekan. Kunlardan bir kuni Mamatqul aka shoirning xuzuriga kelibdi:
Mamatkul: Xazrat uzingizga ayonki men ancha yoshga borib qoldim. Bugun bo’lmasa ertaga ulib qolishim mumkin. Sizga bir iltimosim bor.
Navoiy: Bajonidil bajarurman.
Mamatkul: Iltimosim shuki men bu dunyodan ko’z yumganimdan keyin o’g’lim Xudoberdi uyni sotadigan ko’rinadi. Nima qilib bo’lsa ham uni bu yo’ldan qaytarsangiz. Axir «Vatan gadosi-kapan gadosi» deb bekorga aytilmagan. Mendan keyin Xudoberdini bunday uyni tiklab olishiga aqlim yetmaydi. Kulbasiz ko’chalarda qolib xor bo’ladi.
Navoiy: Aytganingizday bo’ladi. Menga ishonavering.
Mamatqul: Bolam maboda kunim bitib qazo qilsam uyni aslo sota ko’rma. Bordiyu sotging kelsa Navoiy xazratlarining oldidan o’tib keyin sotgin. U kishi senga to’g’ri yo’lni ko’rsatib beradilar.
Boshlovchi: Shunday qilib Mamatqul aka olamdan o’tibdi. Xudoberdi uyni sotish taraddudini ko’rib qolibdi. Dadasining uyni sotgin kelsa Naoviy xazratlarining oldidan o’tgin degani esiga tushib ketibdi. U qanday yo’l ko’rsatar ekan deb Navoiy oldiga boribdi.