Aziz Nesin

— 
Ayol, işte hıçkırıyorum ya...
— 
Bu hıçkırmak, eski hıçkırmak değil... Sen beni
aldatamazsın. Beni İlk gördüğün zaman, içinden geldiği
gibi hıçkırıyordun. Ben yapmacık hıçkırık istemem.
Ee, ne yapayım, zorla hıçkırık bu kadar oluyor. İki aylık
evlilik hayatından sonra karım, kesin olarak,
— 
Ayrılacağız! dedi.
— 
Hâkime ne diyeceksin karıcığım? Kocam hıçkıramadığı
için ayrılacağım, diyemezsin. Üstelik ben hıçkırıyorum
da...
— 
Evet ama hıçkırıkların samimî değil... Mahkemede, beni
ihmal ettiğini söyliyeceğim.
Sonra da mahkemede, o kapalı evin utangaç kızı hiç
sıkılmadan ne dedi, biliyor musunuz?
, — Reis bey, kocam kocalık görevini yerine getiremiyor. İki
ay bekledim, artık sabrım kalmadı.
Yerin dibine geçtim. Hâkim bana sordu:
— 
Karınızın iddiasına ne diyorsunuz?
Ben de hâkime,
— 
Hıyk, hıyk... diyebildim.
Ağzımdan «hıyk»dan başka bir ses çıkmıyordu. Hâkimin
karşısında dakikalarca Ishak kuşu gibi öttüm; hıyk, hıyk,
hıyk...

---

Hâkim karıma,
— 
Evet, anladım, dedi.
Bu sırada karım,
— 
Dâvamdan vazgeçtim efendim, beni başkaları kandırdı,
biz kocamla gül gibi geçiniyoruz,
Biyandan da bana bakıp mutluluk içinde gülümsüyordu.
Ben hıklamaktan sesimi çıkaramadığım için, elimin tersiyle
«İstemem, istemem!» anlamına işaret yaptım.
Mahkemeden çıktık. Bende de hıçkırık kesildi. Karım
koluma girdi.
— 
Ah, o ne hıçkırıktı!... Ne içten hıçkırıktı onlar... dedi.
Çok yalvardı, arkama düştü, başkalarını araya koydu, ben
artık istemedim. Boşandık. Ama durmadan herkese, kocalık
görevimi yerine getiremediğim için ayrıldığını yaydığından,
o günden sonra da bir daha evlenemedim. Bu hıçkırık beni
hem işimden, hem eşimden etti!
İFFETİMİ NASIL KORUDUM?
Ah beyefendi, hangi birini anlatayım size? İnanınız ki, onlar
gibi namus, iffet, gönül, Ay- ten, Sevim ve naylon kadın iç
çamaşırı düşmanı dünyaya gelmemiştir. Onların elinden
iffetimi kurtarıncaya kadar neler, neler çektim bir bilseniz...
Ama çok şükür, tertemiz iffetimi, toz kondurmadan
kurtardım. Beyefendi, sorarım size; bir insan niçin yaşar?
İffeti için değil mi? Tabi' beyefendi... Hele bir kadın, bir
kere iffetini kaybetti de bir de etraftan duyuldu mu, artık o
kadın on para etmez. Kimse onun yüzüne bakmaz, işte bu
sebepten beyefendi, ben iffetimi gayetle iyi muhafaza
etmişimdir.
Onlar çok azgın iffet düşmanları idi... Nerede bir iffet
görülürse, —gözleri çıksın— hemen iffete göz dikerlerdi.
Hele temiz bir iffet görürlerse, onu kirletmek için
yapmadıklarını bırakmazlardı...

---

Benim başıma gelen, hiçbişeyin başına gelmemiştir
beyefendi. Size hangi birini anlatayım. O devirler çok şükür
geçti de beyefendi, iffetimiz de çok şükür hürriyete
kavuştu. Vatan, millet sağ olsun beyefendi...
Benim de iffetime göz koydular. Hani, çok affedersiniz,
kendimi methetmiş gibi olmıyayım, çok temiz bir iffetim
vardır, inanmazsanız, beni yakından tanıyanlara
sorabilirsiniz. Katiyen reklâm olsun diye şöylemiyoram.
Beni, âdi reklâmlara tenezzül edecek ticaret müesseseler!
ile bir tutmayınız, rica ederim. Beni herkes tanır. Kime
isterseniz, iffetimi sorabilirsiniz. Daima iffetim hakkında
bonservis gösterebilirim.
Fenersaray Kulübünün soliçi Çetin var ya, ona kaç kere,