Ҳалогенҳо (U, Cl, Вr,I, Аt). Тавсифи умумии элементҳо

F₂

Ионb =133

V_кр=66,2 см³/мол

Энергияи робитаи ковалентии
F-F =159 кX/мол

ρ_моеъ= 1516 кг/м³ (20,28К)

Потенсиали стандар-тии барrароркунb, Е⁰, В. F₂/F^- =2,866



t_гуд =53,53 К

t_кр=144,3К

Р_кр=5220 кПа

Истифодабарb: барои xудо кардани изотоп{ои уран, {осилкунии фторпласт{о, оксидкунандаи сeзишворb барои ракета{о

t_xeш =85,01К

[аxми молb = 18,05 см³ (85К)

Вандерваалсb = 135

Ковалентb = 58

Атомb=72

Дараxаи оксидшавb
F^- OF₂, HF, CaF₂, КHF₂
F⁰ F₂

Нимrутр, пм

ρ_г=1,696 кг/м³ (273К)

Электроманфият-4,10 (Полинг)

Rаробат ба электрон (М→М^•) 328 кX/мол

Энергияи ионнокшавb
(М→М⁺) 1681 кX/мол

ОF₂ дифториди оксиген буда, дар он дараxаи оксидшавии фтор ба –1 ва оксиген ба +2 баробар аст. ОF₂ инчунин ҳангоми таъсири фтор ба NaOH бо таомули зерин ҳосил мешавад:

2F₂ + 2NаОН = OF₂+2NaF+H₂O.
Фтор бо маҳлули хунуки КОН чунин таъсир мекунад:
2F₂ + 2КОН = OF₂+2КF+H₂O.
Бо маҳлули гарми uализи ишrорҳо фтор ба таомули зерин дохил мешавад:
2F₂ + 4КОН = O₂+4КF+2H₂O.
Фтор бо силитсий, йод, бром, арсен, сурма, бор, карбон бо таркиш ва ё бо ҳосилшавии аланга ба таомул медарояд. ҳангоми гарм кардан фтор бо криптон ва ксенон пайваст мешавад:
Хе + 2F₂ = ХеF₄.
Дар ҳавои фтордор бошад, чунин моддаҳои устувор, ба монанди об ва шиша месeзанд;
SiO₂ + 2F₂ = SiF₄ + O₂, 2H₂O + 2F₂ = 4HF + O₂.
Аз ин таомулҳо бармеояд, ки фтор нисбат ба оксиген оксидкунандаи rавитар аст.
Мураккаби фторро бо ҳидроген фтороҳидроген (HF) меноманд. Фтороҳидроген гази беранг буда, бeи турши нафасгиранда дорад. Дар температураи 253,55 К фишурда мешавад. Дар температураҳои аз 363,15К паст он дар намуди ассосиатҳо мавxуд аст. Дар ҳолати моеъ НF аз молекулаҳои ассосиатсияшуда, ки бо робитаҳои ҳидрогении rавй байни ҳамдигар алоrаманданд, иборат аст.
F F
 ҳ(HF)_n]
Н H
Фториди ҳидрогени сахт аз занxирҳои полимерии каxу килеб иборат мебошад, ки дарозии номуайяни калон доранд. НF дар температураи 292,69К меxeшад. НF дар ҳолати моеъ бисёр мураккаботи uайриузвиро ҳал мекунад ва дар он намакҳо диссосиатсия мешаванд. ҳангоми дар об ҳал кардани НF ионҳои Н⁺ ва F^- ҳосил мешаванд. Дар ин маврид робитаҳои ҳидрогенй танҳо rисман канда мешаванд, бинобар ин барои диссосиатсияи НF ба ионҳо сарфкунии энергияи зиёд талаб карда мешавад. Ионҳои F^- ба молекулаҳои диссосиатсиянашудаи НF пайваст мешаванд.
F^-+HF ↔ HF₂^-.
НF₂^- -и ҳосилшуда метавонад бо молекулаи дигари НF пайваст шавад.
НF₂^- + HF H₂F₃^-
Собитаи диссосиатсияи НF ба 7∙10^-4 баробар аст. Маҳлулҳои uализи НF-ро тезоби плавик (ба номи маъдан) меноманд. Тезоби фтороҳидрогеро ҳангоми таъсири тезоби uализи сулфур ба флюорит (CaF₂) ҳосил мекунанд:
CaF₂+ H₂SO₄=CaSO₄↓ + 2HF↑.
Тезоби фтороҳидроген бо шиша ва дигар силикатҳо бо ҳосилкунии SiF₄ ба таомул дохил мешавад:
SiO₂+4HF=SiF₄+2H₂O.
Бинобар гузариши ин таомул тезоби фтороҳидрогенро дар зарфҳои шишагй нигоҳ надошта, онро дар зарфҳои полиэтиленй нигоҳ медоранд. Тезоби мазкур заҳрнок буда, сатҳи пeстро сeзонида ярадор мекунад. Тезоби фтороҳидрогенро барои дар рeи шишаҳо навиштан, тезобзании чeян ва ҳосил кардани мураккаботи гуногуни фтордор истифода мебаранд. Ин тезоб барои гузаронидани таомулҳои гуногун бо ширкати мураккаботи узвй истифода бурда мешавад.
Тезоби НF тезоби rуввааш миёна мебошад. Он бо моддаҳои мухталиф ба таомул дохил мешавад:
3НF+Аl(ОН)₃=AlF₃+3H₂O, 2HF+MgO=MgF₂+H₂O,
2HF+Ca(OH)₂=CaF₂+2H₂O, 2HF+CaCO₃=CaF₂+H₂CO₃.
Барои мураккаботи фтор таомулҳои зерин хосанд:
СlF+F₂=ClF₃, 2NaF+SiF₄=Na₂ ҳSiF₆],
SiF₄+3H₂O=H₂SiO₃+4HF, 2KF+ВеF₂= К₂ҳВеF₄].