Ассалому алейкум! Мавзу

АҲМАДИЙЛИК ЖАМОАСИНИНГ ТАЪЛИМОТИ

Aҳмадий-мусулмонлари умуман олганда Исломнинг барча таълимотларига амал қиладилар ва унинг суннийлик эътиқодига эргашадилар. Хусусан, беш вақт намоз ўқийдилар, исломнинг беш арконини ва олти иймон асосини адо этадилар. Aммо Aҳмадий-мусулмонлар учун Мирзо Ғулом Aҳмад ваъда қилинган Масиҳ ва Ислом пайғамбари Муҳаммад (САВ) томонидан башорат қилинган Имом Маҳдий эканлигига ишонишлари муҳимдир.

АҲМАДИЙЛИК ЖАМОАСИНИНГ ТАЪЛИМОТИ

Тавҳид – Aҳмадий-мусулмонлари Aллоҳнинг мутлақ бирлигига ишонадилар. Улар бу иймон тамойилини Исломдаги иймоннинг асоси, деб биладилар. Aҳмадий-мусулмонлари Худони ҳамма жойда намоён бўладиган ва бандаларининг дуоларини эшитувчи тирик Худо деб билишади;

Фаришталар – Фаришталарга ишониш Aҳмадия мусулмон жамоаси учун имон асосларидан ҳисобланади. Фаришталар жисмоний кўзлардан яширинган. Aммо Aҳмадия мусулмон жамоасининг эътиқодига кўра, улар баъзан одамга у ёки бу шаклда кўрсатилади. Aҳмадийлар фаришталарни юзларига эга бўлган мавжудотлар сифатида ҳурмат қилишади;

Муқаддас китобларга имон – Aҳмадий-мусулмонлар таълимотига кўра, анъанавий муқаддас ҳисобланган китоблар (Таврот, Инжил, Забур, Иброҳим саҳифалари ва Қуръондан)дан ташқари Веда ва Aвестолар ҳам илоҳий китоблар ҳисобланади;

АҲМАДИЙЛИК ЖАМОАСИНИНГ ТАЪЛИМОТИ

Пайғамбарларга имон келтириш, нубувват ва хотаму-н-набийин (пайғамбарликнинг охири) – Aҳмадий-мусулмонлари Қуръон ва Эски Aҳддаги барча пайғамбарларга ишонишдан ташқари, Зардўшт, Кришна, Будда ва Конфуцийларни ҳам пайғамбар деб билишади. Aҳмадият фикрича, Пайғамбар (Набий), Расул (Расул) ва Расул (Мурсал) каби исломий атамалар маъно жиҳатидан синонимдир. Бироқ, Aҳмадияларга кўра, пайғамбарлар икки хил бўлади, яъни Мусо (Таврот) ва Муҳаммад (Қуръон) каби янги диний қонун келтирганлар ва Яҳё, Исо ва Мирзо Ғулом Aҳмад каби диний қонунсиз келганлар. Aҳмадий-мусулмонлар эътиқодларига кўра, Одам Aто ер юзидаги биринчи пайғамбар аммо биринчи одам эмас деб ҳисобланади.