Aziz Nesin
Download 422.63 Kb. Pdf ko'rish
|
(@Turkchani organamz) Aziz Nesin - Ah Biz Eşekler (1)
|
—
Evet... dedim. — Peki, neymiş yazdığı şey? — Türkçedeki dil kargaşalığından yakınıyor, «Ne hallere düştük!» diyor. Dosyayı, masanın üstüne fırlattım. Konuklarımdan biri, — Peki ama, neden bu hallere düştük? dedi. Ö Sustum. Öbürleri de sustu. Çünkü, ordakilerin hepsi, birbirimizin adlarını, adreslerini biliyorduk. Şimdi, sîzlere, bu yazımı okuyanlara soruyorum: — Lütfen söyler misiniz: Neden bu hale düştük? Bu sorunun cevabını içinizden geçirin, yeter Yalnız dikkat edin, cevabı içinizden geçirirken bulunduğunuz yerde sizi yansıtacak bir ayna, bir durgun su birikintisi yada parlak bir yüzey olmasın. Çünkü orda kendiniz yansırsanız, adınızı, adresinizi, kimliğinizi yansıyan hayalinizden gizlemeniz gerekecektir. ÇOK GÜLÜNÇLÜ BİR OLAY Karısının uyumasını bekliyordu. O uyuşa bir, gecelerdir yaptığı gibi, yavaşçacık sıyrılıp yataktan kalkacaktı. Borç istemek için gideceği o zengin iş adamına neler söyleyeceğini, nasıl söyleyeceğini düşünerek, tasarlayacaktı. Son umuduydu bu. Karısı, uyuduğunu sansın diye, kalıp gibi yatmaya çalıştıkça, terslik işte, bitürlü rahat edemiyor, o yana, bu yana dönüp duruyordu. Biliyordu; nerdeyse karısı, yine her zamanki gibi «Kıpırkıpır kıpırdamasana şekerim!» diyecekti. Zavallı kadıncağızı da gecelerdir uyutmuyordu. — Ne dersin, gidip istesem mi? Bu soruyu, günlerdir, gecelerdir, belki yüz kez sormuştu karısına. Kadın, uykulu bir sesle, — Hadi uyumaya çalış, dedi, yarın konuşuruz bunu! Nasıl uyusun! Bu gece de tiyatro salonu boş gibi bişeydi. İki sıra seyirciye oynamışlardı. O iki sıranın da bütün koltukları dolu değildi. Oyunun en gerilimli bir sırasında seyircilere bakıp gülümsemişti. Sahnede repliklere, insan gibi değil, robot gibi karşılıklar veriyordu. Birden kafasına bir şaşılası düşünce takılmıştı. Salondaki seyircilerle sahnedeki oyuncular döğüşselerdi, oyuncular daha kalabalık olduklarından, seyircileri bir güzel pataklarlardı. |
